Do przeczytania "Eddy" skłoniła mnie lektura "Pana lodowego ogrodu", której to rozdziały zaczynają się od cytatów z Eddy. Spodziewałem się również wyjaśnienia niektórych odniesień, których wcześniej nie rozumiałem - np. dlaczego jeden z bohaterów nosił imię Fjollsfinn. "Edda" wyjaśniła mi te rzeczy a także zapewniła dobrą lekturę.

Pieśni o bogach były fantastyczne, czytało się je przyjemnie a język poetycki bardzo pasował do fragmentów z mitologii nordyckiej - którą kiedyś czytałem. Znajomość jej pomaga zrozumieć tekst, który był stworzony dla osób wierzących w nordyckie bogi i wiele kwestii nie było wyjaśnianych, bo dla ówczesnych odbiorców były po prostu oczywiste.

Druga część, to jest pieśni o bohaterach, była już mniej interesująca dla mnie. Główny wątek bardzo przypominał "Niedolę Nibelungów", z tym, że tu historia opowiedziana była z punktu widzenia Germanów północnych i do tego jeszcze pogan. Również poszczególne wydarzenia różniły się nieco, ale istota była dokładnie ta sama. Czytało się tę część nieźle, ale to już nie było to samo, co pieśni o bogach.

Stąd ocena "tylko" bardzo dobra.

Do przeczytania "Eddy" skłoniła mnie lektura "Pana lodowego ogrodu", której to rozdziały zaczynają się od cytatów z Eddy. Spodziewałem się również wyjaśnienia niektórych odniesień, których wcześniej nie rozumiałem - np. dlaczego jeden z bohaterów nosił imię Fjollsfinn. "Edda" wyjaśniła mi te rzeczy a także zapewniła dobrą lekturę.

Pieśni o bogach były fantastyczne,...