Mirosław Stecewicz

Kolejna podróż na wspaniałą Wyspę Umpli-Tumpli. Jest wspaniała, chociaż taka króciutka (tylko cztery opowiadania). Uwielbiam ten absurd, dziecięcy surrealizm i pokrętną logikę. Na Wyspie wszystko jest możliwe i wszystko ma swój wyjątkowy sens. Zakochałem się w tym świecie kiedy jeszcze byłem dzieckiem (od zbiorku "Latająca ośmiornica") i do dzisiaj miłość ta wciąż pała. Najlepsze są właśnie te pierwsze tomy, gdzie warstwę wizualna tworzył Sławomir Jezierski. Niepowtarzalne, atmosferyczne widoki, wyjątkowe postacie. W tych pierwszych książkach styl Jezierskiego jest jeszcze surowy, kreska jest gruba (podobnie jak w "Stacji bezsennych lokomotyw") ale wkrótce się rozwinie, tak jak Stecewicz i Korn rozwiną świat Wyspy. Jeśli miałbym wybierać świat bajek, w którym chciałbym mieszkać, to byłaby to z pewnością Wyspa Umpli-Tumpli. I wiem z kim chcę tam mieszkać. Książeczka, jest wręcz rozkoszna, połowy wielkości szkolnego kajetu. Małe cudo!