Imperium nieznające porażki

Niestety książka mnie nie ujęła. Zbyt wiele powtórzeń. Drażni mnie gdy czytam rozdział i jestem pewien że już wcześniej go czytałem... i to słowo w słowo. Uwielbiam Cooka ale Imperium do mnie nie trafiło. Poprzednie części były lepsze.

Niestety książka mnie nie ujęła. Zbyt wiele powtórzeń. Drażni mnie gdy czytam rozdział i jestem pewien że już wcześniej go czytałem... i to słowo w słowo. Uwielbiam Cooka ale Imperium do mnie nie trafiło. Poprzednie części były lepsze.

Pokaż mimo to

Król Bragi Ragnarson rządzi, wydaje się "spokojnym" Kavelinem, Szyderca nie żyje, a Haroun, no cóż, wydaje się, że też. Na Wschodzie od Imperium Grozy rodzi się wielkie zło, a jego pionkiem staje się syn Szydercy - Ethrian. Mgła snuje intrygi w celu ponownego dostania się na tron Shinshanu, a Księstwo Szarego Płaskowyżu snuje swoje spiski.

Kavelin czekają ciężkie czasy. Czy wojny domowe powrócą? Co w takiej sytuacji zrobi król? Ważniejszym zapytać, co zrobi królowa ... ;)

Książka jest zbiorem 3 tytułów (do czego już powinniśmy się przyzwyczaić jeśli chodzi o nowe wydanie Rebisu książek Cooke'a). Co mi personalnie nie przypasowało, to fakt, że ostatni tytuł, to zbiór opowiadań osadzony w świecie Imperium Grozy, ale niezwiązany z głównym nurtem sagi. Kiedy kończysz "Nadciąga Zły los" i jedyne o czym marzysz to poznać dalsze losy Bragiego i to jak ukształtuje się sytuacja w królestwach, dostajesz .... zbiór opowiadań :)

Styl wciąż powala i tu przytoczę chociażby opis obstawiania przez króla meczu Strażników, a następnie ... bam ... scena po meczu. Mecz nie został w ogóle opisany, ale skoro budowane napięcie powodowało, że czytelnika interesował jedynie jego rezultat, to po co się męczyć :)

Gorąco polecam, a ja chwytam za ostatni już tom, bo i tak za bardzo zmitrężyłem przy zbiorze opowiadań ;)

Król Bragi Ragnarson rządzi, wydaje się "spokojnym" Kavelinem, Szyderca nie żyje, a Haroun, no cóż, wydaje się, że też. Na Wschodzie od Imperium Grozy rodzi się wielkie zło, a jego pionkiem staje się syn Szydercy - Ethrian. Mgła snuje intrygi w celu ponownego dostania się na tron Shinshanu, a Księstwo Szarego Płaskowyżu snuje swoje spiski.

Kavelin czekają ciężkie czasy....

więcej

mniej

Pokaż mimo to

"Dojrzewa wschodni wiatr" czyta się dosyć trudno z powodu tłumaczenia - dlaczego na przykład Zgromadzenie przetłumaczono jako Stwór, trudno mi to stwierdzić.. Ale ponieważ w "Nadciąga zły los" część fabuły się zazębia, więc nagle jasne stają się wcześniej problematyczne miejsca, najlepiej podczas lektury wracać do poprzedniej części i śledzić je obie równolegle.

W opowiadaniach również jest problem z tłumaczeniem, a największy zgrzyt pojawia się w "Ściętych głowach". Jeden z bohaterów na końcu nazwany został w tłumaczeniu Biczem Bożym, co mogłoby sugerować, że chodzi o szwagra El Murida czyli Nassefa, ale czas opowiadania wskazuje, że jest to niemożliwe (we wspomnieniach przywołane są przeszłe bitwy z kampanii El Murida, gdzie Nassef dowodził, a bohater opowiadania na końcu jest dopiero dzieckiem, nie zgadzają się też inne postaci i miejsca, np. el Aswad nie jest w rękach rodziny Harouna). Z tego co udało mi się zweryfikować, to w oryginale opowiadania pojawia się określenie Hammer of God, natomiast Nassef w oryginale określany był jako Scourge of God - tłumaczenie obu określeń jako Bicz Boży wprowadza więc zamieszanie i sugeruje, że chodzi o jedną postać.

"Dojrzewa wschodni wiatr" czyta się dosyć trudno z powodu tłumaczenia - dlaczego na przykład Zgromadzenie przetłumaczono jako Stwór, trudno mi to stwierdzić.. Ale ponieważ w "Nadciąga zły los" część fabuły się zazębia, więc nagle jasne stają się wcześniej problematyczne miejsca, najlepiej podczas lektury wracać do poprzedniej części i śledzić je obie równolegle.

W...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Chyba najlepsza część Imperium Grozy, a przynajmniej na pewno tak samo dobra jak tom I - Okrutny Wiatr.
Wszystko nabiera wielkiego tempa, pełno intrygi i knowań. Każdy udaje wspaniałego, a tak na prawdę patrzy tylko na siebie.
Bohaterowie nie są prostolinijni i sami przeżywają rozterki wewnętrzne i zastanawiają się czy aby na pewno dobrze robią.

Glen Cook stworzył świetny cykl, stworzył go przed Czarną Kompanią. Wielu uważa, że Kompania jest jego najlepszym cyklem, ja jednak po przeczytaniu Imperium nie jestem już w stanie tak być tego pewny. Kompanię też czytałem i również mi się podobała, jednak nie trzymała przez całą długość równego-wysokiego poziomu. Z Imperium jest inaczej. Oczywiście, nie każda część cyklu jest tak samo dobra, jednak jako całość jest o wiele równiejsza niż Czarna Kompania.
A na dodatek już niebawem wyjdzie ostatnia część cyklu, która będzie uwieńczeniem całej historii opisanej w Imperium Grozy.

Fanom Cook'a, Czarnej Kompanii; fanom Eriksona i jego Malazańskiej Księgi Poległych, oraz fanom dobrego "heroic fantasy" szczerze polecam. :)

Chyba najlepsza część Imperium Grozy, a przynajmniej na pewno tak samo dobra jak tom I - Okrutny Wiatr.
Wszystko nabiera wielkiego tempa, pełno intrygi i knowań. Każdy udaje wspaniałego, a tak na prawdę patrzy tylko na siebie.
Bohaterowie nie są prostolinijni i sami przeżywają rozterki wewnętrzne i zastanawiają się czy aby na pewno dobrze robią.

Glen Cook stworzył świetny...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Po przeczytaniu całego cyklu "Kroniki Imperium Grozy" powiem jedno... GENIALNE! :]

Po przeczytaniu całego cyklu "Kroniki Imperium Grozy" powiem jedno... GENIALNE! :]

Pokaż mimo to

Niestety książka już się skończyła. Podobno miała być kolejna część Imperium, ale... na razie ani widu, ani słychu. A przydałaby się, ponieważ historia kończy się w takim momencie, że to aż prosi się o kontynuację. Oczywiście jest Bragi (jedyny, który pozostał ze "wspaniałej trójcy"), jest mnóstwo intryg, spisków, knowań - tak, to zdecydowanie coś dla mnie. W tej książce na pierwszy plan wysuwa się jednakże przede wszystkim postać Michaela Trebilcocka. Jest niesamowicie tajemnicza, wydaje się być istnym cieniem, jak określa się ją oraz ludzi, którzy dla niej pracują. Chciałabym czegoś więcej, ponieważ to, co przeczytałam do tej pory, pozostawia pewien niedosyt. Wrażenie ogólne jak najbardziej na plus :)

Niestety książka już się skończyła. Podobno miała być kolejna część Imperium, ale... na razie ani widu, ani słychu. A przydałaby się, ponieważ historia kończy się w takim momencie, że to aż prosi się o kontynuację. Oczywiście jest Bragi (jedyny, który pozostał ze "wspaniałej trójcy"), jest mnóstwo intryg, spisków, knowań - tak, to zdecydowanie coś dla mnie. W tej książce na...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Oba tomy starego cyklu należą zdecydowanie do najgorszych z dokonać Cooka, lecz dobre opowiadania podnoszą ocenę i ostateczną notę o Imperium Grozy, cyklu jak się okazało słusznie pomijanego przez wydawnictwa i czytelników.

Oba tomy starego cyklu należą zdecydowanie do najgorszych z dokonać Cooka, lecz dobre opowiadania podnoszą ocenę i ostateczną notę o Imperium Grozy, cyklu jak się okazało słusznie pomijanego przez wydawnictwa i czytelników.

Pokaż mimo to

Nie będę oceniał jako pojedynczej książki lecz jako całość serii. Dobre, smaczne, ale niestety nie umywa się do "Czarnej Kompanii". Mniej akcji, więcej intrygi przez co czasami nudziłem się podczas lektury, jakby nie patrzeć, tych opasłych tomiszczy. Wielka szkoda, że cykl nigdy nie został ukończony ponieważ czuję spory niedosyt po skończeniu 3 tomu. Efekt końcowy psują trochę też opowiadania, które odnoszę wrażenie wydawca umieścił z chęci wykorzystania naiwności czytelników i nabicia trochę kabzy. Ale ogólnie rzecz biorąc całość zacna z różnej wielkości mankamentami.
Jeśli ktoś chce czytać Cooka polecam trzymać się kolejności najpierw "Imperium Grozy" później "Czarna Kompania". Aby powoli i ze smakiem wczuć się w świat pana Cooka.

Nie będę oceniał jako pojedynczej książki lecz jako całość serii. Dobre, smaczne, ale niestety nie umywa się do "Czarnej Kompanii". Mniej akcji, więcej intrygi przez co czasami nudziłem się podczas lektury, jakby nie patrzeć, tych opasłych tomiszczy. Wielka szkoda, że cykl nigdy nie został ukończony ponieważ czuję spory niedosyt po skończeniu 3 tomu. Efekt końcowy psują...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Kolejny i jak na razie chyba ostatni tom serii Imperium Grozy w wydaniu zbiorczym, na pierwszych tomach było informacja, że polskie wydanie, wzbogaci się o czwarty tom, którym miał zawierać wydany po opracowaniu oryginalnej anglojęzycznej wersji zbiorczej, ostatni tom serii oraz kilka opowiadań. Chyba się z tego pomysłu wycofano bo info o wydaniu czterotomowym z 3 tomu wydania zbiorczego znikło.

Sam tom to oczywiście bardzo dobra porcja literatury fantasy, każdy kto czytał poprzednie na pewno się nie zawiedzie, trzy zgromadzone tytuły to w przypadku 2 pierwszych kontynuacja historii świata Imperium Grozy, zakończona tak, że żal trochę, iż nie ma jeszcze wydania polskiego ostatniej książki z serii, no ale sam najnowszy tom został wydany po 22 latach od pozycji tu zawartych, wiec starsi czytelnicy więcej wycierpieli czekając, niecierpliwi mogą sięgnąć po wydanie angielskie. Boli brak informacji kiedy tom zostanie wydany, oraz brak infa czy będzie to ten zapowiadany czwarty zbiorczy tom, czy mała książka. Te 22 lata przerwy to ponoć dlatego, ze ukradziono rękopis, a Cookowi nie chciało się pisać od nowa.

Ostatnia zawarta książka, to właściwie zbiór opowiadań w tym uniwersum, napisanych w większości przed powstaniem powieści, stąd czasem małe niezgodności, najlepsze chyba były te o piratach, szczęśliwie są aż trzy.

Kolejny i jak na razie chyba ostatni tom serii Imperium Grozy w wydaniu zbiorczym, na pierwszych tomach było informacja, że polskie wydanie, wzbogaci się o czwarty tom, którym miał zawierać wydany po opracowaniu oryginalnej anglojęzycznej wersji zbiorczej, ostatni tom serii oraz kilka opowiadań. Chyba się z tego pomysłu wycofano bo info o wydaniu czterotomowym z 3 tomu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

http://gexe.pl/ksiazki/art/3838,Imperium-nieznajace-porazki

http://gexe.pl/ksiazki/art/3838,Imperium-nieznajace-porazki

Pokaż mimo to