Zapytaj jeża i inne historie
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Area
- Data wydania:
- 2011-01-01
- Data 1. wyd. pol.:
- 2011-01-01
- Liczba stron:
- 184
- Czas czytania
- 3 godz. 4 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788392849421
- Tagi:
- literatura polska reportaż
"Zapytaj jeża i inne historie" to zbiór 13 reportaży, których bohaterowie zmagają się z przeciwnościami losu, własnymi słabościami, niegodziwością innych, często wpadają
w konflikt (z prawem, z samym sobą, z innymi). Próbują pokonać przeszkody, które napotykają na swej drodze, choć nie zawsze im się to udaje.
Za reportaż "Na Baluba mówią: Żydzi" Tomasz Słomczyński otrzymał nagrodę Grand Prix konkursu im. Macieja Szumowskiego. Dwa inne teksty - "Zapytaj jeża" oraz "Ciężka robota" - przyniosły autorowi w latach 2009 i 2010 tytuł Dziennikarza Roku tygodnika "Angora" oraz nagrodę im. red. Piotra Różyckiego.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
Polaków portret własny
Słomczyński ustawia się z polaroidem w zakamarku polskiego podwórka. Ma stamtąd dobry widok, sam pozostając jednocześnie niemal niezauważonym. I robi zdjęcia, które po błyskawicznym wywołaniu okazują się być bezbarwne, szarobure i ponure, zupełnie jak polska rzeczywistość. Ich zaletą jest jednak to, że pokazują czarno na białym jak jest. Bez ubarwień i światłocieni. Takie właśnie są reportaże składające się na zbiorek "Zapytaj jeża..." - proste, ale zarazem treściwe, szczere i obiektywne.
Tomasz Słomczyński jest dziennikarzem "Polskiego Dziennika Bałtyckiego". Bezpośrednim wynikiem pracy dla owej gazety jest fakt, iż napisane przez niego teksty dotyczą głównie ludzi lub wydarzeń mających związek z tymi terenami. W tekstach przewijają się w przeważającej mierze nazwy miejscowości położonych w Polsce północnej, choć reporter podejmuje również tematykę ogólnopolską opisując np. aferę polityczną. Niemniej jednak z tych krótkich form prozatorskich wyłania się uniwersalny obraz Polski i Polaków, portret społeczeństwa z wyeksponowanymi przedstawicielami jego najniższych warstw. Zwykłymi, szarymi ludźmi, ich bolączkami, frustracjami i codziennymi zmaganiami.
Tematyka reportaży Słomczyńskiego jest różnorodna - reporter pochyla się między innymi nad problemem więźniów (obszerny fragment tekstu poświęcony jest opisowi i analizie metod samookaleczenia; zjawisku powszechnemu w polskim więziennictwie, przynoszącemu realne korzyści zdesperowanym osadzonym); pisze też o kryminalnym środowisku, wyjaśnia arkana grypserki; ukazuje sytuację kobiet, które odwiedzają swoich mężczyzn w więzieniach. Inna grupa reportaży to teksty dotyczące afer - Słomczyński opisuje słynną aferę paliwową, w którą zamieszana była posłanka Ostrowska, pisze też o bezpodstawnie oskarżonym o pranie brudnych pieniędzy właścicielu kantoru, który nie otrzymał zadośćuczynienia za bezprawne aresztowanie, mało tego, nie zwrócono mu skradzionych w depozycie pieniędzy. Bohaterowie reportera to również mordercy zabijający w akcie rozpaczy lub z powodu schizofrenii, ludzie-mrówki utrzymujący się dzięki przemycaniu towarów przez granicę. Jest weteran z Kosowa, który nie pamięta, w jaki sposób zastrzelił znajomego, z którym pił poprzedniego dnia, są pracownice kradnące rybę z fabryki Almar, jak również ich szef, który usiłując wyegzekwować sprawiedliwość zostaje ograbiony przez policję z dokumentów firmy.
Słomczyński to kolekcjoner polskich absurdów i paranoi (jego teksty nastawione są, jak odnoszę wrażenie, na ich eksponowanie i wytykanie, na obnażanie zawiłości prawa, którego paragrafy niejednokrotnie nijak się mają do sprawiedliwości; wiele tu scen rodem z "Procesu" Kafki). W jego tekstach pojawiają się również tematy mocno kontrowersyjne w przesiąkniętej konserwatywnym katolicyzmem Polsce - pisze o wazektomii, aborcji i bankach nasienia. Autor daje też świadectwo szalejącemu rasizmowi - w tekście "Na Baluba mówią: Żydzi" pojawiają się wzmianki o dotkliwych pobiciach czarnoskórych imigrantów przez obywateli naszego państwa.
Reporter jest laureatem licznych nagród za dziennikarską działalność, ma na swoim koncie też tytuł Dziennikarza Roku (2009 i 2010) tygodnika Agora. Mnie w tekstach Słomczyńskiego ujmuje całkowita obiektywność i brak skłonności do oceniania, brak uprzedzeń. To bardzo dobre dziennikarstwo społeczne. Na duży plus zasługuje też pociąg dziennikarza do literackości - to sprawia, że jego reportaże po prostu dobrze się czyta. Teksty pana Tomasza są ambitne zważywszy, iż powstały jako materiał redakcyjny gazety lokalnej. Pozostaje tylko życzyć niesłabnącego zapału i być może wkrótce będziemy mieli przyjemność poczytać utwór zakrojony na szerszą dziennikarską skalę; bo potencjał bezsprzecznie jest.
Marzena Molenda
Książka na półkach
- 53
- 34
- 14
- 4
- 2
- 1
- 1
- 1
- 1
- 1
Opinia
Zbiór bardzo interesujących reportaży, skłaniających do myślenia. Audiatur et altera pars: niechaj druga strona też zostanie wysłuchana - motto przed jednym z reportaży w zasadzie dobrze oddaje zamysł całego zbioru. Autor daje głos tym, którzy często są pomijani, pozwala się wypowiedzieć wszystkim stronom, a przy tym nie ocenia. Podaje fakty i pozostawia czytelnikowi możliwość opowiedzenia się, po której stronie stoi prawda. Ciekawe historie, czytelnik ma ochotę dowiedzieć się czegoś więcej o bohaterach.
Zapytaj jeża - opowieść o chłopaku, który poznał drugą stronę medalu, interesował się grypserą i wkrótce miał się przekonać na własnej skórze jak wygląda więzienie.
Więzienna gra czy boska porada - kolejny reportaż o więziennictwie, tym razem poruszający kwestie samookaleczania.
Na widzenie makijaż - głos zabiera kobieta, która musi się odnaleźć w nowej sytuacji, jej konkubent zostaje skazany, ona uczy się co wolno a czego nie wolno robić podczas widzeń.
Prokuratorowi togę i kodeks - "Piotr Zaleski, właściciel sieci kantorów" i jego wersja historii zatrzymania i osadzenia w więzieniu.
Nie zabijaj - cztery podtytuły, wszystkie traktują o morderstwach: Zabójstwo w formie uprzywilejowanej - mąż zabił żonę, Dorotę, którą trudno nazwać przykładną, zdradzała, troje dzieci, każde z innym, alkohol był normą; Wsobek, Kosowem się nie chwalił - kolega zabija kolegę, powody nieznane; Czterdzieści tożsamości Bronka - bezsensowna śmierć młodego chłopaka, męża i ojca, powody znowu niejasne; Nie stwierdza się psychozy - kolejna bezsensowna śmierć i próba uniknięcia odpowiedzialności.
Ześwinieni. Thriller polityczny - w moim odczuciu najnudniejszy reportaż, być może dlatego, że zahacza o politykę, mafię paliwową, fałszywe pomówienia wobec jednej z posłanek SLD.
Z życia mrówek - szara rzeczywistość drobnych przemytników.
Ciężka robota - sytuacja studentów prawa Uniwersytetu Gdańskiego, ciekawa historia, zainteresuje na pewno studentów. Prawdopodobnie wielu ma problem ze zdaniem jakiegoś egzaminu, pytanie kiedy problemem jest nie niewiedza uczniów, a podejście profesora. Jeśli na ponad 200 osób zdaje garstka, to trudno uwierzyć, że wina leży wyłącznie po stronie studenta.
Tylko łosoś nie bierze - dwa możliwe rozwiązania - wina po stronie właściciela przetwórni ryb albo kradnące pracownice - kto ma rację?
Myśli pan, że ktoś zrozumie? - bardzo interesujące historie mężczyzn, którzy zrobili coś, o czym wiele się nie mówi - sterylizacja, aborcja, oddanie nasienia. Dwa pierwsze zawsze niemal są przedstawiane z punktu widzenia kobiet, tutaj głos zabierają mężczyźni. Daje do myślenia.
Nie płacić haraczu - historia Pawła, który wpłynął za Michałem i Arkiem do kanału, chciał nieść pomoc, ostatni akapit sugeruje, że są tacy, którzy jemu przypisują śmierć kolegów bo miał ich asekurować.
Na Baluba mówią:Żydzi - kolejna ciekawa historia, mężczyzny, który ożenił się z Afrykanką, a która porzuciła go po wyjeździe do Irlandii.
Łowcy piękna - mniej interesujący reportaż, taki trochę na doczepkę. Natalia Partyka w roli głównej.
Zbiór bardzo interesujących reportaży, skłaniających do myślenia. Audiatur et altera pars: niechaj druga strona też zostanie wysłuchana - motto przed jednym z reportaży w zasadzie dobrze oddaje zamysł całego zbioru. Autor daje głos tym, którzy często są pomijani, pozwala się wypowiedzieć wszystkim stronom, a przy tym nie ocenia. Podaje fakty i pozostawia czytelnikowi...
więcej Pokaż mimo to