Wiwisekcja dysfunkcyjności typowej polskiej rodziny.
W moim przypadku pokrywało się jeśli nie w 100% to blisko tego, niestety. W pewnym momencie czytania coś we mnie pękło i płakałem jak małe dziecko, bo to już nie była historia o kimś, lecz także o mnie.

Wiwisekcja dysfunkcyjności typowej polskiej rodziny.
W moim przypadku pokrywało się jeśli nie w 100% to blisko tego, niestety. W pewnym momencie czytania coś we mnie pękło i płakałem jak małe dziecko, bo to już nie była historia o kimś, lecz także o mnie.

Po wcześniejszej lekturze "Belli" niestety jestem rozczarowana tą książką. Autor posiłkując się tworzeniem opowieści, stara się w czytelniku zaszczepić wyznawane przez siebie filozofie, a wręcz zademonstrować co w dziedzinie psychologi jest jedynym słusznym i poprawnym trendem. Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej pozycji. Z jednej strony autor dysponuje lekkim piórem, kolorowym stylem pisarski, a z drugiej-stworzone przez niego postaci są po prostu święte, mądre, atrakcyjne, cudowne i idealne. To dużo odbiera radości w czytaniu, gdy główny bohater serwujący zestaw zasad, według których żyć, aby było fajnie jest kompletnie odrealniony, a co za tym idzie niewiarygodny.

Po wcześniejszej lekturze "Belli" niestety jestem rozczarowana tą książką. Autor posiłkując się tworzeniem opowieści, stara się w czytelniku zaszczepić wyznawane przez siebie filozofie, a wręcz zademonstrować co w dziedzinie psychologi jest jedynym słusznym i poprawnym trendem. Mam mieszane uczucia po przeczytaniu tej pozycji. Z jednej strony autor dysponuje lekkim piórem,...

Imponująca historia, luźna, ale zarazem nietuzinkowa. Fajna pozytywna, emocjonująca, nawołująca do prawdy, do mówienia nie tylko o tym co przyjemne ale i o pochodzeniu, o tym co trudne, ale jakże ważne dla następnego pokolenia. Książka daje pozytywnego kopa!

Imponująca historia, luźna, ale zarazem nietuzinkowa. Fajna pozytywna, emocjonująca, nawołująca do prawdy, do mówienia nie tylko o tym co przyjemne ale i o pochodzeniu, o tym co trudne, ale jakże ważne dla następnego pokolenia. Książka daje pozytywnego kopa!

Cudowna książka. To druga książka Andrzeja Setmana, którą przeczytałem i muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Książka przenosi nas w zupełnie inne miejsce, można się łatwo w nią czuć i wyobrazić sobie wszystko to co opisuje autor, wiele nauki można wyciągnąć z tej książki, a przy okazji jest dobrym oderwaniem od rzeczywistości i 'odetchnięciem' od cięższych książek (dużo psychologi i samorozwoju ostatnio czytałem i dlatego ta książka jest dla mnie czymś tak bardzo cudownym) :) Wszystko napisane bardzo prostym i zrozumiałym językiem, więc życzę miłej lektury i polecam gorąco, z pewnością jeszcze do niej kiedyś wrócę.. :)

Cudowna książka. To druga książka Andrzeja Setmana, którą przeczytałem i muszę przyznać, że jestem pod wrażeniem. Książka przenosi nas w zupełnie inne miejsce, można się łatwo w nią czuć i wyobrazić sobie wszystko to co opisuje autor, wiele nauki można wyciągnąć z tej książki, a przy okazji jest dobrym oderwaniem od rzeczywistości i 'odetchnięciem' od cięższych książek...

Jest to druga książka Andrzeja Setmana, którą przeczytałam. Po rewelacyjnej Belli spodziewałam się czegoś równie dobrego i tutaj niestety sie zawiodłam. Książka przypomniała mi o dwóch rzeczach. 1 jaką wielką moc mają słowa jakie wypowiadamy:
"Użycie slowa "musze" uniewaznia wszelkie inne rozwiązania. Podobna funkcje pełni slowo "trzeba", "powinno się", "należy". Słowami ułatwiającymi dostrzeganie wielu rozwiązań są "mogę", "chcę", "potrafię", "umiem". Każde "musze" zabija "chcę"! Każde "musze" niszczy najlepszy nastrój, odbierając nam chęci i motywację do działania."
2. spodobała mi się metoda 5 pytań do prawdy wg Maultsby'ego RBT (Rational Behaviour Therapy).
1. czy mój pogląd oparty jest na faktach (żyć w zgodzie z rzeczywistością)
2. Czy mój pogląd pozwala mi osiągnąć moje bliższe lub dalsze cele?
3. czy mój pogląd pozwala mi uniknać powstawania konfliktów lub je rozwiązywać?
4. czy mój pogląd pozwala mi się czuć tak jakbym chciał się czuć?
5. czy mój pogląd chroni moje życie, zdrowie, poczucie wartości?"

Co do książki to historia sama w sobie mnie nie urzekła, jest w niej pare nieścisłości i przemądrzalskiej narracji. Pare razy już myślałam, że przerwe jak jeszcze raz przeczytam o "krostach Oleńki" (no ileż można o tym gadać :). )

Jest to druga książka Andrzeja Setmana, którą przeczytałam. Po rewelacyjnej Belli spodziewałam się czegoś równie dobrego i tutaj niestety sie zawiodłam. Książka przypomniała mi o dwóch rzeczach. 1 jaką wielką moc mają słowa jakie wypowiadamy:
"Użycie slowa "musze" uniewaznia wszelkie inne rozwiązania. Podobna funkcje pełni slowo "trzeba", "powinno się", "należy". Słowami...

Wspaniała książka!

Wspaniała książka!

Początek - bardzo intrygujący. Potem jest niestety coraz gorzej. Ani to powieść, ani filozoficzne rozważania. Dość dobre są tytuły rozdziałów, a cała reszta to dość oklepane frazesy.
Niezwykle interesująca rozmowa o postępowaniu z mężczyznami.
"Gdyby nie łakomstwo, to śmietniki pękały by w szwach, a nie spodnie"

"[...] co facetowi jest najbardziej potrzebne do szczęścia. Podziw i sukcesy!"

"Najcenniejsze chwile rodzą się w lęku"
"Życie zacznie się następnego dnia"
"Pierwszy krok jest początkiem podróży"
"Pocztówka należy się przyjacielowi jak psu zupa"

Początek - bardzo intrygujący. Potem jest niestety coraz gorzej. Ani to powieść, ani filozoficzne rozważania. Dość dobre są tytuły rozdziałów, a cała reszta to dość oklepane frazesy.
Niezwykle interesująca rozmowa o postępowaniu z mężczyznami.
"Gdyby nie łakomstwo, to śmietniki pękały by w szwach, a nie spodnie"

"[...] co facetowi jest najbardziej potrzebne do szczęścia....

Początek - bardzo intrygujący. Potem jest niestety coraz gorzej. Ani to powieść, ani filozoficzne rozważania. Dość dobre są tytuły rozdziałów, a cała reszta to cieniutkie i sztuczne dywagacje.
Po połowie dałam sobie spokój, tylko przekartkowałam do końca.
Odradzam.

Początek - bardzo intrygujący. Potem jest niestety coraz gorzej. Ani to powieść, ani filozoficzne rozważania. Dość dobre są tytuły rozdziałów, a cała reszta to cieniutkie i sztuczne dywagacje.
Po połowie dałam sobie spokój, tylko przekartkowałam do końca.
Odradzam.

"Nie... chce żyć" Andrzeja Setmana - pierwszy egzemplarz tej książki nabyłam 5 lat temu i do wczoraj książka znajdowała się na półce książek dla mnie ważnych (z dużą ilością zaznaczonych fragmentów do których wracałam). Od dziś książka znajduje się na półce książek bardzo ważnych. Wczoraj otrzymałam w prezencie nowy egzemplarz "Nie... chce żyć" i przeczytałam ponownie. Dziś nowy egzemplarz jest bardziej pokreślony od starego i jeszcze bardziej cenny...
Książka w kilku historyjkach przedstawia m.in wskazówki jak zdrowo myśleć, być szczęśliwym z samym sobą i w związku. Zawiera coś wyjątkowego - wiedzę o życiu, niby temat podstawowy, a niestety nigdy nie znalazłam go w żadnym podręczniku.
Książka jest WSPANIAŁA i po ponownym przeczytaniu podoba mi się jeszcze bardziej.
"Każdego dnia można zebrać bodaj okruszek szczęścia".
Andrzeju Setmanie dziękuję Ci za ten okruszek :-)

"Nie... chce żyć" Andrzeja Setmana - pierwszy egzemplarz tej książki nabyłam 5 lat temu i do wczoraj książka znajdowała się na półce książek dla mnie ważnych (z dużą ilością zaznaczonych fragmentów do których wracałam). Od dziś książka znajduje się na półce książek bardzo ważnych. Wczoraj otrzymałam w prezencie nowy egzemplarz "Nie... chce żyć" i przeczytałam ponownie....

Finał książki rozłożył mnie na łopatki!!! Autor w paru zdaniach opisuje odtrącenie, jaką najcięższą karę, która skazanego może doprowadzić do jedynego honorowego rozwiązania w tej sytuacji czyli samobójstwa. Słowa te wypowiada człowiek, który wyjeżdżając na wakacje, przeszedł niezwykłą duchową podróż i zmienił całkowicie swoje życie...
Bardzo mnie poruszyła ta pozycja, szczególnie w kontekście przemiany głównego bohatera a także sam Autor, który tak odważnie "nazywa rzeczy po imieniu".
Polecam każdemu kto chce zmienić swoje życie lub spojrzeć na nie z innej perspektywy!

Finał książki rozłożył mnie na łopatki!!! Autor w paru zdaniach opisuje odtrącenie, jaką najcięższą karę, która skazanego może doprowadzić do jedynego honorowego rozwiązania w tej sytuacji czyli samobójstwa. Słowa te wypowiada człowiek, który wyjeżdżając na wakacje, przeszedł niezwykłą duchową podróż i zmienił całkowicie swoje życie...
Bardzo mnie poruszyła ta pozycja,...