Książki czyta się z najróżniejszych powodów, o których pisać nie będę bo grono zacne i wie, więc powtarzać nie ma co. Podobnie z wyborem lektory. Powody rozliczne. A ja mam taki pomysł oto, że czasem wchodzę do biblioteki, księgarni i "wdycham" i dopiero wybieram. I wtedy lektury trafiają się przedziwne i zaskakujące nawet mnie. Tak było z Papugą Flauberta. Wzięłam do ręki i utonęłam. Dwa popołudnie i zachwyt i oczarowanie. Forma ujęła mnie do głębi. Nie dała spocząć i wytchnienia nabrać. Już mi się wydaje że przywykłam a tu nowe. Zabawa filozofią i socjologią??? bo nie wiem jak nazwać zadawanie starych pytań w nowy sposób. I odpowiedzi niby jednoznaczne aby w następnym rozdziale już takimi się nie okazać.Zmusza nas abyśmy przeanalizowali swoje poglądy, nie ufali krytykom i autorytetom, abyśmy rozwijali umysł, uczucia i emocje. Napisałam to ale już sama nie wiem czy to na pewno prawda. Czy to wyzwanie dla ducha i intelektu to tylko złudzenie? A może to zwyczajna biografia tylko dzięki sprytowi autora dająca złudzenie czegoś jeszcze?
W każdym razie zajrzeć, może właśnie, dlatego warto?

Książki czyta się z najróżniejszych powodów, o których pisać nie będę bo grono zacne i wie, więc powtarzać nie ma co. Podobnie z wyborem lektory. Powody rozliczne. A ja mam taki pomysł oto, że czasem wchodzę do biblioteki, księgarni i "wdycham" i dopiero wybieram. I wtedy lektury trafiają się przedziwne i zaskakujące nawet mnie. Tak było z Papugą Flauberta. Wzięłam do ręki...