Biografia Melchiora Wańkowicza (1892-1974) jest tak barwna i bogata w zdarzenia, że łatwo się jest wczuć w otaczający nas klimat. Jest to z jednej strony wzorcowa biografia aktywnego dziecięcia wieku: zawiera w sobie dwie rewolucje i trzy wojny, konspirację,uwięzienia,los żołnierza i tułacza, utratę mienia i rodziny.

"Ziele na Kraterze" to autobiograficzna powieść o życiu ziemiańskiej rodziny wyrzuconej przez splot wydarzeń historycznych na warszawski bruk.
Choć opowieść jest tylko o losach najbliższych - stanowi portret tłumu ludzi. Wańkowicz szkicuje krótkie, tragiczne życiorysy młodzieży biorącej udział w powstaniu warszawskim.

Krysia jak i Marta, były siostrami podobnymi do siebie,zżyte ze sobą, rozdzieliła ich wojna... nie mogły znieść tęsknoty za domem i samymi sobą pisały listy, obie najbardziej kochały rodzinę, odważne i dobre dla wszystkich.

Krystyna starsza, chorowita, zamknięta w sobie ale o wielkim sercu i osobowości.Nocami uczy się języków, studiuje na tajnych kompletach i przygotowuje się do walki w oddziałach „Parasola”. Pomimo obaw matki, Krysia decyduje się na udział w powstaniu. Pod pseudonimem „Anna” walczy na warszawskiej Woli. Ginie wraz z grupą sześciu młodych żołnierzy w pierwszych dniach powstania.

Marta młodsza to ulubienica ojca. Wesoła, gadatliwa, roztrzepana – jest często obiektem żartów całej rodziny. Rezolutna dziewczynka robi wszystko, by dorównać starszej siostrze. Dość wcześnie ujawnia – odziedziczony po ojcu – talent literacki, wysyłając do redakcji „Płomyka” cykl felietonów o wyprawie kajakowej. Po zdaniu matury, Marta zostaje wysłana przez rodziców do szwajcarskiego pensjonatu dla dziewcząt. Przymusowa emigracja i pobyt w Stanach Zjednoczonych są dla Marty trudnym egzaminem dojrzałości. Dziewczyna udowadnia jednak siłę charakteru – uczy się, pracuje, pisze i publikuje. Pomimo długotrwałego rozstania z rodziną, nie załamuje się.


Ojciec wychowywał ich w dość srogi sposób, tak aby poradziły sobie w dorosłym wieku, niby dobrze ale dla dziewczynek było to trudne. Mało poświęcał im czasu, wpajał im patriotyzm, dopiero po śmierci Krysi, po przeczytaniu listu napisanego przez nieżyjącą córkę do Marty parę dni przed powstaniem. Rusza go sumienie i otwierają mu się oczy, żałuje tego jak traktował dziewczynki, ale już za późno, w rozpaczy piszę list do zmarłej dziewczynki, wmawiając sobie pod koniec (...)"Żyjesz, Krysiuniu. Żyjesz i żyć będziesz" - (393 strona.)

Melchor Wańkowicz napisał moim zdaniem ciekawie i wzruszająco tą książkę. Pokazuje odzwierciadlenie patriotyzmu, odwagi, poświęcenia i miłości do ojczyzny przez młodzież, która oddała swoje życie za nią, dzielnie walcząc.
M.in najstarsza chorowita córka autora Krysia zginęła w tej tragicznej wojnie na jej cześć młodsza siostra Marta nazywa swoją nowo narodzoną córeczkę Anna Krystyna ... Polecam przeczytać.

Biografia Melchiora Wańkowicza (1892-1974) jest tak barwna i bogata w zdarzenia, że łatwo się jest wczuć w otaczający nas klimat. Jest to z jednej strony wzorcowa biografia aktywnego dziecięcia wieku: zawiera w sobie dwie rewolucje i trzy wojny, konspirację,uwięzienia,los żołnierza i tułacza, utratę mienia i rodziny.

"Ziele na Kraterze" to autobiograficzna powieść o życiu...