Nie da się przecenić uczciwości księdza. Otwarcie i bardzo komunikatywnie wypowiada się o dialogu kościelno-polsko-judaistyczno-żydowskim w późnych latach 80-tych 20 w. do mniej więcej 2007 r. Zupełnie nie orientowałam się w przedsięwzięciach katolickich w tym obszarze. Bardzo jasno, logicznie, a przede wszystkim zgodnie z faktami i zamierzeniami ksiądz przedstawił podjęte działania i ich podglebie, jak sam się wyraża. Mamy rok 2024: wojna między Izraelem i Palestyńczykami z Hamasu, amerykańska i izraelska młodzież żydowska nienawidzi Polaków (nie Niemców) za holokaust, historia jest fałszowana. Dialog, jak widać, nie przyniósł owoców w postaci pokoju, prawdziwego pojednania i szacunku między ludźmi. Wielka szkoda.

Nie da się przecenić uczciwości księdza. Otwarcie i bardzo komunikatywnie wypowiada się o dialogu kościelno-polsko-judaistyczno-żydowskim w późnych latach 80-tych 20 w. do mniej więcej 2007 r. Zupełnie nie orientowałam się w przedsięwzięciach katolickich w tym obszarze. Bardzo jasno, logicznie, a przede wszystkim zgodnie z faktami i zamierzeniami ksiądz przedstawił podjęte...

Książka na ponad pięciuset stronicach przedstawia wywiad z ciekawym człowiekiem-historią. Ks. Waldemar Chrostowski z racji swojego wykształcenia teologicznego, doskonałej znajomości Pisma św., historii i języków obcych w tym starożytnych, mnóstwa przeżytych podróży oraz ogłady i kultury osobistej to prawdziwy erudyta, stąd rozmowa z kimś takim stanowi prawdziwą ucztę intelektualną. Ksiądz posiada klarowne zdanie na wiele spraw, a jednocześnie jest wciąż otwarty na drugiego człowieka, o czym świadczyła jego dbałość o pluralistyczny charakter każdej ze stron gremiów dialogu i niewykluczanie nikogo ze względu na poglądy.
Pozycja podejmuje wiele niełatwych tematów, np.: obecności Żydów na naszej ziemi, religii Holocaustu i dziejów dialogu z Żydami w Polsce, w tym najciekawszych jego punktów zapalnych, czyli sporu o Karmel i krzyż w Oświęcimiu. W tej książce można poznać dzieje człowieka, który uczynił bardzo wiele dla oczyszczenia wizerunku Żyda w Polsce (wcześniej kojarzonego zwykle z ateistą i komunistą),niwelowania złośliwych stereotypów oraz głębszego poznania judaizmu wśród laików. Te i inne dokonania zostały jednak zniweczone podczas „przesilenia” w 1998 r., kiedy to ks. Chrostowski za dzielną i zdecydowaną obronę krzyża papieskiego, przeszkadzającego strategom religii Holocaustu, próbującym zawłaszczyć dla siebie miejsce pamięci w Oświęcimiu, został okrzyknięty „antysemitą” oraz zdeklasowany w polskiej działalności dialogowej. Sytuacja ta pokazała doskonale, jak dla wielu środowisk (na czele z Tygodnikiem Powszechnym) dialog ma o tyle sens, o ile realizuje postulaty żydowskie, a także, jak nierówna jest owocność dialogu po każdej z jego stron, wszak „warunkiem prawdziwego dialogu jest wzajemność, bez której przeobraża się on w głuche monologi” (s. 82).
Kontrowersyjną kwestią podejmowaną w wywiadzie jest tzw. „nowa teologia judaizmu”. Ta co najmniej dziwna koncepcja nie ma jeszcze jasno zarysowanych założeń, więc stawia więcej pytań niż odpowiedzi, do czego przyznaje się autor. Chwiejność owej koncepcji teologicznej wynika z jej powstania na skutek doświadczeń XX wieku, które, jak każde wydarzenia historyczne, bywają zmienne, więc kolejne mogą zrewidować jej podstawy. Wszelkie tworzenie „nowej teologii” zrywającej z dotychczasową Tradycją Kościoła stanowi akt nowej wiary. Próby nie tylko poznawania, ale też ubogacania chrześcijaństwa judaizmem rabinicznym to błędna droga „dialogu”, podejmowanego przez ks. Chrostowskiego. Na szczęście nie jest w tym radykalny, tak jak prożydowscy współtwórcy „nowej teologii”. Zdecydowanie lepiej czyta się elementy historyczne racjonalnie i obiektywnie analizowane przez autora.
Wywiad stanowi sporą dawkę wiedzy, otwierającą oczy na wiele kwestii, więc zdecydowanie zasługuje na uznanie.

Książka na ponad pięciuset stronicach przedstawia wywiad z ciekawym człowiekiem-historią. Ks. Waldemar Chrostowski z racji swojego wykształcenia teologicznego, doskonałej znajomości Pisma św., historii i języków obcych w tym starożytnych, mnóstwa przeżytych podróży oraz ogłady i kultury osobistej to prawdziwy erudyta, stąd rozmowa z kimś takim stanowi prawdziwą ucztę...

Dokładna relacja z okresu życia kiedy ks. Ch. działał w radzie dialogu z Żydami. Mimo pięknej postaci i dobra ks. widać, jak cała szlachetna idea nie przyniosła żadnych pozytywnych efektów, a gesty i ustępstwa ze strony katolickiej były tylko pretekstem do dalszych żądań strony żydowskiej.
IMHO dobrze tu widać jak cała idea dialogu i ekumenizmu jest błędna. Nie może być przyjaźni między religiami.
No chyba, że jedna religia ustępuje w swoich żywotnych ideach i wartościach drugiej. Nie można też liczyć, że druga strona będzie działać fair, albo że w ogóle chce jakieś porozumienia, a nie coś sobie załatwić, żądać ustępstw.
Dialog prowadzi do porażki, ale daje czasami drobne złudne wygrane w mikroskali po drodze, które nic nie znaczą.

Taką smutną refleksję mam po wysłuchaniu tej książki.
Ale mam też pełen szacunek dla ks. Chrostowskiego doceniając jego mądrość, dobroć i niestety naiwną szlachetność.
Po lekturze tej książki traci się złudzenia.
Może dlatego warto ją przeczytać?

Dokładna relacja z okresu życia kiedy ks. Ch. działał w radzie dialogu z Żydami. Mimo pięknej postaci i dobra ks. widać, jak cała szlachetna idea nie przyniosła żadnych pozytywnych efektów, a gesty i ustępstwa ze strony katolickiej były tylko pretekstem do dalszych żądań strony żydowskiej.
IMHO dobrze tu widać jak cała idea dialogu i ekumenizmu jest błędna. Nie może być...

Praktycznie cała książka opowiada o próbach dialogu między judaizmem a chrześcijaństwem oraz miedzy żydami a chrześcijanami(w tym Żydami a Polakami)."Dialog"ten rzadko kiedy łagodzi i prowadzi do porozumienia-częściej nakręca animozje.A może by tak ten dialog zastąpić WZAJEMNYM SZACUNKIEM?
Może z szacunkiem należałoby chrześcijanom uznać,że judaizm nie akceptuje Jezusa jako jedną z osób Trójcy Świętej-bo dla żydów Bóg jest tylko jeden -niepodzielny.
Zgodnie z zasadami judaizmu prawdziwy prorok Boga musi nauczać zgodnie ze słowami Boga, zawartymi w Torze; nie może głosić innej natury Boga, nie może twierdzić, iż Bóg zmienił swoje dotychczasowe "odwieczne" postanowienia.
Judaizm odrzuca możliwość pokuty albo jakiejkolwiek indywidualnej ofiary, która zdolna byłaby zbawić inne osoby. Każdy sam odpowiada za swoje uczynki przed Bogiem. Z tego punktu widzenia ofiara z życia Jezusa nie mogła przyczynić się do zbawienia innych ludzi.
Judaizm nie koncentruje się na szukaniu dróg do zbawienia w przyszłym życiu po śmierci. Raczej stara się podkreślić ważność życia na Ziemi, zgodnie z prawem bożym dla "narodu wybranego", który ma być wzorem dla innych narodów.
Nie istnieje pojęcie judaizmu jako "jedynej drogi do zbawienia".
Żydom natomiast z szacunkiem należy odnieść się do chrześcijaństwa biorąc pod uwagę wspólny korzeń naszej wiary jakim jest Stary Testament.Tak jak Jan Paweł II nazwał Żydów starszymi braćmi,tak może kiedyś Żydzi uznają nas za braci młodszych.Przecież braterstwo nie zakłada jednakowego charakteru i poglądów, a wspólne pochodzenie.
Taki szacunek doskonale wtedy zastąpi próby dialogu.

Praktycznie cała książka opowiada o próbach dialogu między judaizmem a chrześcijaństwem oraz miedzy żydami a chrześcijanami(w tym Żydami a Polakami)."Dialog"ten rzadko kiedy łagodzi i prowadzi do porozumienia-częściej nakręca animozje.A może by tak ten dialog zastąpić WZAJEMNYM SZACUNKIEM?
Może z szacunkiem należałoby chrześcijanom uznać,że judaizm nie akceptuje Jezusa jako...

Bardzo obszerny wywiad "Kościół, Żydzi, Polska" stanowi bardzo interesujące ujęcie trudnych nieraz relacji między tytułowymi stronami. Jego wartość merytoryczna jest o tyle większa, że ks. Chrostowski jest człowiekiem rzeczywiście aktywnie dialog z judaizmem uprawiającym, choć ci i owi postanowili go z głównego nurtu tego dialogu usunąć. Poruszone zostały sprawy nieraz bardzo trudne i kontrowersyjne, można by wręcz powiedzieć, że stawiające pod znakiem zapytania sens dialogu, w którym jedna strona mnoży tylko żądania drugą zmuszając do kolejnych ustępstw. Chrostowski jest biblistą i teologiem, tak więc jego uwagi skupiają się przede wszystkim na sprawach związanych z wiarą i rozumieniem Boga: trzeba przyznać, że wydaje się to lepszą płaszczyzną dialogu między dwiema religiami niż płaszczyzna polityczna i ciągłe szukanie antysemityzmu po stronie katolickiej.

W książce padło wiele cierpkich słów pod adresem środowisk "Znaku" oraz "Tygodnika Powszechnego", których tzw. otwartość jest w istocie otwartością na mających podobne poglądy i akurat w przypadku dialogu chrześcijańsko-żydowskiego ta postawa okazała się niewłaściwa. Warto zwrócić uwagę na dobre przygotowanie rozmówców ks. Chrostowskiego, którzy nie zadawali pytań niepotrzebnych i wykazywali pewną znajomość omawianych tematów, zarówno historycznych, jak i teologicznych. Rozmówcy bardzo dobrze wskazali, gdzie tkwią problemy obu stron tego dialogu i - przeciwnie - co wydaje się w nim łączyć chrześcijan i wyznawców judaizmu.

Pięknie został ukazany brak znajomości już nawet nie tyle teologii, co w ogóle religii żydowskiej w polskim powojennym środowisku katolickim. Jakże wymowne były w tym kontekście słowa Chrostowskiego, że gdy w latach 80. zrobił wśród studentów ankietę pytając o skojarzenia ze słowem Żyd, respondenci odpowiedzieli, że kojarzy im się ono przede wszystkim z komunizmem i ateizmem (sic!). Książka nie jest zapewne "poprawna politycznie", ale nawet nie to jest jej najważniejsza cechą. Jest nią raczej znakomite przygotowanie samego ks. Chrostowskiego, człowieka wielkiej wiedzy i rozumu. Dyskusja przeniesiona została nie na poziom polityczny (czy może raczej dziennikarski),ale na poziom szczegółowej debaty teologicznej, moim zdaniem najodpowiedniejszej dla całego dialogu między chrześcijanami i żydami.

Książkę gorąco polecam tym, którzy interesują się judaizmem, zarówno współczesnym, jak i dawnym.

Tomasz Babnis

Bardzo obszerny wywiad "Kościół, Żydzi, Polska" stanowi bardzo interesujące ujęcie trudnych nieraz relacji między tytułowymi stronami. Jego wartość merytoryczna jest o tyle większa, że ks. Chrostowski jest człowiekiem rzeczywiście aktywnie dialog z judaizmem uprawiającym, choć ci i owi postanowili go z głównego nurtu tego dialogu usunąć. Poruszone zostały sprawy nieraz...

Ten niezwykły wywiad był bardzo potrzeby z dwóch powodów: po pierwsze na szczególną uwagę zasługuje postać Ks. Profesora, człowieka o szerokich horyzontach myślowych, znakomitego znawcę Biblii, a zwłaszcza niestrudzonego orędownika pojednania i prawdziwie rozumianego dialogu polsko-żydowskiego, czy przyjmując szerzej katolicko-żydowskiego; po drugie wokół tych zagadnień i stosunku Polaków do Żydów przez ostatnie lata narosło wiele mitów, które wprowadzają ogromne zamieszanie i chaos informacyjny skutkujący obniżoną pozycją Polski na arenie międzynarodowej, gdzie przez zagraniczne media jesteśmy tendencyjnie traktowani jako naród antysemitów i żydożerców. Przetwarzane są nieprawdziwe kłamstwa mówiące o tym, że Holokaust miał miejsce w naszej ojczyźnie nie bez powodu, że Hitler doskonale wiedział jaka jest sytuacja Żydów w przedwojennej Polsce, jaki jest stosunek Polaków do nich i jak wiele negatywnych zjawisk zaistniało, które mógł poczytywać jako element sprzyjający ulokowaniu na naszych ziemiach obozów zagłady, chcąc w ten sposób zrzucić jakaś odpowiedzialność na nas, sugerując, że był ku temu sprzyjający klimat i nastrój społeczny. Niestety, do dzisiaj tego typu prowokacje wybrzmiewają zarówno w prasie izraelskiej, jak i we wpływowych gazetach w Stanach Zjednoczonych, bardzo często związanych z kapitałem żydowskim, co dość dużo mówi o sposobie postrzegania nas przez wielu, na szczęście nie wszystkich, współczesnych Żydów. Ksiądz Profesor bardzo dokładnie próbuje pokazać wszystkie zawirowania historyczne jakie towarzyszą takim reakcjom. Jako jednak obiektywny i bezstronny świadek nie pozwala na jednostkowe i wybiórcze traktowanie problemu. Pokazuje szeroki kontekst historyczny, który spowodował, że na ziemiach II Rzeczypospolitej zamieszkała tak liczna społeczność żydowska, co było wynikiem jej wieloletniej obecności w życiu Polaków i otwartym i bardzo życzliwym przyjęciem ich u nas, mimo, że z innych krajów, takich jak Hiszpania czy Francja musieli uciekać przed prześladowaniami czy przymusowym przechodzeniem na chrześcijaństwo. To u nas drzwi naszych domów były zawsze dla nich otwarte, to tu mogli się w spokoju rozwijać i wzrastać. I wielu z nich w pełni się z Polską utożsamiło i zasymilowało, choć nie wszyscy, okres międzywojnia nie był łatwym czasem, odbudowywana państwowość po latach niewoli wymagała wiele wysiłku i wielu zmian, nie wszystkie od razu udawało się pokonać. Żydzi zarzucają, że był to czas getta ławkowego, zamknięcia dostępności do wielu zawodów, aktów przemocy i rasizmu, i oczywiście mają rację, ale to nie cała prawda, były incydenty jakie zawsze są obecne w społeczności wielokulturowej. Pomimo tego mieli swych przedstawicieli w sejmie i w lokalnych samorządach, a tuż przed wojną większość adwokatów i lekarzy była pochodzenia żydowskiego, co świadczy o bardzo pozytywnej koegzystencji ówczesnych władz z tą społecznością, która nie zawsze umiała to docenić i uszanować, a przykre tego skutki zaistniały kiedy wkroczyła Armia Czerwona i wielu Żydów witało ją z otwartymi rękami i później zostało w wyzwolonej ojczyźnie członkami najwyższych władz. Nasza historia jest skomplikowana i wymaga spokojnej i rzeczowej analizie. I taką też dostajemy czytając niniejszy wywiad. Gorąco polecam.

Ten niezwykły wywiad był bardzo potrzeby z dwóch powodów: po pierwsze na szczególną uwagę zasługuje postać Ks. Profesora, człowieka o szerokich horyzontach myślowych, znakomitego znawcę Biblii, a zwłaszcza niestrudzonego orędownika pojednania i prawdziwie rozumianego dialogu polsko-żydowskiego, czy przyjmując szerzej katolicko-żydowskiego; po drugie wokół tych zagadnień i...

Niesamowity tom o dialogu katolicko- i polsko-żydowskim z niesamowitym człowiekiem.

Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej jak wyglądał ten dialog, jak powinien wyglądać to przeczytaj ten tom rozmów z księdzem prof. Chrostowskim.

Książka ta otworzyła mi oczy na wiele spraw. W wielu zszokowała.

Niesamowity tom o dialogu katolicko- i polsko-żydowskim z niesamowitym człowiekiem.

Jeśli chcesz się dowiedzieć więcej jak wyglądał ten dialog, jak powinien wyglądać to przeczytaj ten tom rozmów z księdzem prof. Chrostowskim.

Książka ta otworzyła mi oczy na wiele spraw. W wielu zszokowała.

Ważna książką, która otwiera umysł i daje dużo wiedzy. Moja recenzja:

http://tolkniety.blogspot.com/2016/02/42016-koscio-zydzi-polska-ks-waldemar.html

Ważna książką, która otwiera umysł i daje dużo wiedzy. Moja recenzja:

http://tolkniety.blogspot.com/2016/02/42016-koscio-zydzi-polska-ks-waldemar.html