To druga z książek tej autorki,którą przeczytałam. W jednej i drugiej trafiła i ze swoim pisaniem i tematami jakie porusza. Tu mamy Martę-główną bohaterkę ,męża Carlo ,który gdy zaczyna się powieść na pewno nie jest wsparciem dla żony ,a wprost przeciwnie...Marta ma piątkę dzieci,które bardzo kocha i dba o nie najlepiej jak potrafi i jak pozwalają na to skąpe zarobki...Jest I wojna światowa,14-letni syn Marty- Joe zaciąga się do wojska i zostaje wysłany ze swoim przyjacielem do Francji aby walczyć.Tam ginie.Marta mimo swojego bólu po stracie dziecka nie zamyka się lecz rozpoczyna tytułową"wędrówkę" do Londynu,do premiera będąc w 6 m-cu ciąży.Jej Joe już poległ,ale dlaczego inne matki miałyby opłakiwać śmierć swoich dzieci? Jest przeciwniczką,wrogiem wszystkich wojen,zresztą kto przy zdrowych zmysłach jest za wojną???Delikatnie mówiąc "chorzy"....
Uważam ,że na swojej drodze Marta miała wielkie szczęście trafiając na takich przyjaciół jak Kate i Clive....Jest to bezcenne,nie da się przeliczyć na dobra materialne....Jestem trochę sceptycznie nastawiona do prawdziwych przyjaźni w obecnym świecie , ale zgadzam się ,że "prawdziwych przyjaciół poznajemy w biedzie".
Z drugiej strony chyba lepiej aby nie trzeba było wypróbowywać naszych przyjaźni.....oj,sama nie wiem co o tym myśleć...
w każdym razie zachęcam do przeczytania.....

To druga z książek tej autorki,którą przeczytałam. W jednej i drugiej trafiła i ze swoim pisaniem i tematami jakie porusza. Tu mamy Martę-główną bohaterkę ,męża Carlo ,który gdy zaczyna się powieść na pewno nie jest wsparciem dla żony ,a wprost przeciwnie...Marta ma piątkę dzieci,które bardzo kocha i dba o nie najlepiej jak potrafi i jak pozwalają na to skąpe...