Jakoś nie mogę się zdecydować, czy ta część była lepsza, czy gorsza od pierwszej. Wiem, że była dobra. Nawet bardzo dobra!

Cieszę się, że mocno rozwinięto tutaj wątek Młodego Tygrysa i jego wędrowki w poszukiwaniu własnej tożsamości skradzionej przez Czyniącą. Dość długo jednak zastanawiałam się, co w tej książce mnie drażniło. Czytając pierwszy tom miałam wrażenie, że zapadam się w świecie Midgaardu. Że w jakiś sposób jestem nie tylko obserwatorem, ale również uczestnikiem opisywanych wydarzeń. W drugim tomie to uczucie mnie opuścilo, choć mam nadzieję, ze nie bezpowrotnie. Wątek przygód Vuko jest jak dla mnie zbyt rozciągniety, choć wiem, że to On jest tutaj główną postacią. Brakuje mi akcji, która w pierwszej części mocno ubarwiała treść, a której w tomie drugim jest dużo mniej.
Plusem jest doskonałość opisów, które po raz kolejny ukazują kunszt autora. Każdy, nawet najmniejszy szczegół można sobie z łatwością wyobrazić.
Tym razem mam wrażenie, że role się odwróciły i to losy kai tohimona z klanu Żurawia są wysunięte zdecydowanie na pierwszy plan. Vuko pozostaje w naszej świadomości, jako "błądzący po okolicy" i odkrywający kolejne części łamigłówki, jednak to zdecydowanie młody cesarz gra pierwsze skrzypce.

W opisach przygód Vuko brakuje poprzedniej lekkości, która sprawiała, że calość czytało się nie tylko szybko, ale również przyjemnie. Drugi tom zdecydawanie ciężej się "łyka" i po zamknięci ostatniej strony można powiedzieć "nareszcie"...

Drażnił mnie strasznie motyw Cyfrala, który już nie jest integracyjną częścią Słowianina. Tym razem wróżka jest tanią imitacją Disneyowskiego Dzwoneczka. Szkoda, że autor w ten sposób poprowadził wątek "nadczłowieczy" u Vuko.

Niemniej odkładając książkę poczułam lekki dreszczyk podniecenia na myśl o tym, co może zdarzyć się w kolejnym tomie. Koniec przynosi prawdziwy boom akcji i mam nadzieję, że utrzyma się to przynajmniej do zakończenia tomu 3.

Jakoś nie mogę się zdecydować, czy ta część była lepsza, czy gorsza od pierwszej. Wiem, że była dobra. Nawet bardzo dobra!

Cieszę się, że mocno rozwinięto tutaj wątek Młodego Tygrysa i jego wędrowki w poszukiwaniu własnej tożsamości skradzionej przez Czyniącą. Dość długo jednak zastanawiałam się, co w tej książce mnie drażniło. Czytając pierwszy tom miałam wrażenie, że...