Kiedy usłyszałam o tej książce pomyślałam, że to kolejna pozycja dotycząca jakże oklepanego tematu wampirów, która szczerze mówiąc nie będzie zbytnio ciekawa. Na całe szczęście się pomyliłam i postanowiłam śledzić dalsze części serii książek o Domu Nocy.

„Naznaczona” to pierwszy tom, który zupełnie odmienia nasz pogląd na temat paranormalnych stworzeń, które prawdę mówiąc nieco straciły w moich oczach po afiszowaniu sagi „Zmierzch.”

Autor, który porusza temat wampira w dzisiejszych czasach (lub jak w tym wypadku dwie autorki) musi liczyć się z tym, że zostanie skrytykowany, a jedyną szansą na osiągnięcie sukcesu wydawniczego jest świeży pomysł i dość dobry styl pisarski. Poprzeczka jest zawieszona bardzo wysoko. Wszystko musi utrzymywać się w nieco tajemniczej i mrocznej momentami rzeczywistości, która jednak nie będzie przerażająca, a jedynie interesująca. Bohaterowie nie powinni być wyidealizowani, bo z góry zostaną porównani do Edwarda. Nie mogą też być zbyt słabi, ponieważ niebezpiecznie zrównają się z Bellą.

Jak więc poruszać się po przetartych szlakach, utworzonych już dawno temu przez Draculę, a nieco zatartych przez Stephenie Meyer i jej bohaterów –wampirów o idealnie świecącej klacie?

Myślę, że dokładnie tak, jak zrobiły to P.C. Cast i Kristin Cast. Recepta na sukces wydaje się prosta, ale w rzeczywistości taka nie jest…

Zoey Redbird –nasza główna bohaterka –jest zwykłą nastolatką, która żyje swoim życiem. Ma dobrych przyjaciół, chłopaka i konflikt z matką. Czyż nie brzmi jak życie zwyczajnej nastolatki? Niestety zmienia się to w dniu, kiedy zostaje ona naznaczona. Oznacza to, że jest adeptką, która musi przejść przemianę w dorosłego wampira. Otrzymuje błękitny półksiężyc na czole i musi szybko udać się do Domu Nocy –czyli czegoś na kształt szkoły z internatem dla wampirów.

Podoba mi się pomysł połączenia światów wampirów i ludzi. Chociaż nie utrzymują oni bardzo bliskich kontaktów w życiu to jednak w pełni wiedzą o swoim istnieniu. Być może tu zaczyna się idealizacja wampirów, które są perfekcyjne w każdej dziedzinie, ale jest to minimalny akcent na tę kwestię i naprawdę nie przeszkadza czytelnikowi w czynnym śledzeniu fabuły z zainteresowaniem.

Jak Zoey odnajdzie się w nowej szkole? Na pewno będzie musiała zrezygnować ze swojej przyjaźni z ludzkimi znajomymi. Ale przecież w Domu Nocy także można spotkać wspaniałych ludzi (czy raczej wampirów) i co ważniejsze –przystojnych chłopców. Niestety Zoey długo nie zazna sielankowego życia. Odkryje w sobie błogosławieństwo bogini Nyks –opiekunki bohaterów – i zorientuje się, że jest wyróżniona. Czy przyniesie jej to korzyści, czy problemy, a może to i to, przekonacie się sami.

Podsumowując, jest to dobra książka, ciekawa lektura, ale… No właśnie, duża krecha na minus za infantylny język. Może jest to stricte opowieść dla nastolatek, ale dorośli także mogą po nią sięgnąć i się nie zawieść (pod warunkiem, że szukają czegoś lekkiego). Pomysł dobry. Fabuła świetna. Czyta się w porządku. Język słaby. Plus dziwne wrażenie, że jest to poniżej poziomu naszej inteligencji. W każdym razie polecam i namawiam do wyrobienia sobie swojego własnego zdania.

http://puszokowa.blogspot.com/2012/12/naznaczona-marked.html

Kiedy usłyszałam o tej książce pomyślałam, że to kolejna pozycja dotycząca jakże oklepanego tematu wampirów, która szczerze mówiąc nie będzie zbytnio ciekawa. Na całe szczęście się pomyliłam i postanowiłam śledzić dalsze części serii książek o Domu Nocy.

„Naznaczona” to pierwszy tom, który zupełnie odmienia nasz pogląd na temat paranormalnych stworzeń, które...