Warto zacząć od kilku słów wyjaśnień, bo zdaję sobie sprawę, że tematy „okołoreli-gijne” niekoniecznie wszystkich interesują, a niektórych wręcz zniechęcają. Otóż, to nie jest książka religijna! Jak mówi podtytuł są to ponadczasowe opowieści o miłości, pożądaniu i tęsknocie. Autorka, która dzieciństwo spędziła w Hajfie, wie o czym pisze, bo Biblia towarzy-szyła jej od najmłodszych lat. Wspomina wędrówki po tych samych drogach, którymi chodzi-ły opisywane przez nią biblijne bohaterki. Jak sama podkreśla, Biblia nie ma dla niej tylko charakteru religijnego czy historycznego. Pisze, że jest to „raczej ciąg życiowych dramatów, które przydarzyły się jej przodkom” (s.15). I tu dochodzimy do najważniejszego, z mojego (blogowego) punktu widzenia: psychologicznego aspektu w przyglądaniu się biblijnym kobie-tom. Nami Harris Rosenblatt, poza tym że zajmuje się działalnością dydaktyczną z zakresu studiów nad Biblią, jest też praktykującą psychoterapeutką, co bardzo w opisywanej książce widać. Jej spojrzenie na kobiety jest pełne empatii, zrozumienia dla ich życiowych sytuacji, trudnych wyborów, czasem słabości. Potrafi wsłuchać się niejako w biblijne opowieści i wy-czytać to, co kryje się między wierszami. Interpretacje przytaczanych historii brzmią odkryw-czo, a jednocześnie przekonująco. Dlatego pozwalam sobie na podpięcie Tajemnic biblijnych kobiet do książek psychologicznych.
Książka składa się z 14 rozdziałów będących swego rodzaju portretami 17 biblijnych kobiet, zaczynając od Ewy, pierwszej buntowniczki. Dwie z bohaterek są postaciami jedno-znacznie negatywnymi: Dalia (która wydała Samsona Filistynom) i Jezebel (kobieta okrutna, morderczyni). Reszta to kobiety, które jawią się nam pozytywnie, choć na pewno nie są ideal-ne. Cechą wszystkich opowieści jest ogromny realizm. Jak podkreśla autorka, Biblia w sposób szczery pokazuje ludzka egzystencję, zarówno z jej heroizmem, jak również słabością i niedoskonałością. Tak na marginesie, to jest chyba to, co może w Biblii ująć nawet osoby będące daleko od wiary w Boga. Historie kobiet omawiane przez Rosenblatt są do bólu reali-styczne, a w związku z tym ponadczasowe i dające czytelnikowi szansę na identyfikację z ich bohaterkami.

Dalszy ciąg recenzji można znaleźć na moim blogu:
http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/

Warto zacząć od kilku słów wyjaśnień, bo zdaję sobie sprawę, że tematy „okołoreli-gijne” niekoniecznie wszystkich interesują, a niektórych wręcz zniechęcają. Otóż, to nie jest książka religijna! Jak mówi podtytuł są to ponadczasowe opowieści o miłości, pożądaniu i tęsknocie. Autorka, która dzieciństwo spędziła w Hajfie, wie o czym pisze, bo Biblia towarzy-szyła jej od...