"Czerwone niebo nad Wołyniem" to opowieść rodzinna, oparta na faktach. Pełna opisów przyrody wołyńskiej, świąt, wesel w kościele polskim i w cerkwi, ale są także wątki dramatyczne i traumatyczne z okresu wojny. Akcja powieści toczy się od lat międzywojennych, wojny, aż do wyjazdu z Wołynia opisanej w powieści rodziny Kozińskich. Lata międzywojenne na Wołyniu to sielskość wsi, sady pełne owoców i ciepło słońca na werandzie w letnie wiejskie popołudnia. Życie na wsi toczy się przemiennie wraz z porami roku. Widzimy rodzinę ziemiańską składającą się z rodziców Michaliny i Wincentego Kozińskich, oraz ich czwórki dzieci. Helenę, Franciszka, Dominika i Zdzisława. Perypetie z wychowaniem dzieci, szkoła i praca na roli, to główne troski i zmartwienia codziennego dnia. Pierwsze "zawirowania" miłosne dorastających dzieci, zaręczyny i wesela pomiędzy dwoma sąsiadującymi ze sobą narodami, Polskim i Ukraińskim. Przyjaźń i braterska pomoc sąsiedzka. Wspólne modlitwy w kościołach. "Bóg jest jeden dla narodów Polski i Ukrainy" , mówi Polski ksiądz na mszy w kościele. Zabawy i dożynki. Ponad tym wszystkim widzimy malownicze opisy przyrody Ziemi Wołyńskiej. Śpiewy dziewcząt Ukraińskich idących latem do sianokosów. Jest to hołd oddany tej Ziemi przez autorkę, której rodzina cudem uniknęła strasznej śmierci w czasie wojny. Wojny, która zniszczyła wszystko po drodze. I przyjaźń dwóch narodów i umiłowanie Ziemi ojców, na której Kozińscy żyli od wieków. Ucieczka przed okrutną śmiercią w grudniową, mroźną noc 1943 r, ratuje im życie. Podczas pacyfikacji wsi, ginie męczeńską, straszliwą śmiercią ksiądz, przyjaciel rodziny. Domostwo Kozińskich zostaje spalone i splądrowane, oni sami ratują się ucieczką do lasów i ukrywają się wraz z ocalonymi ludźmi ze wsi w głębokich ostępach leśnych. Traumą dla wszystkich jest męczeńska śmierć nauczycielki, bliskiej przyjacółki Michaliny Kozińskiej, pani Felicji Masojady. W lasach Wołynia wraz z małymi dziećmi przebywają aż do wiosny 1944r, żeby już nigdy nie wrócić do swoich domów, których zgliszcza pozostały na zawsze w ich pamięci, kiedy ostatni raz pojechali pożegnać się z rodzinną ziemią. Okrucieństwo UPA jest tutaj dobitnym dowodem bestialstwa. Autorka, córka najmłodszego z Kozińskich, cudem ocalałych z rzezi wołyńskiej członków rodziny, na podstawie opowiadań ojca, stworzyła obrazową powieść tamtych minionych dziejów. Powieść ciepła, swojska, miejscami nostalgiczna w początkowych jej rozdziałach, jest hołdem oddanym Ziemi przodków rodziny Kozińskich. Obrazy okrucieństwa UPA są uwidocznione w ostanich rozdziałach powieści. Jest pierwszą powieścią na podstawie faktów, ukazującą rzeczywisty obraz Wołynia z lat międzywojennych i wojny. Warto zaglądnąć na stronę na facebooku. Są tam autentyczne listy wspomnieniowe przysyłane autorce przez czytelników, po ukazaniu się książki. Na Stronie na facebooku,która nosi tytuł książki są ukazane także autentyczne zdjęcia rodziny, oraz partyzantki polskiej na Wołyniu, oddziału "Jeszcze Polska nie zginęła". 1349 polubień n fb.

"Czerwone niebo nad Wołyniem" to opowieść rodzinna, oparta na faktach. Pełna opisów przyrody wołyńskiej, świąt, wesel w kościele polskim i w cerkwi, ale są także wątki dramatyczne i traumatyczne z okresu wojny. Akcja powieści toczy się od lat międzywojennych, wojny, aż do wyjazdu z Wołynia opisanej w powieści rodziny Kozińskich. Lata międzywojenne na Wołyniu to sielskość...