Nie jest to moja najukochańsza książka z dzieciństwa, ale został wspomnień czar.

Nie jest to moja najukochańsza książka z dzieciństwa, ale został wspomnień czar.

Pamiętam kiedy czytałem tę książkę w latach 90'. Towarzyszyło mi wtedy bardzo mieszane uczucie. Cieszyłem się z kolejnych przygód na Wyspie Umpli Tumpli... a jednak miałem uczucie... końca tej przygody. Opowiadania nie bawiły tak jak wcześniejsze. Brakowało im tej lekkości, dziecięcego absurdu. Momentami były przyciężkie i bez polotu. Najbardziej zaskakujące jest, że czytając teraz, po tylu latach mam identyczne odczucie. Sic transit gloria insulae Umpli Tumpli :( NIestety ten świat został wyeksploatowany... została jedna książka i kilka komiksów.

I tutaj dochodzimy do ilustratora. po raz pierwszy Wyspę i jej mieszkańców ilustruje Jerzy Wróblewski. To świetny rysownik, bez dwóch zdań... ale jego Wyspa... to nie jest moja Wyspa. Jak dla mnie ilustracje mocno wpływają na odbiór książki. Bardzo mocno. Być może dlatego nie czułem jej tak jak tych ilustrowanych przez Sławomira Jezierskiego.

Ciekawe jest to, że opowiadania "Dzidzia olbrzym" oraz "Ślimaki i motyle" zostały wcześniej wykorzystane do stworzenia komiksu "Olbrzymy na Wyspie". Jerzy Wróblewski narysował jeszcze dwa komiksy z przygodami z Wyspy Umpli Tumpli (Wydane przez wydawnictwo GLOB w Szczecinie). Całkiem niezłe komiksy.

Ale czy ta książka jest taka zła? Nie, nie jest zła... jedynie schyłkowa i dlatego jest mi smutno. Jednak mogę wskazać opowiadania, które podobały mi się najbardziej. To "Przygoda z Łysydem Rwalem" oraz "Straszni goście". Były na prawdę fajne. Świetnym pomysłem było też przedstawienie siebie przez autorów... i swoich trudności z pisaniem :)

Wszystko co dobrze, kiedyś się kończy. Na szczęście zawsze mogę wrócić na Wyspę czytając wcześniejsze książki. Tak przygoda nigdy się nie skończy. Ta książka to rogatki dobrej zabawy... zastanów się czy chcesz iść dalej...

Pamiętam kiedy czytałem tę książkę w latach 90'. Towarzyszyło mi wtedy bardzo mieszane uczucie. Cieszyłem się z kolejnych przygód na Wyspie Umpli Tumpli... a jednak miałem uczucie... końca tej przygody. Opowiadania nie bawiły tak jak wcześniejsze. Brakowało im tej lekkości, dziecięcego absurdu. Momentami były przyciężkie i bez polotu. Najbardziej zaskakujące jest, że...

Hah! Kolejne piękne przygody w świecie niezwykłej Wyspy Umpli-Tumpli. Tym razem poznajemy wielkich czarowników: Umpla i oczywiście… Tumpla 🤭
Niestety mam lekko sposępniały odbiór, bo tę część ilustrował Jerzy Wróblewski, a ja nie sądziłam, że rysunki aż tak na mnie wpłyną, że sprawią aż taką różnicę. Jednak “bajki malarskie” Sławomira Jezierskiego, które występują w innych częściach, po stokroć lepiej oddają magiczność wyspy i jej uroczych mieszkańców. Ale nic to… Niech wyobraźnia dzieciaka we mnie pracuje. Niech karmi się cudownością słowa i poczuje tę rozkoszną nostalgię :)

Hah! Kolejne piękne przygody w świecie niezwykłej Wyspy Umpli-Tumpli. Tym razem poznajemy wielkich czarowników: Umpla i oczywiście… Tumpla 🤭
Niestety mam lekko sposępniały odbiór, bo tę część ilustrował Jerzy Wróblewski, a ja nie sądziłam, że rysunki aż tak na mnie wpłyną, że sprawią aż taką różnicę. Jednak “bajki malarskie” Sławomira Jezierskiego, które występują w innych...

Jakkolwiek dziwnie to nie zabrzmi, nie mogłam zapomnieć o tej książce. Od kilku miesięcy próbowałam ją znaleźć, wpisując w Google coraz to dziwniejsze frazy kluczowe, bo pamiętałam z niej tylko truskawkową ziemię i złą Balbinę oraz jak przez mgłę roboty i pojedynek, więc ciągle natrafiałam na "Bajki robotów" Lema i ciągle się złościłam. Aż w końcu w stercie książek z dzieciństwa, trzymanych na działkowym strychu, tata mi ją znalazł! Poczułam się tak, jak człowiek, który po 20 latach znajduje piosenkę bez słów, którą kiedyś słyszał w radiu :-)

Jakkolwiek dziwnie to nie zabrzmi, nie mogłam zapomnieć o tej książce. Od kilku miesięcy próbowałam ją znaleźć, wpisując w Google coraz to dziwniejsze frazy kluczowe, bo pamiętałam z niej tylko truskawkową ziemię i złą Balbinę oraz jak przez mgłę roboty i pojedynek, więc ciągle natrafiałam na "Bajki robotów" Lema i ciągle się złościłam. Aż w końcu w stercie książek z...

Harry Potter niech się schowa! :D

Harry Potter niech się schowa! :D