"Portret Szpiega" to kolejna odsłona przygód Gabriela Allona, który obecnie mieszka w Kornwalii i zajmuje się konserwacją dzieł starych mistrzów. Podczas wizyty w Londynie nie udaje mu się powstrzymać zamachu terrorystycznego przeprowadzonego przez islamistów. Zmuszony sytuacją wraca do świata szpiegostwa, współpracując zarówno z izraelskim wywiadem, jak i CIA, aby zapobiec kolejnym atakom terrorystycznym. Powieść rzuca nowe światło na zawiłe relacje polityczne oraz osobiste wyzwania bohaterów, tworząc wciągającą opowieść.
Niestety, jak to często bywa w długich cyklach książek, powtarzające się w każdej części te same opisy postaci, miejsc i sytuacji są monotonne, choć zdaję sobie sprawę, że dla nowych czytelników mogą być one istotne.

"Portret Szpiega" to kolejna odsłona przygód Gabriela Allona, który obecnie mieszka w Kornwalii i zajmuje się konserwacją dzieł starych mistrzów. Podczas wizyty w Londynie nie udaje mu się powstrzymać zamachu terrorystycznego przeprowadzonego przez islamistów. Zmuszony sytuacją wraca do świata szpiegostwa, współpracując zarówno z izraelskim wywiadem, jak i CIA, aby zapobiec...

Kolejny tom perypetii Allona za mną. Gabriel choćby nie wiem jak bardzo by się starał, zawsze pakuje się w kłopoty. Tym razem jest świadkiem przeprowadzania zamachu. Próbuje mu zapobiec ale zostało mu to udaremnione. Wydarzenia prowadzą go do Arabii Saudyjskiej i naprowadzają go na trop kolejnej siatki terrorystycznej.
Ten tom to kolejny kawał całkiem dobrej szpiegowskiej. Ale chyba mi się już trochę przejadło. Muszę trochę chyba odpocząć.

Kolejny tom perypetii Allona za mną. Gabriel choćby nie wiem jak bardzo by się starał, zawsze pakuje się w kłopoty. Tym razem jest świadkiem przeprowadzania zamachu. Próbuje mu zapobiec ale zostało mu to udaremnione. Wydarzenia prowadzą go do Arabii Saudyjskiej i naprowadzają go na trop kolejnej siatki terrorystycznej.
Ten tom to kolejny kawał całkiem dobrej...

Nieustannie doskonale się bawię śledząc losy Gabriela Allona. Książki Silvy zawierają to co lubię, rozwijającą się na każdej stronie akcję, budowanie napięcia, bohaterów z którymi sympatyzuję i podzielam ich poglądy, odwagę, zaangażowanie. Bohaterowie tropią i likwidują terroryzm i robią to wszystkimi dostępnymi im metodami. I dobrze. Szukam już kolejnej pozycji z tego cyklu aby sprawdzić, jakie jeszcze przygody przygotował autor dla Gabriela i jego współpracowników.

Nieustannie doskonale się bawię śledząc losy Gabriela Allona. Książki Silvy zawierają to co lubię, rozwijającą się na każdej stronie akcję, budowanie napięcia, bohaterów z którymi sympatyzuję i podzielam ich poglądy, odwagę, zaangażowanie. Bohaterowie tropią i likwidują terroryzm i robią to wszystkimi dostępnymi im metodami. I dobrze. Szukam już kolejnej pozycji z tego...

Super

Super

Jedno trzeba przyznać autor trafnie przewidział przyszłość, czyli skutki "Arabskiej Wiosny", napływ imigrantów i powiązany z tymi wzrost przestępczości oraz zamachy terrorystyczne. Autor nie bawi się w poprawność polityczną opisując islamski terroryzm jak i politykę państw Bliskiego Wschodu. Sama fabuła nawet niezła, lecz momentami trochę naiwna. Tak jak w innej książce tej serii, którą czytałem mam wrażenie, że autorowi w niektórych momentach brakuje pomysłu na poprowadzenie akcji.

Jedno trzeba przyznać autor trafnie przewidział przyszłość, czyli skutki "Arabskiej Wiosny", napływ imigrantów i powiązany z tymi wzrost przestępczości oraz zamachy terrorystyczne. Autor nie bawi się w poprawność polityczną opisując islamski terroryzm jak i politykę państw Bliskiego Wschodu. Sama fabuła nawet niezła, lecz momentami trochę naiwna. Tak jak w innej książce...

Gabriel Allon po raz kolejny staje do walki z islamskiej terroryzmem . Przypadkowe zdarzenie w Londynie powoduje jego powrót do akcji
Pogoń za terrorystami tym razem przenosi nas na finał do Dubaju . Kolejna powieść i kolejna porcja emocji ..

Gabriel Allon po raz kolejny staje do walki z islamskiej terroryzmem . Przypadkowe zdarzenie w Londynie powoduje jego powrót do akcji
Pogoń za terrorystami tym razem przenosi nas na finał do Dubaju . Kolejna powieść i kolejna porcja emocji ..

Kolejna moja odkurzona opinia powieści przeczytanej już kilka lat temu.
Cykl z Gabrielem Allonem – superszpiegiem izraelskiego wywiadu, to znakomita seria powieści, w których odwieczni wrogowie Izraela, muszą zostać powstrzymani i “sprawiedliwie” ukarani.
Po serii samobójczych zamachów dżihadystów w Paryżu, Kopenhadze i Londynie dla Gabriela Allona stało się jasne, że musi ponownie przerwać swoje beztroskie życie w Kornwalii u boku swej pięknej żony Chiary i znów zanurzyć się w mroczny świat islamskich terrorystów, dopaść odpowiedzialnych za te zamachy i uniemożliwić tym samym dokonanie kolejnych. Ekipa Allona wspierana przez wywiady amerykański i brytyjski knuje niezwykle misterny plan wytropienia “mózgów” tych krwawych operacji…
“Portret szpiega” to prawdziwy szpiegowski majstersztyk. Powieść trzymającą w napięciu od pierwszych stron.
Gabriel Allon to nie tylko niezwykle przebiegły i do bólu skuteczny szpieg. To także niezwykle utalentowany artysta zajmujący się “w wolnym czasie” konserwacją dzieł sztuki największych malarzy w historii. Zajęcie, które w początkowych tomach tej serii było jedynie przykrywką i kulturalnym dodatkiem dla jego szpiegowskiej działalności, stało się obecnie równie ważną dziedziną życia dla Gabriela obok jego szpiegowskich dokonań. Daniel Silva kreując postać Allona po mistrzowsku połączył artystyczną delikatność z niezwykle brutalnym światem mordu i terroru, sprawiając tym samym, że jego bohater to ktoś absolutnie niezwykły, wyjątkowy i jedyny w swoim rodzaju…
Polecam gorąco całą serię!

Kolejna moja odkurzona opinia powieści przeczytanej już kilka lat temu.
Cykl z Gabrielem Allonem – superszpiegiem izraelskiego wywiadu, to znakomita seria powieści, w których odwieczni wrogowie Izraela, muszą zostać powstrzymani i “sprawiedliwie” ukarani.
Po serii samobójczych zamachów dżihadystów w Paryżu, Kopenhadze i Londynie dla Gabriela Allona stało się jasne, że musi...

Gabriel Allon z żoną Chiarą cieszą się spokojnym życiem na emeryturze w Kornwalii. On zajmuje się restaurowaniem obrazów. Podekscytowany właśnie rozpoczyna renowację dzieła Tycjana, najnowszego odkrycia przyjaciela, marszanda Juliana Isherwooda. Ona przebąkuje coś o partnerstwie z Isherwoodem, a w przyszłości nawet o przejęciu jego galerii. Oboje marzą o potomku, ale Chiara ma kłopoty z zajściem w ciążę. Gabriel oczywiście nigdy nie zapomni syna zamordowanego przed laty na jego oczach w Wiedniu, ani pierwszej żony trwale okaleczonej w tym samym zamachu, pacjentki oddziału szpitala psychiatrycznego dla nieuleczalnie chorych.

Tymczasem islamscy terroryści coraz częściej atakują w Europie. Paryż, Kopenhaga, Londyn... Staje się więc Allon dla swoich byłych szefów w Tel Avivie, a jeszcze bardziej dla agentów CIA na czele z Adrianem Carterem, rozgoryczonym polityką administracji waszyngtońskiej, znowu niezbędny. Wątek amerykański zajmuje poczesne miejsce w operacji przeciwko nowej groźnej siatce terrorystów. Także dlatego, ze jej ojciec duchowy, charyzmatyczny imam Rashid al Husseini, jest poniekąd produktem wyhodowanym w łonie CIA. Natomiast mózgiem operacyjnym organizacji jest dobrze znany Izraelczykom i Amerykanom Malik al-Zubair wywodzący się z szeregów bojowników Hamasu, co precyzyjnie udowadnia kolegom Dina Sarid, ciesząca się zasłużoną opinią najlepszego analityka w drużynie Gabriela Allona. Z jej blyskotliwej analizy wynika również, że grupa Rashida-Malika potrzebuje jedynie stosunkowo niewielkiego zastrzyku finansowego, żeby stać się organizacją o zasięgu rzeczywiście globalnym. Aby do tego nie dopuścić, należy urwać hydrze łeb. Wstępną przeszkodą do pokonania jest zlokalizowanie łba, czyli wytropienie przywódców, a w przypadku Malika nikt nie wie nawet, jak on obecnie wygląda.

Inspiracją do powtórnego sięgnięcia przeze mnie po Portrait of a Spy była chęć prześledzenia losów kolekcji Nadii al-Bakari. Obecnie mam jasność, dlaczego kuratorką kolekcji odziedziczonej przez Nadię po ojcu, saudyjskim miliarderze finansującym islamski terroryzm i zabitym w tomie szóstym przez Gabriela Allona, jest w tomie dziewiętnastym była agentka CIA. Przy okazji, powtórna lektura często skłania do zadumy nad zawodnością pamięci. Jak mogłam, na przykład, zapomnieć o epizodycznej ale ciekawej roli pewnej dziennikarki w posunięciu akcji do przodu. Albo o argumentach funkcjonariuszy MI5, którzy przeszkadzają Allonowi w zastrzeleniu szahida, który za chwilę kładzie trupem osiemnaście osób w Covent Garden.

Pewnym wyjaśnieniem takiej wybiórczej niepamięci może być niezwykle skomplikowana struktura Portretu..., różnorodność scenerii, zapętlenie głównego wątku, wprowadzanie epizodów pozornie niezwiązanych z podstawowym tokiem narracji. Na ogół owe epizody, skądinąd ciekawe opowieści same w sobie, wydają się początkowo niepotrzebnymi ozdobnikami rozbijającymi akcję, by później jakiś drobny ich element okazał się istotny dla głównego wywodu. Jest to metoda rozwijania fabuły w wielu powieściach Daniela Silvy, w tej stosowana wyjątkowo często.

Nie sposób nie wspomnieć o gorzkim politycznym przesłaniu powieści, wydanej w lipcu 2011, dwa miesiące po zabiciu Osamy Bin Ladena, gdy tzw. Arabska Wiosna przybierała już na sile. Gabriel Allon z niepokojem, żeby nie powiedzieć dosadniej, wysłuchuje relacji Adriana Cartera na temat idealistycznej, utopijnej wizji prezydenta naprawy stosunków ze światem islamu oraz chaosu panującego w rozdętych i fatalnie zarządzanych amerykańskich służbach specjalnych. Jeszcze bardziej jest zbulwersowany ingerencją Amerykanów w przygotowaną przez jego ekipę operację. Nie podzielając krytycznego stosunku wobec administracji Baracka Obamy, muszę jednak przyznać, że jest on wyrażony środkami czysto literackimi, dalekimi od publicystycznej nachalności. Natomiast jeśli chodzi o wewnętrzną dramaturgię powieści, brak harmonijnej współpracy między ekipą izraelskich szpiegów i amerykańskimi decydentami staje się w pewnym momencie ważnym czynnikiem generującym napięcie i kolejne zwroty akcji. Nie mniej istotny jest wątek saudyjski, z dwuznaczną rolą Domu Saudów wobec islamskiego terroryzmu, szczególnie gdy jednocześnie mogli się czuć zagrożeni przez arabską ulicę.

W galerii wyrazistych postaci wiodącą rolę w operacji zaplanowanej przez Allona odgrywa w Portrecie... Nadia, osoba wyjątkowa, ale o jej osobistym życiu chciałoby się wiedzieć znacznie więcej. Daniel Silva najwyraźniej lubi swoich bohaterów, a kobiety traktuje ze szczególną atencją. Ich portrety szkicuje wrażliwą ręką artysty. Są to wizerunki, z których odczytać można znamiona przeszłych doświadczeń, obecnych emocji, nawet piętno przeznaczenia, nigdy jednak nie naruszają sfery intymności.

Zawsze z zainteresowaniem czytam powieści Silvy. Ta, jedenasta w cyklu, należy do najlepszych.

Gabriel Allon z żoną Chiarą cieszą się spokojnym życiem na emeryturze w Kornwalii. On zajmuje się restaurowaniem obrazów. Podekscytowany właśnie rozpoczyna renowację dzieła Tycjana, najnowszego odkrycia przyjaciela, marszanda Juliana Isherwooda. Ona przebąkuje coś o partnerstwie z Isherwoodem, a w przyszłości nawet o przejęciu jego galerii. Oboje marzą o potomku, ale Chiara...

Długo mi zeszło z tą książką i może dlatego tak niska ocena. Ale, sama fabuła nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak chociażby opowiadania Alexa Berensona, a tematyka można stwierdzić, że taka sama. Dość powiedzieć, że dla mnie najciekawsze z całej książki był rozdział "Od autora".
Nie wiem, może to po prostu był zły czas na tę książkę, może się jeszcze pokuszę o Gabriela Allona, ale nie będzie to raczej pierwszy wybór.

Długo mi zeszło z tą książką i może dlatego tak niska ocena. Ale, sama fabuła nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak chociażby opowiadania Alexa Berensona, a tematyka można stwierdzić, że taka sama. Dość powiedzieć, że dla mnie najciekawsze z całej książki był rozdział "Od autora".
Nie wiem, może to po prostu był zły czas na tę książkę, może się jeszcze pokuszę o Gabriela...

Książka została napisana całkiem niedawno, a już wydaje się mało odkrywcza, gdy opisuje walkę z terroryzmem, poprzez działania skutecznego izraelskiego Mossadu i licznych służb amerykańskich, które, gdy się za coś biorą, to musi być klęska. O tym, że nie wszyscy wyznawcy Mahometa są terrorystami to też wiemy. Niemniej kolejną historię działania artysty i szpiega Gabriela Allona wraz z ekipą można przeczytać.

Książka została napisana całkiem niedawno, a już wydaje się mało odkrywcza, gdy opisuje walkę z terroryzmem, poprzez działania skutecznego izraelskiego Mossadu i licznych służb amerykańskich, które, gdy się za coś biorą, to musi być klęska. O tym, że nie wszyscy wyznawcy Mahometa są terrorystami to też wiemy. Niemniej kolejną historię działania artysty i szpiega Gabriela...