Letni domek

„Letni domek” nie ma porywającej fabuły, a wielki sekret, który w istotny sposób wpłynął na życie bohaterów, okazuje się bardzo przewidywalny. Normalnie byłyby to zarzuty dużego kalibru pod adresem książki. Ale ta powieść ma w sobie coś tak niesłychanie urzekającego, że nawet jej wady stają się zaletami.

I cóż, że spektakularnych zwrotów akcji brak, jeśli autorka stworzyła plejadę przesympatycznych bohaterów, z którymi czytelnik (ja) by się chętnie zaprzyjaźnił, i z niezwykłym wyczuciem dodała do nich kilka zołzowatych charakterów. W dodatku w interesujący sposób poplątała relacje między postaciami i postawiła je wobec skomplikowanych życiowych sytuacji.

Tajemniczą tajemnicę było dość łatwo odgadnąć, co nie zmienia faktu, że psychologiczne okoliczności towarzyszące temu wątkowi zostały znakomicie opisane. Generalnie pani Willett ma niezwykły, gawędziarski talent, który pozwala na doskonałe oddanie sielskości brytyjskiej wsi i sprawia, że z uwagą śledzi się poczynania bohaterów.

„Letni domek” to taka sympatyczna, ciepła opowieść, która nie ma pretensji do bycia arcydziełem. Jest to po prostu przyjemna lektura, pozwalająca na złapanie oddechu w codziennym zabieganiu.

Istnieją powieści, w przypadku których nie da się jednoznacznie powiedzieć co decyduje o ich sukcesie. Z pozoru błahe historie chwytają za serce i sprawiają, że trudno się od nich oderwać. Dokładnie tak jest z powieścią Marcii Willett ,,Letni domek".

Matt po śmierci matki znajduje szkatułkę wypełnioną zdjęciami na których jest on sam. Brakuje natomiast jego siostry. Tajemniczości fotografiom dodaje fakt, że mężczyzna nie umie sobie przypomnieć okoliczności w jakich zostały wykonane ani ubrań, które ma na sobie. Zaintrygowany postanawia poznać sekret zdjęć.

Mimo, że to zdarzenie otwiera powieść i wywołuję całą lawinę zdarzeń, nie stanowi ono o sile fabuły. Z dużo większym zainteresowaniem obserwuje się zwyczajne, spokojne życie pozostałych bohaterów. Każda z postaci jest inna i znajduje się w innym momencie życia ale łączy ich wiele. Dażą się wzajemnie uczuciami: przyjaźnią, szacunkiem, zaufaniem oraz oczywiście miłością. Każdy i każda stanie też w punkcie gdzie trzeba podjąć ważne decyzje. Jednak zawirowanie ich życia wydają się łatwe do przezwyciężenia, właśnie dzięki wsparciu jakie otrzymują od innych.

,,Letni domek" to urocza opowieść o zwyczajnych, czasem trochę zagubionych ludziach. Płynie z niej kilka uniwersalnych prawd oraz pomaga z optymizmem spojrzeć na życie. To taki promyk słońca w pochmurny dzień.

"Plik fotografii znajdował się na samym dnie szkatułki z palisandru." - już pierwsze zdanie najnowszej powieści Marcii Willett ujmuje subtelną zapowiedzią melodyjnego, wysmakowanego stylu idealnie komponującego się z pełną nostalgii atmosferą rodzinnej tajemnicy unoszącej się nad tytułowym Letnim Domkiem - urokliwą, wiejską siedzibą skrywającą niejeden rodzinny sekret i tragedię, ale będącą również azylem dla rodzeństwa - Matta i Imogen.
To w nim kryje się klucz do zagadki, której rozwikłanie pozwoli bohaterom uporać się z przeszłością i zrozumieć sens minionych zdarzeń.

Drewniana szkatułka trafia w ręce Matta po śmierci matki, która przechowywała w niej najcenniejsze pamiątki jego dzieciństwa. Znajdują się w niej fotografie Matta, jednak jest w nich coś, co budzi w nim głęboki niepokój i dezorientację, a raczej potęguje uczucie dręczące go od dzieciństwa.
Na żadnym zdjęciu nie widnieje jego siostra, na dodatek Matt nie jest w stanie rozpoznać ani okoliczności, ani miejsc i przedmiotów na nich uchwyconych.

Życie Matta od najwcześniejszych lat spowijał niewytłumaczalny niepokój i głęboki smutek, których źródła nie potrafił odnaleźć, a które podświadomie łączył z niejasnym przeczuciem doznanej w dzieciństwie traumy. Znajdowała ona swe odbicie w dziecięcych koszmarach i stanach lękowych, które budziły nieustanną troskę najbliższych.
Lottie i Milo, przyjaciele matki Matta i Imogen, którzy wychowywali i opiekowali się nimi w zastępstwie pogrążającej się w depresji Helen, upatrywali w niepojących zachowaniach chłopca konsekwencji tragicznej śmierci jego ojca, korespondenta wojennego, który zginął w czasie misji w Afganistanie oraz smutnego dzieciństwa u boku matki, która w alkoholu szukała zapomnienia po śmierci męża i utracie dziecka.
Choć miłość i troska Lottie i Milo oraz kojąca atmosfera Rezydencji w znacznym stopniu wynagrodziły dzieciom emocjonalne straty, Matta przez całe życie nie opuszczało poczucie dojmującego żalu, głębokiej samotności i nieutulonej tęsknoty, których źródło pozostawało dlań tajemnicą.
Odczucia Matta potęguje żałoba po niedawnej śmierci matki oraz dziwne przeczucia związane ze starymi fotografiami. Szukając ukojenia i spokoju odwiedza najdroższych przyjaciół - Lottie i Milo zamieszkujących w prowincjonalnym Exmoor. Pod wpływem impulsu czy też wiedziony intuicją kupuje od Milo niewielki, ale pełen uroku dworek nazywany w rodzinie Letnim Domkiem, który udręczonemu Mattowi przypomina beztroskie i szczęśliwe chwile dzieciństwa.
Dom ma na Matta niezwykły wpływ; od kiedy w nim zamieszkał, nie opuszcza go przeczucie, że kryje on rozwiązanie zagadki stanowiącej przyczynę jego osobliwych wrażeń.
Matt stopniowo zagłębia się w historię Letniego Domku, natrafia też na stare akwarele jego pierwszej właścicielki, praprababki Milo, Heleny. Jedna z nich budzi ciągle niewyraźne i ulotne, ale znaczące skojarzenia z jakimś dramatycznym wydarzeniem z dawnych lat. Umysł Matta zaczyna łączyć pewne fakty i strzępy wspomnień z dzieciństwa; chaotyczna plątanina przebłysków wizji powoli, ale konsekwentnie zbliża go do rozwikłania tajemnicy, w której ponurym cieniu upływało jego życie.
Kolejnych istotnych wskazówek dostarcza mu wizyta na wiejskim cmentarzu oraz zawartość tajnej skrytki w puzderku matki. Elementy układanki wskakują na swoje miejsce, a Matt odkrywa wreszcie sedno tego, co ukształtowało jego melancholijną osobowość.

Czy dokonane odkrycie pozwoli Mattowi ostatecznie przegnać demony przeszłości? Jaki wpływ będzie ono miało na życie jego oraz jego najbliższych?

"Letni Domek" to świetnie skonstruowana powieść psychologiczno - obyczajowa. Fabuła zasadzająca się na historii rodzinnego sekretu, który znacząco wpływa na losy bohaterów, choć wydawałoby się, że wyświechtana, przykuwa uwagę i porusza autentyzmem i głębią psychologiczną postaci.
Magicznego wręcz klimatu przydaje jej urzekająca, swojska i pełna ciepła atmosfera stanowiąca harmonijną przeciwwagę dla pogmatwanych ludzkich losów, niełatwych relacji międzyludzkich, burzliwych emocji i uczuć, jakie targają bohaterami oraz wyzwań, jakim próbują sprostać.

Akcja toczy się niespiesznie, niemal leniwie, koncentrując się na wewnętrznych przeżyciach bohaterów i opisach stanów emocjonalnych. Pozwala to identyfikować się z nimi, wczuć się w ich problemy i dylematy oraz docenić wnikliwą analizę psychologiczną, jakiej poddała ich autorka. Momentami jednak dłużyły mi się niektóre fragmenty i miałam wrażenie, że autorka używa zbyt wielu słów i określeń tam, gdzie wystarczyłoby ich znacznie mniej, ale generalnie doceniam głębię jej narracji.

"Letni Domek" prezentuje wyjątkowo bogatą i zróżnicowaną galerię postaci skoncentrowanych wokół gościnnego, sielskiego domostwa Lottie i Milo. I choć wydawać by się mogło, że to Rezydencja pozostaje w centrum wydarzeń, nie do przecenienia jest przecież rola Letniego Domku, który staje się kluczem do rozwiązania zagadki przez długie lata ocieniającej życie wielu ludzi.

Gorąco polecam te refleksyjną lekturę wielbicielom intrygujących zagadek z przeszłości oraz miłośnikom sag rodzinnych, w których specyfika relacji międzyludzkich odgrywa istotną rolę, a także każdemu, kto pragnie spędzić miłe i niezapomniane chwile w czarownej atmosferze angielskiej prowincji.

Opublikowane na moim blogu:
zwiedzamwszechswiat.blogspot.com