Wielce rozczarowująca przeciętność. Biorąc pod uwagę przeczytane wcześniej lektury Chamberlain jestem nie mile zaskoczona treścią, która bardziej przypomina szkic niz dobrze przemyślaną opowieść. Z założenia powinna być dramatem, a dostajemy ...hmmm.. i jak to nazwać teraz? Melodramatem? Tanim, przewidywalnym romansidłem? Całość opatrzona zakończeniem na wzór hollywoodzkich filmideł. Ani tu specjalnie nad czym popłakać, a tym bardziej porozważać.
Autorka specjalnie nie wysilała się zlepiając poszczególne zdarzenia. Tyle tu tragedii spada na bohaterki, że mogłoby powstać więcej scenariuszy. 350 stron to zdecydowanie niewiele by poddać analizie życie az trzech kobiet. Trudno oddać ich charakter oraz zmieniający się stosunek do danej sprawy by uwiarygodnić ich kolejny krok.
Niestety, o ile traumatyczne doświadczenia sióstr z czasu, gdy były nastolatkami, jeszcze się bronią, to historia młodziutkiej Simmee zupełnie nie przekonuje. Nie wierzę też w taką dosłowną metamorfozę May, gdzie z wrażliwej osoby staje się tą, po której zaczyna wszystko spływać. W naturalnych warunkach byłaby pewnie możliwa, po przejściu niecodziennych doświadczeń na przestrzeni kilku tygodni, ale tutaj brak faktów, które by za tym przemawiały. A na deser nagle wszyscy zaczynają rozumieć się bez słów i bez żalu, rozgoryczenia, czy kłótni zamyka się opowieść, by już tylko jak najszybciej dobrnąć do happy endu.

Książka naprawdę prosi się o dopracowanie. Brakuje istotnych szczegółów w postaci stopniowych zmian zachodzących w bohaterach, ich rozważań nad stroną moralną dokonywanych wyborów itp. W przypadku "Kłamstw" wszystko dzieje się na "hura", gdzie pewne elementy zaczynają się z sobą kłócić. A skoro taki jest koniec tej opowieści to nie wierzę, że na początku wybory, przy których obstawały siostry, były ich prawdziwymi decyzjami.

Wielce rozczarowująca przeciętność. Biorąc pod uwagę przeczytane wcześniej lektury Chamberlain jestem nie mile zaskoczona treścią, która bardziej przypomina szkic niz dobrze przemyślaną opowieść. Z założenia powinna być dramatem, a dostajemy ...hmmm.. i jak to nazwać teraz? Melodramatem? Tanim, przewidywalnym romansidłem? Całość opatrzona zakończeniem na wzór hollywoodzkich...