Polowałem sporo czasu na książkę Front burzowy będącym pierwszym tomem przygód detektywa i maga zarazem Harry’ego Dresdena. Przyznaje, że gdy dostałem nareszcie w swoje ręce to bardzo się ucieszyłem z tego powodu. Po wielu oczekiwaniach mam i mogę przeczytać. Byłem arcyciekawy książki, bo nie ukrywam uwielbiam takie powieści i historie. Tak samo kryminały i fantastykę. Dlatego z nadzieją na dobrą lekturę zabrałem się do czytania.
Harry Dresden to jedyny mag w mieście, którego poznajemy kiedy akurat nie rozwiązuje żadnej sprawy. Niestety taka sytuacja nie trwa wiecznie i pewnego dnia do biura przybywa kobieta poszukująca swojego męża. Na domiar złego świadczący też usługi jako konsultant policji zostaje wezwany do makabrycznego zabójstwa. Próbuje odnaleźć tropy i odkryć prawdę, lecz poszukiwania stają się coraz bardziej niebezpieczne. Staje pomiędzy dwoma trudnymi sprawami, które musi rozwiązać i wykazać się sprytem.

W początkowych rozdziałach autor tworzy opowieść jakbyśmy zaczynali czytać dobry kryminał. Do biura detektywistycznego przybywa kobieta w celu zlecenia sprawy zaginięcia męża. Skojarzył mi się początek z klasycznie zaczynającymi się kryminałami, gdzie detektyw dostaje zlecenie odszukania kogoś lub czegoś i wikła się w pełne groźnych sytuacji przygody podczas prowadzenia sprawy. Harry Dresden to właśnie taki detektyw, który próbuje rozwikłać powierzone sprawy, lecz nie podejmuje się zwykłych jakie występują. Jest jedynym magiem w mieście podejmującym się spraw niezwykłych i trudnych do wyjaśnienia. Za którymi może stać coś więcej niż zwykłe morderstwo lub kradzież. Sprawa poszukiwań męża wydaje się zwykłą i nie posiadającą znamion jakieś ukrytej tajemnicy. Może pozory mylę, a może nie. Więcej nie zdradzę. Z drugiej strony pracuje również jako konsultant policyjny. Wzywany jest, gdy dane przestępstwo trudno wytłumaczyć jak morderstwo popełnione w tym przypadku. Niezwykłe i szokujące. Jednak jako mag i znawca różnych istot doszukuje się ukrytego drugiego dna, bo za kurtyną zwykłej rzeczywistości kryje się świat pełen czarowników także tych złych, demonów i magii wykorzystywanej w różnym celu. Nasz bohater strzeże miasta przed zakusami ciemnych mocy, ale sam skrywa pewna tajemnicę mającą swój początek w jego przeszłości. Autor prowadząc wątki przeplata poszczególne elementy historii ze sobą tworząc dynamicznie prowadzoną historie.

Głównym bohaterem jest Harry Dresden będący detektywem i magiem. Jego sylwetkę nakreślił autor w znakomity sposób pod względem psychologicznym i nawet jego zachowanie mnie nie irytowało. Dzięki zrobieniu go narratorem jeszcze bardziej jego postać zostaje pogłębiona. Mający ironiczne poczucie humoru, znający się nie tylko na magii, ale również świetny detektyw. Gdy ktoś wejdzie mu w drogę musi się liczyć z poważnymi konsekwencjami. Nie lubi po prostu dybania na swoje życie, różnych pułapek i wysyłania demonów do zgładzenia go. Jako postać wypadła bardzo dobrze, ciekawie i sympatycznie. Nie można go nie polubić, bo wzbudza zainteresowanie w pozytywnym znaczeniu tego słowa. Przygody jakie przeżywa potrafią wciągnąć, wzbudzić grozę i można zainteresować się jego losem. Nie wiem jak dalej rozwinie się postać Harry Dresdena, ale po pierwszym tomie uważam go za jednego z interesujących postaci jakie poznałem.
Zwróciłem uwagę na Karrin Murphy, która zajmuje się dziwnymi morderstwami i wtedy wzywa naszego bohatera na konsultacje. Grająca twardego glinę w otoczonym przez policjantom środowisku, uważającą i zarazem pilnującą się, aby nie pokazać jakieś słabości. Pod ta maską kryje się osoba otwarta i sympatyczna. Carmichael to partner Karrin, ale bardzo sceptycznie nastawiony i zawsze wrzucający swoje dwa grosze do wszystkiego. Można powiedzieć ma mniej otwarty umysł niż Murphy na różne rzeczy dotyczące magii lub czegoś dziwnego. Autor stworzył parę policjantów różniących się charakterami, których relacje mają w sobie wiele kontrastów.
Pozostałe postacie zostały dobrze nakreślone i przyznaje nie przeszkadzały mi. Mające do odegrania pewną rolę w historii w mniejszym lub większym stopniu. Nie są jednowymiarowe i potrafią zainteresować. Nawet przeciwnik bohatera wypada dobrze, czasami przerażająco, lecz zabrakło mi w jego postaci jeszcze większego mroku. Trochę szkoda. Jeżeli chodzi o relacje pomiędzy bohaterami książki są doskonale i nie przeszkadzają. Także dialogi nie irytują. Pod tym względem nie mogę się do czegoś przyczepić.

Książka przepełniona wartką akcją i szybko toczącymi się wydarzeniami, że nie sposób się nudzić podczas czytania. Nawet monolog i opisy bohatera nie przynudzają. Wybranie modelu narracji pierwszoosobowej w tym przypadku zdało znakomicie egzamin. Możemy zagłębić się w historie i nie stać z boku tylko uczestniczyć w wydarzeniach razem z bohaterem. Nie ukrywam, że gdy zacząłem czytać pierwsze rozdziały szybko nastąpiło moje zainteresowanie co będzie się dziać dalej. Później jeszcze bardzie wzbudziło moją ciekawość i wciągnęła mnie historia tak, że nie mogłem się oderwać. Sama historia nie pozbawiona została podsuwania fałszywych tropów i próby zaskoczenia. Gdy już myślałem, ze wiem wszystko coś się zawsze zmieniało. Prowadzenie śledztwa przez bohatera przypominało mi klasyczny kryminał (prowadzenie śledztwa, przyjęcie sprawy), nieraz czarny (nie unikający przemocy lub wizyt gangsterów), zabarwiony w pewnych momentach fantastyką (magia), a nawet podszyty lekką grozą (demony, ciemne siły). Akurat w tym przypadku sprawdza się taka mieszanka świetnie. Finał mógłby być trochę lepszy, bo spodziewałem się czegoś mocniejszego, ale i tak jestem zadowolony z zakończenia zamykającego wątki dotyczące śledztwa. Jeśli miałbym się doczepić to do drugiej połowy książki, w której wkrada się pewna nieduża przewidywalność ze względu, że jesteśmy czasami prowadzeni z jednego punktu do drugiego. Szkoda również, że możemy domyśleć się kto za wszystkim stoi sporo wcześniej niż można oczekiwać. Pomimo tego lekturę Frontu burzowego mogę zaliczyć do udanych. Wobec niej przyznaje miałem średnie oczekiwania i zostałem miło zaskoczony tym co dostałem. Ciekawą historią ze szczyptą humoru i fantastycznymi przygodami bohatera. Autorowi udała się sztuka połączenia kryminału, fantastyki i lekkiej grozy w idealny sposób. Dlatego poszczególne składniki historii komponują się ze sobą.
Polowałem na Front burzowy spory kawał czasu, aby wreszcie przeczytać i poznać książkowe przygody Harry’ego Dresdena. Było warto czekać, bo jestem zadowolony z lektury i dostałem bardzo dobrą powieść zapewniającą sporo rozrywki. Nie brakuje w niej humoru, strasznych wydarzeń i bohatera, który stawia czoło złym siłom. Jest jedynym magiem pilnującym miasta i stawiającym czoła wielu niebezpieczeństwom, a zarazem detektywem co było ciekawym pomysłem autora, aby właśnie stworzyć takiego bohatera historii. Dlatego przypadł mi do gustu jako bohater książki, bo z jednej strony jest postacią przywodzącą na myśl klasycznego detektywa, a z drugiej maga obdarzonego mocą. Sama historia wciągnęła mnie i trzymała w oczekiwaniu do samego końca. Książką napisana lekkim stylem i przyjemnym z pierwszoosobową narracją. . Autor dostał ode mnie kredyt zaufania wobec powyższej przeczytanej powieści i na pewno sięgnę po kolejne tomy przygód Harry’ego Dresdena, aby przekonać się jak potoczyły się dalsze jego przygody i jakie czekają go przygody.

Front burzowy zapewnił mi sporo rozrywki podczas czytania i jako taka książka sprawdza się znakomicie. Dlatego uważam, ze warto sięgnąć po nią zapewniając sobie chwilę rozrywki na dobrym poziomie i warto przeczytać.

Polecam gorąco.

Polowałem sporo czasu na książkę Front burzowy będącym pierwszym tomem przygód detektywa i maga zarazem Harry’ego Dresdena. Przyznaje, że gdy dostałem nareszcie w swoje ręce to bardzo się ucieszyłem z tego powodu. Po wielu oczekiwaniach mam i mogę przeczytać. Byłem arcyciekawy książki, bo nie ukrywam uwielbiam takie powieści i historie. Tak samo kryminały i fantastykę....