Imperium Nieznające Porażki

Na początek ważna uwaga: książka oprócz dwóch właściwych, kanonicznych powieści z cyklu „Imperium Grozy” zawiera kilka niepublikowanych dotąd opowiadań osadzonych w tym świecie. Z góry zaznaczam, że ich nie czytałem i ów omnibus oceniam tylko na podstawie kanonicznych dzieł. Po pierwsze dlatego, że nie jestem fanem krótkiej formy. Po drugie zaś dlatego że nie przepadam za wszelkiej maści (nieoficjalnymi) prequelami, tekstami pobocznymi, alternatywnymi zakończeniami itd. Tak więc sobie darowałem, dla mnie to opcjonalna ciekawostka, choć tak naprawdę strata miejsca. Nie musicie się zgadzać z moim podejściem i tyle.
„Imperium nieznające porażki” zawiera dwa przedostatnie tomy cyklu czyli „Dojrzewa wschodni wiatr” oraz „Nadciaga zły los”. Mamy tu odpowiednio do czynienia z tomami numer 6 i 7, więc ciężko pisać coś więcej o fabule za wiele nie zdradzając. Powiem tak: „Dojrzewa wschodni wiatr” jest świetne, ma dobry klimat, podobał mi się motyw fabularny, szkoda że tak szybko....urwany. Z „Nadciąga zły los” jest ten problem iż momentami jest wręcz kopią...poprzedniego tomu! Dlaczego? Ponieważ jego akcja rozgrywa się przed, w trakcie i po wydarzeniach w „Dojrzewa wschodni wiatr”. Ten tom robi się ciekawy w zasadzie od połowy, bo wcześniej człowiek w dużej mierze czytał to co czytał wcześniej :) Momentami było to niesamowicie nużące. No i kolejna rzecz, która sprawia że ów tom nie może być przeze mnie wysoko oceniony: ma tak otwarte zakończenie, tak wiele niedomkniętych wątków, że głowa boli. W zasadzie....niewiele wyjaśnia. Ja wiem, po 22 latach Cook historię dokończył (o tym napiszę za kilka dni) w „Drodze Zimnego Serca”, ale co kazał fanom czekać to jego....Tak czy owak fani i tak po to sięgną. „Nadciąga zły los” jest tomem słabszym od poprzednich, co nie znaczy że złym.

Imperium Nieznające Porażki

Na początek ważna uwaga: książka oprócz dwóch właściwych, kanonicznych powieści z cyklu „Imperium Grozy” zawiera kilka niepublikowanych dotąd opowiadań osadzonych w tym świecie. Z góry zaznaczam, że ich nie czytałem i ów omnibus oceniam tylko na podstawie kanonicznych dzieł. Po pierwsze dlatego, że nie jestem fanem krótkiej formy. Po drugie zaś...

Niestety książka mnie nie ujęła. Zbyt wiele powtórzeń. Drażni mnie gdy czytam rozdział i jestem pewien że już wcześniej go czytałem... i to słowo w słowo. Uwielbiam Cooka ale Imperium do mnie nie trafiło. Poprzednie części były lepsze.

Niestety książka mnie nie ujęła. Zbyt wiele powtórzeń. Drażni mnie gdy czytam rozdział i jestem pewien że już wcześniej go czytałem... i to słowo w słowo. Uwielbiam Cooka ale Imperium do mnie nie trafiło. Poprzednie części były lepsze.

Król Bragi Ragnarson rządzi, wydaje się "spokojnym" Kavelinem, Szyderca nie żyje, a Haroun, no cóż, wydaje się, że też. Na Wschodzie od Imperium Grozy rodzi się wielkie zło, a jego pionkiem staje się syn Szydercy - Ethrian. Mgła snuje intrygi w celu ponownego dostania się na tron Shinshanu, a Księstwo Szarego Płaskowyżu snuje swoje spiski.

Kavelin czekają ciężkie czasy. Czy wojny domowe powrócą? Co w takiej sytuacji zrobi król? Ważniejszym zapytać, co zrobi królowa ... ;)

Książka jest zbiorem 3 tytułów (do czego już powinniśmy się przyzwyczaić jeśli chodzi o nowe wydanie Rebisu książek Cooke'a). Co mi personalnie nie przypasowało, to fakt, że ostatni tytuł, to zbiór opowiadań osadzony w świecie Imperium Grozy, ale niezwiązany z głównym nurtem sagi. Kiedy kończysz "Nadciąga Zły los" i jedyne o czym marzysz to poznać dalsze losy Bragiego i to jak ukształtuje się sytuacja w królestwach, dostajesz .... zbiór opowiadań :)

Styl wciąż powala i tu przytoczę chociażby opis obstawiania przez króla meczu Strażników, a następnie ... bam ... scena po meczu. Mecz nie został w ogóle opisany, ale skoro budowane napięcie powodowało, że czytelnika interesował jedynie jego rezultat, to po co się męczyć :)

Gorąco polecam, a ja chwytam za ostatni już tom, bo i tak za bardzo zmitrężyłem przy zbiorze opowiadań ;)

Król Bragi Ragnarson rządzi, wydaje się "spokojnym" Kavelinem, Szyderca nie żyje, a Haroun, no cóż, wydaje się, że też. Na Wschodzie od Imperium Grozy rodzi się wielkie zło, a jego pionkiem staje się syn Szydercy - Ethrian. Mgła snuje intrygi w celu ponownego dostania się na tron Shinshanu, a Księstwo Szarego Płaskowyżu snuje swoje spiski.

Kavelin czekają ciężkie czasy....

Chyba najlepsza część Imperium Grozy, a przynajmniej na pewno tak samo dobra jak tom I - Okrutny Wiatr.
Wszystko nabiera wielkiego tempa, pełno intrygi i knowań. Każdy udaje wspaniałego, a tak na prawdę patrzy tylko na siebie.
Bohaterowie nie są prostolinijni i sami przeżywają rozterki wewnętrzne i zastanawiają się czy aby na pewno dobrze robią.

Glen Cook stworzył świetny cykl, stworzył go przed Czarną Kompanią. Wielu uważa, że Kompania jest jego najlepszym cyklem, ja jednak po przeczytaniu Imperium nie jestem już w stanie tak być tego pewny. Kompanię też czytałem i również mi się podobała, jednak nie trzymała przez całą długość równego-wysokiego poziomu. Z Imperium jest inaczej. Oczywiście, nie każda część cyklu jest tak samo dobra, jednak jako całość jest o wiele równiejsza niż Czarna Kompania.
A na dodatek już niebawem wyjdzie ostatnia część cyklu, która będzie uwieńczeniem całej historii opisanej w Imperium Grozy.

Fanom Cook'a, Czarnej Kompanii; fanom Eriksona i jego Malazańskiej Księgi Poległych, oraz fanom dobrego "heroic fantasy" szczerze polecam. :)

Chyba najlepsza część Imperium Grozy, a przynajmniej na pewno tak samo dobra jak tom I - Okrutny Wiatr.
Wszystko nabiera wielkiego tempa, pełno intrygi i knowań. Każdy udaje wspaniałego, a tak na prawdę patrzy tylko na siebie.
Bohaterowie nie są prostolinijni i sami przeżywają rozterki wewnętrzne i zastanawiają się czy aby na pewno dobrze robią.

Glen Cook stworzył świetny...

Oba tomy starego cyklu należą zdecydowanie do najgorszych z dokonać Cooka, lecz dobre opowiadania podnoszą ocenę i ostateczną notę o Imperium Grozy, cyklu jak się okazało słusznie pomijanego przez wydawnictwa i czytelników.

Oba tomy starego cyklu należą zdecydowanie do najgorszych z dokonać Cooka, lecz dobre opowiadania podnoszą ocenę i ostateczną notę o Imperium Grozy, cyklu jak się okazało słusznie pomijanego przez wydawnictwa i czytelników.

Nie będę oceniał jako pojedynczej książki lecz jako całość serii. Dobre, smaczne, ale niestety nie umywa się do "Czarnej Kompanii". Mniej akcji, więcej intrygi przez co czasami nudziłem się podczas lektury, jakby nie patrzeć, tych opasłych tomiszczy. Wielka szkoda, że cykl nigdy nie został ukończony ponieważ czuję spory niedosyt po skończeniu 3 tomu. Efekt końcowy psują trochę też opowiadania, które odnoszę wrażenie wydawca umieścił z chęci wykorzystania naiwności czytelników i nabicia trochę kabzy. Ale ogólnie rzecz biorąc całość zacna z różnej wielkości mankamentami.
Jeśli ktoś chce czytać Cooka polecam trzymać się kolejności najpierw "Imperium Grozy" później "Czarna Kompania". Aby powoli i ze smakiem wczuć się w świat pana Cooka.

Nie będę oceniał jako pojedynczej książki lecz jako całość serii. Dobre, smaczne, ale niestety nie umywa się do "Czarnej Kompanii". Mniej akcji, więcej intrygi przez co czasami nudziłem się podczas lektury, jakby nie patrzeć, tych opasłych tomiszczy. Wielka szkoda, że cykl nigdy nie został ukończony ponieważ czuję spory niedosyt po skończeniu 3 tomu. Efekt końcowy psują...

Kolejny i jak na razie chyba ostatni tom serii Imperium Grozy w wydaniu zbiorczym, na pierwszych tomach było informacja, że polskie wydanie, wzbogaci się o czwarty tom, którym miał zawierać wydany po opracowaniu oryginalnej anglojęzycznej wersji zbiorczej, ostatni tom serii oraz kilka opowiadań. Chyba się z tego pomysłu wycofano bo info o wydaniu czterotomowym z 3 tomu wydania zbiorczego znikło.

Sam tom to oczywiście bardzo dobra porcja literatury fantasy, każdy kto czytał poprzednie na pewno się nie zawiedzie, trzy zgromadzone tytuły to w przypadku 2 pierwszych kontynuacja historii świata Imperium Grozy, zakończona tak, że żal trochę, iż nie ma jeszcze wydania polskiego ostatniej książki z serii, no ale sam najnowszy tom został wydany po 22 latach od pozycji tu zawartych, wiec starsi czytelnicy więcej wycierpieli czekając, niecierpliwi mogą sięgnąć po wydanie angielskie. Boli brak informacji kiedy tom zostanie wydany, oraz brak infa czy będzie to ten zapowiadany czwarty zbiorczy tom, czy mała książka. Te 22 lata przerwy to ponoć dlatego, ze ukradziono rękopis, a Cookowi nie chciało się pisać od nowa.

Ostatnia zawarta książka, to właściwie zbiór opowiadań w tym uniwersum, napisanych w większości przed powstaniem powieści, stąd czasem małe niezgodności, najlepsze chyba były te o piratach, szczęśliwie są aż trzy.

Kolejny i jak na razie chyba ostatni tom serii Imperium Grozy w wydaniu zbiorczym, na pierwszych tomach było informacja, że polskie wydanie, wzbogaci się o czwarty tom, którym miał zawierać wydany po opracowaniu oryginalnej anglojęzycznej wersji zbiorczej, ostatni tom serii oraz kilka opowiadań. Chyba się z tego pomysłu wycofano bo info o wydaniu czterotomowym z 3 tomu...

http://gexe.pl/ksiazki/art/3838,Imperium-nieznajace-porazki

http://gexe.pl/ksiazki/art/3838,Imperium-nieznajace-porazki

Cykl Imperium Grozy to coś co po przeczytaniu z dumą stawia się na półce. Ostatni tom (być może nie, wierny czytelnik zawsze ma nadzieję?) pozostawia nas trochę niezaspokojonych. Akcja nabiera niesamowitego tempa, szerzą się spiski, walka nie opuszcza praktycznie żadnej strony - zatem czyta się naprawdę dobrze i szybko. Świat narysowany przez Cooka po prostu wciąga, bohaterowie są ludźmi z krwi i kości, i pomimo tego, że czasem władają wielkimi siłami, to dotyczą ich te same rozterki, tęsknoty, problemy, grzeszki - co i zwykłego śmiertelnika w naszym świecie.

Tom oprócz oficjalnego cyklu zawiera w sobie jeszcze kilka opowiadań mniej lub bardziej powiązanych z światem. Do szczególnie ciekawych zaliczam przygody piratów z Mściwego Smoka.

Cykl Imperium Grozy to coś co po przeczytaniu z dumą stawia się na półce. Ostatni tom (być może nie, wierny czytelnik zawsze ma nadzieję?) pozostawia nas trochę niezaspokojonych. Akcja nabiera niesamowitego tempa, szerzą się spiski, walka nie opuszcza praktycznie żadnej strony - zatem czyta się naprawdę dobrze i szybko. Świat narysowany przez Cooka po prostu wciąga,...