Osią powieści są dzieje wojny, toczącej się w latach 1820-1832, prowadzonej przez indiańskie plemiona Sauków i Foksów pod wodzą Czarnego Jastrzębia w obronie terytoriów, do których prawo zaczęło rościć sobie wojsko USA.
Spotykamy tu całą plejadę historycznych postaci, obok wspomnianego już Czarnego Jastrzębia, jest tu również Abraham Lincoln, Andrew Jackson, a także Polak-Ryszard Kos (w przypadku tego ostatniego istnieją wątpliwości, czy naprawdę jest postacią historyczną, czy jednak tylko fikcyjną).
Doceniam pracę, którą podjął autor analizując źródła do tej książki, doceniam również jego wiedzę, jednak książkę czytało mi się dość ciężko. Nie chodzi tu o język, ten jest bardzo plastyczny. Odnośnie języka przeszkadzało mi tylko to, że przy każdym trudniejszym wyrazie dotyczącym kultury i życia Indian musiałam przeskakiwać na koniec książki i wertować przypisy. Akcja nie była dla mnie porywająca, to chyba nie jest kwestia tej konkretnej tematyki, tylko sam sposób prowadzenia tejże akcji. Momentami przysypiałam. Jednak, powtórzę jeszcze raz, doceniam pracę i wiedzę autora i mogę polecić tę powieść tym czytelnikom, których interesuje historia Indian i wczesnego USA.

Osią powieści są dzieje wojny, toczącej się w latach 1820-1832, prowadzonej przez indiańskie plemiona Sauków i Foksów pod wodzą Czarnego Jastrzębia w obronie terytoriów, do których prawo zaczęło rościć sobie wojsko USA.
Spotykamy tu całą plejadę historycznych postaci, obok wspomnianego już Czarnego Jastrzębia, jest tu również Abraham Lincoln, Andrew Jackson, a także...

Tak, ... tego wieczoru nie zapomnę. 30 lat temu sięgnąłem po tę książkę przypadkiem. To była moja pierwsza książka o dzikim zachodzie.Dzięki tej książce, dalej żyję w tym "świecie". Piękna historia o Czarnym Jastrzębiu, i wpleciony wątek miłosny naprawdę wciąga. Przeczytam ją po raz czwarty:). Szybka akcja, mało opisów przyrody, piękne bitwy...co chcieć więcej!

Do zobaczenia na brzegach Missisipi...

Tak, ... tego wieczoru nie zapomnę. 30 lat temu sięgnąłem po tę książkę przypadkiem. To była moja pierwsza książka o dzikim zachodzie.Dzięki tej książce, dalej żyję w tym "świecie". Piękna historia o Czarnym Jastrzębiu, i wpleciony wątek miłosny naprawdę wciąga. Przeczytam ją po raz czwarty:). Szybka akcja, mało opisów przyrody, piękne bitwy...co chcieć więcej!

Do...

Jest to oparta na wydarzeniach historycznych opowieść o konflikcie miedzy Indianami dowodzonymi przez Czarnego Jastrzębia a białymi. Rząd amerykański sprzedał osadnikom ziemię należącą do plemion Sauków i Foxów, Indianie nie chcieli się z tym pogodzić, więc rozpoczęli daremna walkę o ziemię przodków.
Autor świetnie opisuje tło historyczne, dodaje ciekawe przypisy i stara trzymać się faktów. Ubarwia swoja powieść dodając dwie przygodowe historie z wątkiem miłosnym: opowieść o okaleczonym młodym człowieku szukającym zemsty i swojej squaw oraz o rywalizacji dwóch dzielnych Indian o rękę córki wodza.
Czyta się bardzo przyjemnie, chociaż mnie trochę raziło dość jednostronne podejście do tematu. Indianie zostali pokazani jako naród dumny, honorowy i szlachetny. Jest wśród nich jeden zdrajca i to on ma wężowy język namawiający do niewłaściwego zachowania, reszta Indian jest co najwyżej naiwna. Biali też nie są odmalowani najgorzej. Wojskowi wykonują swoje zadania, prezydent ma dobre serduszko, osadnicy to po prostu cielaki i jest tylko jeden naprawdę zły facet.
Niestety prawdziwy konflikt był bardzo krwawy, po obu stronach dochodziło do mordów, brutalnych gwałtów, upokorzeń, bólu i krwi. Większość Indian utopiła swój honor w wodzie ognistej, pokonywały ich głód i choroby. Ta książka to opowieść dla grzecznych dzieci, które dzięki niej zakosztują przygody i lizną trochę historii.

Jest to oparta na wydarzeniach historycznych opowieść o konflikcie miedzy Indianami dowodzonymi przez Czarnego Jastrzębia a białymi. Rząd amerykański sprzedał osadnikom ziemię należącą do plemion Sauków i Foxów, Indianie nie chcieli się z tym pogodzić, więc rozpoczęli daremna walkę o ziemię przodków.
Autor świetnie opisuje tło historyczne, dodaje ciekawe przypisy i stara...

Jaka ta książka jest smutna.. Ale jaka piękna. Pełna wartości, morału, a to wszystko wplątane w akcję, porwania, bitwy. Wzruszająca i pouczająca. Ogromny sentyment do Czarnego Jastrzębia. Szkoda, że jest tak mało znana.

Jaka ta książka jest smutna.. Ale jaka piękna. Pełna wartości, morału, a to wszystko wplątane w akcję, porwania, bitwy. Wzruszająca i pouczająca. Ogromny sentyment do Czarnego Jastrzębia. Szkoda, że jest tak mało znana.

Polecam

Polecam

O ile Tecumseh jest jeszcze w miarę rozpoznawalny wśród miłośników powieści o Dzikim Zachodzie, o tyle Płonąca Preria jest chyba zupełnie zapomniana. A szkoda, bo dla wszystkich miłośników tego gatunku to lektura obowiązkowa. Znacznie lepsza od wszystkich książek K. Maya. Też napisana o myślą o młodzieży (sądząc po języku i osadzeniu akcji),ale postaci są znacznie bardziej skomplikowane, ich problemy znacznie dojrzalsze i bardziej realistyczne.

Polecam wszystkim młodym poszukiwaczom przygód oraz dorosłym poszukiwaczom takich historii. Jeśli czytacie Maya, Wernica czy Szklarskich, koniecznie sięgnijcie o Okonia.

No i oczywiście warto jeszcze wspomnieć, że polski przyjaciel wodza Tecumseha pojawia się również również na prerii w czasie tej pożogi.

O ile Tecumseh jest jeszcze w miarę rozpoznawalny wśród miłośników powieści o Dzikim Zachodzie, o tyle Płonąca Preria jest chyba zupełnie zapomniana. A szkoda, bo dla wszystkich miłośników tego gatunku to lektura obowiązkowa. Znacznie lepsza od wszystkich książek K. Maya. Też napisana o myślą o młodzieży (sądząc po języku i osadzeniu akcji),ale postaci są znacznie bardziej...

Szkoda, że jest tak mało znana, zasługuje na wielu czytelników.

Szkoda, że jest tak mało znana, zasługuje na wielu czytelników.