Świetna, mądra książka! Autorka jest bardzo dobrym obserwatorem ludzkiej, przewrotnej natury i umie to przekazać w bardzo oryginalny sposób.

Świetna, mądra książka! Autorka jest bardzo dobrym obserwatorem ludzkiej, przewrotnej natury i umie to przekazać w bardzo oryginalny sposób.

Książkę Sue Townsend czytałam z coraz większym zainteresowaniem. Okazuje się, że można mówić o sensie życia lekko, ale nie infantylnie, mądrze, ale przystępnie, intrygująco, ale w granicach prawdopodobieństwa. Życie znużyło bohaterkę do tego stopnia, ze postanowiła zatrzymać się, przestać organizować święta, nieustannie sprzątać, gotować, robić zakupy... Jej bliscy są zdumieni postawą Evy, ale sami też cierpią, czują się samotni, jakoś próbują radzić sobie z poczuciem samotności i niezrozumienia. Przy okazji krzywdzą otoczenie. Śledzimy więc kontakty małżonków, ich matek, dzieci, znajomych. Każdy jest mniej lub bardziej dziwakiem, ma swoją historię, jakieś obawy i marzenia. W ich historiach, czasem przerysowanych i groteskowych, czytelnik może się przejrzeć i zadać sobie pytanie o sens własnego życia. Uśmiechamy się, czytając kolejne strony powieści, ale jednocześnie zdajemy sobie sprawę z absurdów życia. Mimo wszystko jest to ciepła i optymistyczna książka, autorka lubi swoich pogmatwanych bohaterów, przygląda się im z życzliwością i mądrością, wynikającą pewnie z własnych przeżyć. Warto przeczytać!

Książkę Sue Townsend czytałam z coraz większym zainteresowaniem. Okazuje się, że można mówić o sensie życia lekko, ale nie infantylnie, mądrze, ale przystępnie, intrygująco, ale w granicach prawdopodobieństwa. Życie znużyło bohaterkę do tego stopnia, ze postanowiła zatrzymać się, przestać organizować święta, nieustannie sprzątać, gotować, robić zakupy... Jej bliscy są...

Sue Townsend poznałam jako autorkę niezmiennie mnie bawiącego cyklu o Adrianie Mole'u. Tym razem też nie mogłam się oderwać od lektury a uśmieszek rozbawienia wciąż gościł na mej twarzy. Bardzo, bardzo mi się podobało, więc nie mogę nie polecić fanom Adriana i brytyjskiego humoru. Szkoda, że autorki nie ma już wśród nas, bo chętnie poczytałabym więcej spod jej pióra.

Sue Townsend poznałam jako autorkę niezmiennie mnie bawiącego cyklu o Adrianie Mole'u. Tym razem też nie mogłam się oderwać od lektury a uśmieszek rozbawienia wciąż gościł na mej twarzy. Bardzo, bardzo mi się podobało, więc nie mogę nie polecić fanom Adriana i brytyjskiego humoru. Szkoda, że autorki nie ma już wśród nas, bo chętnie poczytałabym więcej spod jej pióra.

Książkę kupiłam nie będę ukrywać ze względu na tytuł - czasami sama mam ochotę na dzień totalnego nic nie robienia ale jakoś nie wyobrażam sobie co można by było robić czy też nie robić w łóżku cały rok... Ciekawa więc byłam jak będzie wyglądać akcja w tej książce... Niestety jak dla mnie było niemrawo... momentami nie powiem śmiesznie albo wręcz groteskowo, ale większość czasu zastanawiałam się kiedy ona w końcu się otrząśnie, skończy rozmyślać i zrobi porządek z tym wszystkim.. Pod koniec miałam już nadzieję że ją zamkną w tym psychiatryku bo w sumie na to się najbardziej nadawała... Podsumowując to kobieta leżała w łóżku rok nic mądrego w swojej sprawie nie wymyśliła, pomogła kilku ludziom udzielając rad (zachodzę w głowę jak skoro sobie żadnej nie udzieliła a od tego chyba powinna zacząć),prawie się zagłodziła, przypomniała sobie traumę z młodości, popłakała się i siłą została wyciągnięta z łóżka... Nie wiem ale liczyłam chyba że przez rok leżenia w łóżku wymyśli jakąś mądrość życiową lub co najmniej pseudo mądrość życiową i doczytam jakiegoś sensownego zakończenia...

Książkę kupiłam nie będę ukrywać ze względu na tytuł - czasami sama mam ochotę na dzień totalnego nic nie robienia ale jakoś nie wyobrażam sobie co można by było robić czy też nie robić w łóżku cały rok... Ciekawa więc byłam jak będzie wyglądać akcja w tej książce... Niestety jak dla mnie było niemrawo... momentami nie powiem śmiesznie albo wręcz groteskowo, ale większość...

Książka przypadła mi do gustu - pomysł położenia głównej bohaterki do łóżka był takim absurdem, że nie miał prawa się nie udać. Do tego miejscami tak "wali" angielskim humorem, że moje serce się raduje. Nie mniej zakończenie... trochę na siłę, szczególnie jeśli chodzi o zamykanie wątków poszczególnych postaci.
Tak czy siak daję bardzo dobrą ocenę i polecam!

Książka przypadła mi do gustu - pomysł położenia głównej bohaterki do łóżka był takim absurdem, że nie miał prawa się nie udać. Do tego miejscami tak "wali" angielskim humorem, że moje serce się raduje. Nie mniej zakończenie... trochę na siłę, szczególnie jeśli chodzi o zamykanie wątków poszczególnych postaci.
Tak czy siak daję bardzo dobrą ocenę i polecam!

Historia choć z potencjałem, niestety opowiedziana w sposób, do którego można mieć zastrzeżenia. Choć, wszystko zależy od poczucia humoru czytelnika..

Historia choć z potencjałem, niestety opowiedziana w sposób, do którego można mieć zastrzeżenia. Choć, wszystko zależy od poczucia humoru czytelnika..

Muszę przyznać że dobrze się bawiłam z tą książką. Można było się pośmiać. Polecam na poprawę humoru.

Muszę przyznać że dobrze się bawiłam z tą książką. Można było się pośmiać. Polecam na poprawę humoru.

Zaskakująco interesująca i wciągająca.

Zaskakująco interesująca i wciągająca.

Miało być zabawnie i dowcipnie, ale albo nie było, albo ja nie rozumiem poczucia humoru Anglików. Książka przeciętna.

Miało być zabawnie i dowcipnie, ale albo nie było, albo ja nie rozumiem poczucia humoru Anglików. Książka przeciętna.

Jedynie tytuł jest interesujący. Książka o niczym, bez krzty komizmu.

Jedynie tytuł jest interesujący. Książka o niczym, bez krzty komizmu.