Cytat dnia
Przyjemność zawsze ma głębię.
Najnowsze artykuły
ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?
11
ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz Mróz
2
ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem Ćwiekiem
1
Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra Gajdzińskiego2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2022
2022
2018
2017
2015Złoty środek. O przyjemnościach cierpienia i poszukiwaniu sensu Paul Bloom
Przeczytać i podać dalej. Jak na książkę z trudnej dziedziny jaką stanowią psycho-specjalizacje, napisana niezwykle przystępnie a to za sprawą setek przykładów (pożywka dla umysłów analityczych ),którymi autor zasypuje czytelnika. Niemniej parafrazując cytat Pauliego zamieszczony w książce: trudno powiedzieć o czym ta książka jest, trudno również powiedzieć o czym nie jest. Jak się okazało w końcowych podziękowaniach, również co najmniej jeden recenzent zarzucił jej "niejasność głównych idei". Prawdopodobnie Bloomowi chodziło o wykazanie celowości pewnej dozy cierpienia w życiu. Nie jest to książka dla ludzi wrażliwych: bardzo dużo nawiązań, przykładów i opisów dotyczących BDSM, którego autor jest (co można wyczytać między wierszami) cichym fanem. Seksulaność jest w publikacji - by tak rzec - nadreprezentowana. Nieco 'prymitywnym' zabiegiem stosowanym przez autora w celu poparcia swych tez, jest wylicznie życiowych doświadczeń własnych i swojej rodziny. Na pewną część czytelników zabieg ten wpływa uwierzytelniająco, jednak psychologia, socjologia i tym podobne -logie nie dowodzą swych racji za pomocą pojedynczych doświadczeń czy eksperymentów. Nawet liczne badania, którymi posiłkuje się Bloom, były prowadzone często na wąskiej grupie a więc i wnioski na tej podstawie nie muszą być wiarygodne. Trzeba oddać autorowi to, iż uczciwie prezentuje również poglądy i tezy, z którymi polemizuje, dając tym samym czytelnikowi szeroki obraz zagadnień związanych z tematem. Ostatecznie mimo ww. mankamentów powstało studium cierpienia wciągające, momentami finezyjne, zwarte, bez zbędnego naukowego rozpasania. A! i obala głupi mit, że nie ma głupich pytań. [Ciekawym kontrastem wobec 'Złotego środka' jest dialog pseudoplatoński 'Aksjochos' o ciągłym cierpieniu i marności życia.]Złoty środek. O przyjemnościach cierpienia i poszukiwaniu sensu Paul BloomCzytając opis książki Paula Blooma Złoty środek możemy spodziewać się próby wyjaśnienia zjawiska, które sprawia, że czasami niektóre rodzaje cierpienia, nieprzyjemności, czy negatywnych doświadczeń sprawiają nam przyjemność. Stąd lubimy oglądać horrory, doświadczać trudów wysiłku fizycznego (czasem ekstremalnego). W gruncie rzeczy autor dąży do próby odpowiedzi na pytanie “jaki jest sens i cel życia”. I w zasadzie całość początkowych rozważań dotyczących właśnie tego, że czasem cierpienie i ból nas pociągają, zmierza do tego, żeby postawić – niezbyt oryginalną tezę – pewna doza cierpienia w życiu, nadaje mu sens, celowość oraz powoduje, że się rozwijamy. Przy czym Bloom dość jednoznacznie opowiada się wyłącznie za tego rodzaju cierpieniem, które sami intencjonalnie wybieramy. Polemizuje dość mocno z popularnym, wywodzącym się z tradycji religijnych przekonaniem, że “cierpienie uszlachetnia”, czy popularną w pewnych nurtach psychologicznych, hipotezą “altruizmu zrodzonego z cierpienia” czy ideą “wzrostu potraumatycznego”, czyli zmian, które następują w ludziach pod wpływem ciężkich i traumatycznych doznań, sprawiając, że postrzegają swoje życie, jako głębsze i bardziej wartościowe, zaś sama trauma sprawiła, że stali się lepsi. [...] całość: https://www.speculatio.pl/zloty-srodek/Popularne w kategorii książek autora
Popularni autorzy
