Sarita Mandanna w swojej książce pt „Tygrysie Wzgórza” przenosi czytelnika do Indii. Krainy dla nas Polaków egzotycznej, bajkowej i zupełnie nieznanej. Każda kolejna strona przepełniona jest zapachem wiatru, słońca, kardamonu i kawy. Bardzo dawno nie czytałam tak klimatycznej książki. Bardzo dawno nie uległam urokowi opowieści tak bardzo, że czułam na skórze palące słońce.

Nie sposób jest pominąć niebywale piękną okładkę. Nadaje książce jeszcze większego smaku, tworząc bardzo klimatyczny obrazek, obok którego ja na pewno nie przeszłabym obojętnie.
Historia rozpoczyna się pod koniec XIX wieku. Młoda mama czeka z niecierpliwością na narodziny swojego dziecka. Zupełnie nieoczekiwanie na świat przychodzi upragniona córka. Na imię dano jej Dewi. Jest wielkim szczęściem dla całej rodziny, spełnieniem marzeń i tym, co najdroższe. Niemal całe swoje dzieciństwo dziewczynka spędza razem z chłopcem, dla którego los nie był już tak łaskawy. Dewanna stracił swoją mamę, a ojciec nie bardzo kwapił się do opieki nad synem. Dzieci nie odstępowały się na krok, wspólnie się wychowywały i nie wyobrażały sobie życia bez siebie. Traktowano je niemal jak rodzeństwo, a oni sami darzyli się wielką sympatią.

Dla wszystkich mieszkańców wioski było niemal oczywiste, iż Dewi i Dewanna spędzą razem całe swoje życie. Wszystko było na dobrej drodze, gdyby nie pewien pogromca tygrysów. Zupełnie przypadkowe spotkanie młodej i pięknej Dewi z bohaterskim i walecznym Maću rozpoczyna szereg wydarzeń, które obojgu komplikują życie, w międzyczasie uruchamiając lawinę pociągająca za sobą przyprawiające o dreszcz historię.

„Tygrysie Wzgórza” to przepiękny obraz Indii. Język, jakim posługuje się autorka jest tak barwny i malowniczy, że czytelnikowi ukazują się opisywane krajobrazy. Akcja powieści rozwija się powoli, aczkolwiek autorka tak nią kieruje, że mamy wrażenie uczestnika a nie obserwatora. Skomplikowana historia rodziny pomimo całej zawiłości staje się wbrew powrozom klarowna i coraz bardziej wciąga. Momentami ma się wrażenie, że Sarita Mandanna stosuje jakieś magiczne sztuczki, niepozwalające czytelnikowi na chwilę oddechu.

Polecam książkę wszystkim tym, którzy lubią poznawać obce kultury. Wszystkim tym, którzy są wielbicielami sag rodzinnych, a także tym, którzy szukają ciepłej opowieści wakacyjnej, dzięki której można się odprężyć i uciec do zupełnie innego świata.

Sarita Mandanna w swojej książce pt „Tygrysie Wzgórza” przenosi czytelnika do Indii. Krainy dla nas Polaków egzotycznej, bajkowej i zupełnie nieznanej. Każda kolejna strona przepełniona jest zapachem wiatru, słońca, kardamonu i kawy. Bardzo dawno nie czytałam tak klimatycznej książki. Bardzo dawno nie uległam urokowi opowieści tak bardzo, że czułam na skórze palące słońce....