Wiele w tej powieści pozytywnej energii. Główny bohater jest "dobrym złodziejem". Kradnąc cienie innych osób poznaje ich życiowe traumy, stara się pomóc albo przynajmniej zrozumieć nieakceptowane zachowania. Chłopiec swój niezwykły dar odkrywa zupełnie przypadkiem.
Pomysł takiego przedstawienia bohatera został zaczerpnięty z literatury fantasy, jednak historia dzieje się w realnym świecie. Uważam, że to ciekawy eksperyment literacki autora i do tego bardzo udany.
Utwór to pochwała przyjaźni, miłości, tolerancji, akceptacji i wyrozumiałości dla wad oraz niedoskonałości innych ludzi. Jest w nim również próba rozliczenia się z własnymi błędami, zaniedbaniami i nie do końca przemyślanymi decyzjami, które zraniły inne osoby.
Historia opowiada również o traumie dziecka rozwiedzionych rodziców, o wielkiej miłości do matki, która sprawia, że chłopiec potrafi wybaczyć mamie nawet kłamstwa. Jest to także opowieść o bolesnej pustce w sercu dziecka, która pozostała po odejściu ojca.
Rozstanie rodziców to także zmiana miejsca zamieszkania, problemy w nowej szkole, w której chłopiec jest prześladowany przez szkolnego osiłka i jego kompanów oraz pierwsza miłość, która okazała się pomyłką i kolejna zupełnie nieoczekiwana, która zmieniła wszystko.
Uważam, że jest to piękna i dobra książka, która pozostawia w czytelniku optymizm i wiarę, że dobro do nas wraca a błędy można naprawić.
Obecnie nie jestem miłośniczką literatury obyczajowej, ale ten utwór jest, według mnie, opowieścią wyjątkową, jedyną w swoim rodzaju i niepowtarzalną.
Wielkie uznanie dla pisarza za jego, wprost magiczną, umiejętność oddziaływania na czytelnika, który poznając losy bohaterów, nawet przez moment się nie nudzi.
Polecam tę książkę wszystkim bez względu na wiek i preferencje literackie. Ona sprawia, że zaczynamy myśleć o swoich życiowych doświadczeniach i spostrzeżeniach i co najważniejsze, nie pozostawia naszych pytań i wątpliwości bez odpowiedzi.

Wiele w tej powieści pozytywnej energii. Główny bohater jest "dobrym złodziejem". Kradnąc cienie innych osób poznaje ich życiowe traumy, stara się pomóc albo przynajmniej zrozumieć nieakceptowane zachowania. Chłopiec swój niezwykły dar odkrywa zupełnie przypadkiem.
Pomysł takiego przedstawienia bohatera został zaczerpnięty z literatury fantasy, jednak historia dzieje się w...

Od pierwszych stron poczułam, że "Złodziej cieni" to historia niebanalna, wręcz magiczna, oczywiście w odpowiednim rozumieniu tego słowa, bo magii akurat w tej książce nie było, chyba że uznać by za nią wyjątkowy dar, jakim został obdarowany główny bohater. Posiadał on możliwość "rozmawiania" z cieniami innych osób, które wyjawiają mu tajemnice, obawy, marzenia swojego właściciela.

Może się wydawać, że przez ten jeden nieprawdopodobny element, opisana historia jest nierealna, a tymczasem właśnie on czyni ją niepowtarzalną.
Choć akcja powieści toczy się powoli, nawet przez moment nie czułam, że się przy niej nudzę. Wszytko rozgrywało się w swoim czasie, a ja czułam, że jestem "cieniem", który pozwolił sobie zakraść się do czyjegoś życia...
Głównego bohatera poznajemy w momencie, gdy rozpoczyna naukę w klasie 6. Z powodu niskiego wzrostu jest nękany przez Marquèsa, z którym rywalizuje o względy najładniejszej dziewczyny w klasie - Elizabeth.
Niezwykły dar, którym bohater jest obdarzony, pozwala mu uratować z płonącego składziku woźnego Yvesa, co sprawia, że między mężczyzną a chłopcem rodzi się przyjacielska więź.
Oprócz Yvesa, bohater zaprzyjaźnia się także z synem piekarza, Lukiem. Przyjaźń ta jest na tyle silna, że trwa nadal, gdy przechodzimy do drugiej części, w której bohater już jest dorosłym mężczyzną i studiuje medycynę.
Ale zanim dowiadujemy się, co przydarzyło się bohaterowi w dorosłym życiu, jesteśmy świadkami rozpadu małżeństwa jego rodziców oraz jego pierwszej młodzieńczej miłości, która nie daje mu spokoju nawet po wielu latach.
Jako dorosły nadal nie przestaje wierzyć, że to, co w dzieciństwie połączyło go z głuchoniemą Cleą jest czymś więcej niż zauroczeniem, tak jak w przypadku Elizabeth. Wspomnienia z przeszłości nie pozwalają mu zacząć żyć tu i teraz i skupić się na związku z Sophie.
Ale czy warto ryzykować przyszłość, dla tego, co zrodziło się między dwójką dzieci podczas wakacji nad morzem?
Bohater głęboko wierzy, że tak, bo czyż mógłby zapomnieć dziewczynę, która potrafi napisać latawcem "tęskniłam"?
Ta historia chwyta za serce. Warto po nią sięgnąć.

Od pierwszych stron poczułam, że "Złodziej cieni" to historia niebanalna, wręcz magiczna, oczywiście w odpowiednim rozumieniu tego słowa, bo magii akurat w tej książce nie było, chyba że uznać by za nią wyjątkowy dar, jakim został obdarowany główny bohater. Posiadał on możliwość "rozmawiania" z cieniami innych osób, które wyjawiają mu tajemnice, obawy, marzenia swojego...

Świetna historia, zupełnie niebanalna, jak to u Levy'ego. Nie spodziewacie się, jak to się może skończyć, a ja Wam nie zdradzę.

Świetna historia, zupełnie niebanalna, jak to u Levy'ego. Nie spodziewacie się, jak to się może skończyć, a ja Wam nie zdradzę.

Marc Levy w każdej swojej książce potrafi stworzyć magiczny, niepowtarzalny nastrój. Zwykła historia, ze szczyptą czegoś nieprawdopodobnego. To, że chłopiec kradnie cienie i dzięki temu wie więcej na temat danej osoby, wcale nie sprawia, że opowieść staje się nierealna. Wręcz przeciwnie. Jest prawdziwa dzięki uczuciom i emocjom, które są tu najważniejsze i najprawdziwsze.

Marc Levy w każdej swojej książce potrafi stworzyć magiczny, niepowtarzalny nastrój. Zwykła historia, ze szczyptą czegoś nieprawdopodobnego. To, że chłopiec kradnie cienie i dzięki temu wie więcej na temat danej osoby, wcale nie sprawia, że opowieść staje się nierealna. Wręcz przeciwnie. Jest prawdziwa dzięki uczuciom i emocjom, które są tu najważniejsze i najprawdziwsze.

Książka z serii- do połknięcia. Lekka, pozytywna pozycja

Książka z serii- do połknięcia. Lekka, pozytywna pozycja

Przyjemna, lekka, szybka, na jedno-dwa popołudnia.

Przyjemna, lekka, szybka, na jedno-dwa popołudnia.

Dwa dni i przeczytana ;) Chociaż z początku nie bardzo wiedziałam, o co chodzi z tymi cieniami, to jednak szybko się wciągnęłam i tak czytałam dalej, aż do końca ;) Bardzo fajna książka ;)

Dwa dni i przeczytana ;) Chociaż z początku nie bardzo wiedziałam, o co chodzi z tymi cieniami, to jednak szybko się wciągnęłam i tak czytałam dalej, aż do końca ;) Bardzo fajna książka ;)

Książka "Złodziej cieni" okazała się przyjemnym zaskoczeniem. Nie spodziewałam się po niej żadnej rewelacji, jednak urzekła mnie jej przyjemna fabuła. Księżkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Ciekawa historia, warta poznania.

Książka "Złodziej cieni" okazała się przyjemnym zaskoczeniem. Nie spodziewałam się po niej żadnej rewelacji, jednak urzekła mnie jej przyjemna fabuła. Księżkę czyta się bardzo przyjemnie i szybko. Ciekawa historia, warta poznania.

Bardzo miła, lekka książka, którą bardzo szybko się czyta.

Bardzo miła, lekka książka, którą bardzo szybko się czyta.

Wspaniała opowieść o dorastaniu mężczyzny. Nietuzinkowa, szczera, magiczna. Bardzo, bardzo polecam.

Wspaniała opowieść o dorastaniu mężczyzny. Nietuzinkowa, szczera, magiczna. Bardzo, bardzo polecam.