Największy minus? Kolejne cztery książki nie zostały przełożone na język polski. Poza tym sama książka nie jest zbyt wyrafinowana i zaspokoi przede wszystkim czytelnika o niezbyt wygórowanych wymaganiach. Prosta fantastyka, niezbyt skomplikowani bohaterowie, a głównym jej atutem jest humor generowany przez orkowych braci.

Mimo to na rynku nie ma aż tak dużo podobnych pozycji więc myślę iż można po nią sięgnąć i potraktować jako przerywnik od bardziej wymagających książek. Śmiało mogę też powiedzieć, że znaczna część naszych pisarzy jednak nie dorównuje prostemu, komedianciemu rzemiosłu Peinkofera. Trochę szkoda;

A kolejne części będę musiał przeczytać w języku angielskim.

Największy minus? Kolejne cztery książki nie zostały przełożone na język polski. Poza tym sama książka nie jest zbyt wyrafinowana i zaspokoi przede wszystkim czytelnika o niezbyt wygórowanych wymaganiach. Prosta fantastyka, niezbyt skomplikowani bohaterowie, a głównym jej atutem jest humor generowany przez orkowych braci.

Mimo to na rynku nie ma aż tak dużo podobnych...

Trudno jest przebrnąć przez niby to lekką książkę, kiedy dwóch głównych bohaterów to: gburowaty, tchórzliwy, denerwujący i do tego notorycznie znęcający się nad młodszym bratem ork oraz rzeczony młodszy brat - ofiara i przy okazji naiwny idiota z przebłyskami inteligencji.

Pisać ponad 500 stron o kimś, kto już od 1 strony nie budzi sympatii, a wręcz przeciwnie ... Cóż, to chyba hmm. Głupota, czy ... ?

A takie miałam nadzieje! Pierwsza książka o orkach jaką dorwałam. Pomyślałam, będzie jatka. Bitwy, przygody, podboje. Zastałam rozczarowanie. Może kiedyś ... Do niej wrócę. Póki co absolutna strata czasu.

Trudno jest przebrnąć przez niby to lekką książkę, kiedy dwóch głównych bohaterów to: gburowaty, tchórzliwy, denerwujący i do tego notorycznie znęcający się nad młodszym bratem ork oraz rzeczony młodszy brat - ofiara i przy okazji naiwny idiota z przebłyskami inteligencji.

Pisać ponad 500 stron o kimś, kto już od 1 strony nie budzi sympatii, a wręcz przeciwnie ... Cóż, to...

Czy można zakochać się w orkach? Można i to bardzo :) Zwłaszcza w tych, o których pisze Michael Peinkofer. Orczy bliźniacy Rammar i Balbok są po prostu niesamowici. I niezastąpieni, gdy światu zagraża pradawne zło. Nie dość, że dyskusje tej dwójki zapewniają rozrywkę na szlaku, to w chwili zagrożenia zawsze można liczyć na topór Balboka. Również Rammar przyparty do muru będzie dzielnie walczył, zwłaszcza jeśli odpowiednio się go zmanipuluje - zresztą warto mieć przy sobie mistrza wycofywania się z groźnych sytuacji. Szczerze mówiąc nie wiem, którego z braci wolę bardziej. Balbok jest rozczulający w swej naiwności, ale waleczny i szlachetny. Lubi człowiecze mięso niestety. Rammar to tchórz i krzykacz ze skłonnościami megalomańskimi, ale jak on potrafi kombinować! No i nie jada ludzi.
A w ogóle to orki i elfy mają więcej wspólnego niż kiedykolwiek myślałam, co świetnie pokazała mi Allanah - to wredne elfie babsko swoją przebiegłością niejednego orka w kozi róg by zapędziło:)
Książki Peinkofera to po prostu świetna fantastyka z ogromną dawką humoru! W dodatku można się podszkolić w orczym języku :) Polecam oba tomy przygód Rammara i Balboka.

Czy można zakochać się w orkach? Można i to bardzo :) Zwłaszcza w tych, o których pisze Michael Peinkofer. Orczy bliźniacy Rammar i Balbok są po prostu niesamowici. I niezastąpieni, gdy światu zagraża pradawne zło. Nie dość, że dyskusje tej dwójki zapewniają rozrywkę na szlaku, to w chwili zagrożenia zawsze można liczyć na topór Balboka. Również Rammar przyparty do muru...

Kolejny tom z przygodami Balboka i Rammara, czyli orczej wersji głupiego i głupszego. Po powrocie z wyprawy opisanej w pierwszym tomie mogłoby się wydawać, że naszym orkom niczego nie brakuje, lecz mimo otaczających ich skarbów powoli zaczynają się nudzić. W tym momencie pojawia się w ich wiosce poseł od króla Corwyna, oczywiście z prośbą o pomoc tych dwóch sławnych wojowników. W wyniku splotu wypadków, o których może poczytać w książce Balbok oraz Rammar ruszają w kierunku Kol Asar... znaczy Anar. Jakie złowrogie zło się tam czai i co spotka naszych orków po drodze? Kim jest Ankluas? (Chociaż to akurat łatwo zgadnąć) Dowiecie się wszystkiego z książki.

Książka znów napisana lekko i dzięki temu bardzo szybko się ją czyta. Co do samego stylu myślę, że można by się przyczepić. Wydaje mi się, że drugi tom jest minimalnie gorszy od pierwszego. Dla odmiany pojawiają się treści trochę bardziej poważne, przestępcy skazani na śmierć starają się rehabilitować, by odzyskać wolność. Choć i tu radzę się Wam zastanowić czytając, czy ich czyny świadczą o poprawie czy o wyrachowaniu.

Tym razem na końcu w formie bonusu przepis na piwo posokowe:D I oczywiście bardzo dużo Rammara, który nadal swoją głupotą i naiwnością potrafi powalić czytelnika na łopatki.

Kolejny tom z przygodami Balboka i Rammara, czyli orczej wersji głupiego i głupszego. Po powrocie z wyprawy opisanej w pierwszym tomie mogłoby się wydawać, że naszym orkom niczego nie brakuje, lecz mimo otaczających ich skarbów powoli zaczynają się nudzić. W tym momencie pojawia się w ich wiosce poseł od króla Corwyna, oczywiście z prośbą o pomoc tych dwóch sławnych...

Myślałem, że będzie trochę inna.. tzn o tym z czym kojarzą nam si orki, trochę się pomyliłem ale i tak mi się podobała

Myślałem, że będzie trochę inna.. tzn o tym z czym kojarzą nam si orki, trochę się pomyliłem ale i tak mi się podobała

Ciężko było mi przebrnąć do końca, jakoś nie do końca pasował mi język oraz sposób przedstawienia świata. Troszkę infantylna chwilami.

Ciężko było mi przebrnąć do końca, jakoś nie do końca pasował mi język oraz sposób przedstawienia świata. Troszkę infantylna chwilami.

Peinkofer stworzył dla nas świat z punktu widzenia Orków - bardzo ciekawy świat. Postacie są sympatyczne, zabawne. Mają swoje minusy z którymi walczą do końca książki :)
Polecam.

Peinkofer stworzył dla nas świat z punktu widzenia Orków - bardzo ciekawy świat. Postacie są sympatyczne, zabawne. Mają swoje minusy z którymi walczą do końca książki :)
Polecam.

Dobra Książka, ale gorsza od części pierwszej.

Dobra Książka, ale gorsza od części pierwszej.

Lubię tę książkę za dużą dawkę dobrego humoru.

Lubię tę książkę za dużą dawkę dobrego humoru.

Drugi tom wciągnął mnie na tyle że chciałam poznać dalsze losy bohaterów. Ba! Nawet niektórych zdążyłam polubić .

Drugi tom wciągnął mnie na tyle że chciałam poznać dalsze losy bohaterów. Ba! Nawet niektórych zdążyłam polubić .