Na początku był film Herzoga z niezapomnianym Kinskim. Dobra, choć niskobudżetowa ekranizacja opierała swą siłę na ciekawej historii, do tego autentycznej. Tak odkryłem Bruce'a Chatwina i jego charakterystyczne opowieści, rozgrywające się gdzieś na drugim końcu końcu świata, w krainach które przeciętnemu Kowalskiemu kojarzą się tylko z Tonym Halikiem, Mandelą bądź rytualną kastracją krokodyli.

Książka o nieprawdopodobnej wręcz odysei szalenie ambitnego młodzieńca, który początkiem XIX wieku wyrywa się z biedy, w której tkwi od pokoleń jego rodzina gdzieś w Ameryce Łacińskiej. Z czasem młodzieniec stanie się krezusem handlującym niewolnikami gdzieś u wybrzeży Beninu. Tytułowym wicekrólem Quidah.

Wielkość tej niesamowicie krótkiej książki (może 150 str.) leży dla mnie w charakterystycznym dla Chatwina, nieco beznamiętnym i trącącym nostalgią uchwyceniu postaci, która podjęła walkę z losem, skazaną zresztą na porażkę. W ekranizacji Herzoga widzimy głównego bohatera, który mając świadomość poniesionej klęski próbuje spuścić na morze łódź i spróbować jeszcze raz, gdzieś indziej, w jakimś innym odludziu zacząć od nowa. Jego starania skutecznie torpedują wezbrane fale oceanu, którym nawet frustracja Kinskiego nie była w stanie dać rady.

Reasumując - bardzo ciekawa lektura i świetne wprowadzenie do twórczości Chatwina. Powinno się szczególnie spodobać tym, którzy czytali kiedyś Kapuścińskiego, ale nie na siłę, bo w szkole kazali...

Na początku był film Herzoga z niezapomnianym Kinskim. Dobra, choć niskobudżetowa ekranizacja opierała swą siłę na ciekawej historii, do tego autentycznej. Tak odkryłem Bruce'a Chatwina i jego charakterystyczne opowieści, rozgrywające się gdzieś na drugim końcu końcu świata, w krainach które przeciętnemu Kowalskiemu kojarzą się tylko z Tonym Halikiem, Mandelą bądź rytualną...