Jajo mądrzejsze od kury?

Główną bohaterką książki „Kiedy była porządną dziewczyną” jest kobieta. Po raz pierwszy jak do tej pory – przynajmniej jeśli weźmiemy pod uwagę powieści Philipa Rotha z najnowszej serii Wydawnictwa Literackiego. Lucy Nelson urodziła się mniej więcej w połowie lat trzydziestych dwudziestego wieku w rodzinie, do której wyjątkowo trafnie pasuje porzekadło, że z nią „najlepiej wychodzi się na zdjęciach”.

Jej ojciec to pijak-pasożyt, który nie potrafi zapewnić bytu rodzinie. Bije żonę, okrada swojego teścia, który łaskawie przyjął go pod swój dach i przesiaduje w knajpie. Matka jest kobietą ubezwłasnowolnioną, nie potrafiącą postawić się mężowi. A może wcale nie chce, może ten emocjonalny masochizm jej odpowiada? Dziadkowie Lucy, to ludzie z zasadami, o których bardzo głośno mówią, ale rzadko kiedy w pełni wprowadzają je w życie. To kołtuny, które doprowadziły dulszczyznę do perfekcji. „Wszystkie problemy musimy załatwić pod własnym dachem, do porządnego domu nie przyjeżdża policja”. Na zewnątrz uśmiech dla sąsiada, wewnątrz zgnilizna i zakłamanie.

Lucy nie godzi się na taki układ. Nienawidzi ojca, nie rozumie postawy matki, przeraża ją dwulicowość dziadków. Gdy poznaje młodego chłopaka, weterana II wojny światowej, Roya Bassarta i zaczyna darzyć go uczuciem, postanawia, że nie popełni błędów swoich rodziców. Życie jednak bardzo mocno weryfikuje jej założenia – Lucy szybko zachodzi w ciążę i razem z Royem muszą ułożyć sobie życie na nowo. Jak na porządnych członków amerykańskiej społeczności przystało. Jednak Roy to duże dziecko, mistrz słomianego zapału, facet-beksa, pozostający pod głębokim wpływem swojej równie zakłamanej rodziny.

Philip Roth opowiada emocjonującą historię amerykańskich rodzin splecionych w ciągłej walce o to, aby wszystko było „słuszne”, „porządne” i „amerykańskie”. W tym ufundowanym na fałszu świecie funkcjonuje Lucy, pierwowzór Merry Levov z „Amerykańskiej sielanki”. Kobieta, która przez całe życie buntuje się przeciwko zastanemu porządkowi, przeciwstawiając mu swoje własne ideały. I jest w tym konsekwentna aż do przesady. Zacietrzewienie i egotyzm tej postaci przypomina mi nieco głównego bohatera filmu „Into the wild” w reżyserii Seana Penna. Fabuła filmu, oparta na prawdziwych wydarzeniach z życia Christophera McCandlessa, to studium negacji rzeczywistości. Jej sednem jest ucieczka od prawdziwego życia, gdzie nie ma tak naprawdę ideałów, lecz ciągłe kompromisy i wartości, będące wypadkową ludzkich interakcji, działań i wzajemnych stosunków. McCandless tak uciekał i gardził światem, że umarł z głodu w głuszy na Alasce. A u Lucy bardzo szybko zaczynamy dostrzegać tę samą, oderwaną od rzeczywistości i zdrowego rozsądku, destrukcyjną siłę. Zapomina ona, że nikt nie żyje w próżni, że nie da się funkcjonować zamykając się we własnej idealnej wizji świata.

Ciąg dalszy na:
http://plejbekpisze.blogspot.com/2018/01/kiedy-bya-porzadna-dziewczyna.html

Jajo mądrzejsze od kury?

Główną bohaterką książki „Kiedy była porządną dziewczyną” jest kobieta. Po raz pierwszy jak do tej pory – przynajmniej jeśli weźmiemy pod uwagę powieści Philipa Rotha z najnowszej serii Wydawnictwa Literackiego. Lucy Nelson urodziła się mniej więcej w połowie lat trzydziestych dwudziestego wieku w rodzinie, do której wyjątkowo trafnie pasuje...