Książka, niby dedykowana dzieciom, ale doskonale działająca też na dorosłych. Niewątpliwie absurdalny humor Autora, ma magiczną moc - miałem okazję dać ją w prezencie kilku osobom (dorosłym),na poprawienie humoru i zawsze niezawodnie działała. Osobiste dziecko też zachwycone przy wieczornym czytaniu "na dobranoc".

Książka, niby dedykowana dzieciom, ale doskonale działająca też na dorosłych. Niewątpliwie absurdalny humor Autora, ma magiczną moc - miałem okazję dać ją w prezencie kilku osobom (dorosłym),na poprawienie humoru i zawsze niezawodnie działała. Osobiste dziecko też zachwycone przy wieczornym czytaniu "na dobranoc".

W moim subiektywnym odczuciu to słaba książka. Autor przedstawia przygody detektywa Konopki, ale poza tym, że je opisuje nie robi nic więcej, tzn. nie dodaje nic od głębszego, nic od siebie. Przedstawia pięć przygód, w których ciągle coś "wybucha" albo "zawala się", brak tu jakichkolwiek głębszych przemyśleń. Sposób prowadzenia akcji monotonny, zbyt jednostajny (mimo sensacyjnej tematyki). Poczucie humoru autora w ogóle do mnie nie przemawiało w dzieciństwie, jak również nie odpowiada mi teraz.

W moim subiektywnym odczuciu to słaba książka. Autor przedstawia przygody detektywa Konopki, ale poza tym, że je opisuje nie robi nic więcej, tzn. nie dodaje nic od głębszego, nic od siebie. Przedstawia pięć przygód, w których ciągle coś "wybucha" albo "zawala się", brak tu jakichkolwiek głębszych przemyśleń. Sposób prowadzenia akcji monotonny, zbyt jednostajny (mimo...

Na przeczytanie wybranej przez nas książki nigdy nie jest za późno. W ramach realizowanego osobistego "czytelniczego programu" wybrałem niniejszy tytuł. Na pewno książkę oceniłbym inaczej czytając ją dwadzieścia, może trzydzieści lat wcześniej, nie mniej humor czy żart skierowany do młodego Czytelnika, osobiście polecam.

Na przeczytanie wybranej przez nas książki nigdy nie jest za późno. W ramach realizowanego osobistego "czytelniczego programu" wybrałem niniejszy tytuł. Na pewno książkę oceniłbym inaczej czytając ją dwadzieścia, może trzydzieści lat wcześniej, nie mniej humor czy żart skierowany do młodego Czytelnika, osobiście polecam.

Sięgając po tę książkę zamierzałem wakacyjny powrót do dziecinnych czasów. Niestety, nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. To, co niegdyś wydawało mi się dowcipną książką, teraz widzę w zupełnie innym świetle. To bardzo poprawna pozycja, formatująca nowego człowieka dla szczęśliwego komunistycznego społeczeństwa pełnego sprawiedliwości, równości, praworządności, tolerancji, racjonalizmu i wielu innych cudownych cech. Prawie jak Komisja Europejska.

Sięgając po tę książkę zamierzałem wakacyjny powrót do dziecinnych czasów. Niestety, nie wchodzi się dwa razy do tej samej rzeki. To, co niegdyś wydawało mi się dowcipną książką, teraz widzę w zupełnie innym świetle. To bardzo poprawna pozycja, formatująca nowego człowieka dla szczęśliwego komunistycznego społeczeństwa pełnego sprawiedliwości, równości, praworządności,...

Jedna z pierwszych przeczytanych książek. I do dziś pamiętana! A Pikuś był moim pierwszym wzorem

Jedna z pierwszych przeczytanych książek. I do dziś pamiętana! A Pikuś był moim pierwszym wzorem

Treść skierowana jest do czytelników kochających kryminały, sensacje, akcje na wesoło z udziałem niezwykłych bohaterów :detektywa Pankracego, Indian, yeti..... Fabuła wciąga, intryguje i nie nudzi. Czytać mogą z zapartym tchem uczniowie szkół podstawowych a także seniorzy. Nagrany został do książki audiobook. Książka wydana w 1988r. może odstraszyć młodego czytelnika. Nieciekawa okładka, czcionka koloru zielonego, bardzo małe litery. Jednak proszę nigdy nie oceniać książki po okładce. Wydanie oceniam na 3/10 a treść 7/10

Treść skierowana jest do czytelników kochających kryminały, sensacje, akcje na wesoło z udziałem niezwykłych bohaterów :detektywa Pankracego, Indian, yeti..... Fabuła wciąga, intryguje i nie nudzi. Czytać mogą z zapartym tchem uczniowie szkół podstawowych a także seniorzy. Nagrany został do książki audiobook. Książka wydana w 1988r. może odstraszyć młodego czytelnika....

Najśmieszniejsza lektura jaka pamiętam z dzieciństwa. Czytałem ją w czwartej klasie szkoły podstawowej - w 1994 roku ;)

Najśmieszniejsza lektura jaka pamiętam z dzieciństwa. Czytałem ją w czwartej klasie szkoły podstawowej - w 1994 roku ;)

Odejmuję dwie gwiazdki za seksizm autora, poczułam się dotknięta dwoma brzydkimi uwagami na temat kobiet/dziewczyn i zbagatelizowaniem ich roli w przygodach. Szkoda, bo poza tym książka świetna. Bardzo zabawna, ale i wymagająca myślenia i kojarzenia faktów. Wciąga i dzieci i dorosłych.

Odejmuję dwie gwiazdki za seksizm autora, poczułam się dotknięta dwoma brzydkimi uwagami na temat kobiet/dziewczyn i zbagatelizowaniem ich roli w przygodach. Szkoda, bo poza tym książka świetna. Bardzo zabawna, ale i wymagająca myślenia i kojarzenia faktów. Wciąga i dzieci i dorosłych.

W dzieciństwie albo jej nie czytałam, albo nie pamiętam. I może lepiej - części żartów nie miałabym szansy docenić i pewnie nie śmiałabym się aż tak często i głośno, jak przy czytaniu "dorosłym".
Cudownie poplątany język, przypisy prawie jak u Pratchetta i boskie ilustracje Butenki.
Ta książka mogłaby stać na jednej półce ze "Scenami z życia smoków".

W dzieciństwie albo jej nie czytałam, albo nie pamiętam. I może lepiej - części żartów nie miałabym szansy docenić i pewnie nie śmiałabym się aż tak często i głośno, jak przy czytaniu "dorosłym".
Cudownie poplątany język, przypisy prawie jak u Pratchetta i boskie ilustracje Butenki.
Ta książka mogłaby stać na jednej półce ze "Scenami z życia smoków".

Jedna z ulubionych książek z pierwszego dzieciństwa przeczytana ponownie po czterystu latach przerwy okazała się równie dobra. A nawet lepsza, bo te pięćset lat temu, przy pierwszym czytaniu (przy kolejnych kilkunastu też) przeoczyłem niektóre żarty, albo ich po prostu - jako dziecko nieco młodsze niż teraz - nie zrozumiałem. Polecam wszystkim i odkładam na półkę do ponownego przeczytania za kolejne sześćset lat.

Jedna z ulubionych książek z pierwszego dzieciństwa przeczytana ponownie po czterystu latach przerwy okazała się równie dobra. A nawet lepsza, bo te pięćset lat temu, przy pierwszym czytaniu (przy kolejnych kilkunastu też) przeoczyłem niektóre żarty, albo ich po prostu - jako dziecko nieco młodsze niż teraz - nie zrozumiałem. Polecam wszystkim i odkładam na półkę do...