Książka Maggie Stiefvater "Złodzieje snów" została nominowana w Plebiscycie Książka Roku 2015 lubimyczytać.pl w kategorii Fantastyka, fantasy. Maggie Stiefvater (ur. 1981) – amerykańska pisarka i artystka, absolwentka historii. Śpiewała na weselach, pracowała jako redaktor techniczny, instruktorka kaligrafii, kelnerka. Teraz, jak sama mówi, w dzień jest zawodową pisarką, a w nocy – artystką. Sama tworzy ilustracje do zwiastunów swoich książek, a razem z siostrą komponuje do nich muzykę. W Polsce ukazało się kilka jej powieści, m.in. trylogia Drżenie (Drżenie, Niepokój, Ukojenie - Wydawnictwo Wilga 2011) i cykl Król Kruków (Król Kruków - W.A.B., 2013; Złodzieje snów - W.A.B., 2015). Mieszka w Virginii z mężem i dwójką dzieci.http://www.maggiestiefvater.com/
Jestem ogromnie rozczarowana. W przypadku tej serii ma miejsce zjawisko równi pochyłej- każdy kolejny tom jest gorszy od poprzedniego. Jeśli chodzi o finałowy tom- nie bardzo nawet wiem, co napisać, żeby nie powiedzieć za dużo, a jednocześnie wyrazić swoje niezadowolenie. Na pewno nie takiego zakończenia się spodziewałam... Także to, że niektóre wątki i sprawy pozostały niedokończone, również nie robi dobrego wrażenia. Ogólnie tom bardzo, bardzo przeciętny, a wielka szkoda.
Te pozytywne czy raczej negatywne? A pisać, które recenzje łatwiej Wam przychodzi? Ja jestem Polką z krwi i kości i uwielbiam marudzić, uwierzcie mi, że pisanie recenzji negatywnych jest dla mnie dziecinnie proste. Gorzej już jest z tymi pozytywnymi, przy nich zaczyna mi brakować słów.
Bo co ja mam teraz napisać przy recenzji drugiego tomu o Kruczych Chłopcach? Że mi się podobało? No ogromnie mi się ten drugi tom podobał! Nie jest ani lepszy, ani gorszy od tomu pierwszego, jest taki akuratny, autorka tak akurat wstrzeliła się w klimat i historię opowiadaną przez siebie. Co jeszcze należy pochwalić... Bohaterów? Tych to ja chwaliłam już przy recenzji tomu pierwszego, tutaj mamy do czynienia z naprawdę świetną ekipą młodych bohaterów, dojrzałych jak na swój wiek. Znają ciężar poświecenia, brania odpowiedzialności i życia we własne ręce. Każdy z nich jest unikatowy, każdy z nich ma wady oraz zalety, to takie dzieciaki, które chciałoby się poznać. A historia? Nadal świetna, jestem zaskoczona jak bardzo polubiłam nową postać, jaką jest Pan Szary, bo zwykle denerwuje mnie takie dopisywanie bohaterów w drugich, trzecich itd tomach. Pan Szary, płatny zbójca, jest niezwykły, jak w sumie cała książka i jej historia.
Przebudzona linia mocy zaburza działanie elektryczności, król nadal pozostaje nieodnaleziony, ale już coraz więcej osób pragnie go odnaleźć dla własnych korzyści. Ronan potrafi wyciągać przedmioty ze snów, Blue nadal nie powiedziała Adamowi o przepowiedni, Noah źle znosi wahania magii. Wspaniale autorka przeplata w tej serii magię, jasnowidzenie, codzienne problemy nastolatków z naprawdę poważnymi przeciwnościami jakie stawia przed swoimi bohaterami. To nadal jest książka młodzieżowa, tylko taka bardzo, baardzo dobra i przepięknie wydana.