To jedna z najbardziej cenionych przeze mnie książek, jaki dane mi było przeczytać. Nie jest łatwa, ale szczególnie godna polecenia. Warto potem do niej wracać...

To jedna z najbardziej cenionych przeze mnie książek, jaki dane mi było przeczytać. Nie jest łatwa, ale szczególnie godna polecenia. Warto potem do niej wracać...

Bardzo mądra, ważna dla mnie książka, będę do niej wracać, właściwie już zaczęłam czytać ją ponownie. Tym razem jeszcze wolniej niż poprzednio, wybierając sobie rozdziały, fragmenty, zdania.

Bardzo mądra, ważna dla mnie książka, będę do niej wracać, właściwie już zaczęłam czytać ją ponownie. Tym razem jeszcze wolniej niż poprzednio, wybierając sobie rozdziały, fragmenty, zdania.

Rozmawiałam z dwiema osobami, które czytały Nagie teraz przede mną. Jedna po-wiedziała, że książka napisana jest językiem łatwym i przystępnym, a druga, że to lektura trudna, choć owego trudu warta. Mnie było łatwo-trudno, a momentami trudno-łatwo, pokonywać kolejne strony zapisane naprawdę treściwą treścią. Można rzec: „niedualnie” odebrałam tę książkę. To chyba dobrze, bo ów nie-dualizm to słowo klucz dla zrozumienia tego, co autor chce przekazać czytelnikowi.
Wielokrotnie w trakcie lektury zastanawiałam się czy ta książka bardziej kontrowersyjna byłaby dla pewnego swych racji ateisty czy dla równie pewnego swych przekonań katolika. I mówiąc szczerze nie wiem… Może nawet doszliby do porozumienia i zgodnie stwierdzili, że „tego po prostu się nie da czytać’!
Pozostała część recenzji na blogu: http://ksiazkapsychologiczna.blogspot.com/

Rozmawiałam z dwiema osobami, które czytały Nagie teraz przede mną. Jedna po-wiedziała, że książka napisana jest językiem łatwym i przystępnym, a druga, że to lektura trudna, choć owego trudu warta. Mnie było łatwo-trudno, a momentami trudno-łatwo, pokonywać kolejne strony zapisane naprawdę treściwą treścią. Można rzec: „niedualnie” odebrałam tę książkę. To chyba dobrze, bo...