Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Jako miłośniczka psów i aspirująca behawiorystka zwierzęca lubię czasem rozluźnić się czytając psie historie skierowane do dzieci. O ile w większości przypadków przymykam oko na wartość merytoryczną ze względu na to, że zamysłem takich książek nie jest edukacja tylko rozrywka, tak przy czytaniu tej ksiązki łapałam się za głowę. Począwszy od dziwnych warunków przedstawionych w hodowli, przez nieprzemyślaną decyzje o wzięciu psa pierwotnego do mieszkania w bloku, do tragicznych w skutkach wyborów podejmowanych przez właścicieli. Nie bawiło mnie WIELOKROTNE spuszczanie ze smyczy psa, które dopriwadzało do krzywdy fizyczej oraz psychicznej ludzi oraz zwierząt wokół, a nawet samego psa, nie bawiły mnie też przedstawione w książce metody awersyjne w szkoleniu (do końca miałam nadzieję, że właściciele zreflektują się poszerzając swoją wiedzę). Przez całą książkę Winter był stawiany przed trudnymi dla psa zadaniami bez wcześniejszego przygotowania, z którymi sobie zdecydowanie nie radził, a właściciele każde jego niepożądane zachowanie komentowali słowami "Winter jest grzecznym pieskiem, nigdy by czegoś takiego nie zrobił!" Jeśli ta książka miała na celu pokazać jak NIE wychowywać psa to się sprawdziła. Zabrakło tylko dobitnego przekazania tego czytelnikowi.... Nie dałabym tej książki dziecku.