Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Po lekturze przecietnych 'Dzienników gwiazdowych' pozycja jeszcze bardziej rozczarowująca. Właściwie godne uwagi są 3 rozdziały: 'Ratujmy kosmos' (bardzo, bardzo), 'Profesor A. Dońda' (dość bardzo) i 'Pożytek ze smoka' (bardzo). Nużąca narracja według schematu: 1-osobowe wprowadzenie w rozdział a potem dialog bohatera głównego z bohaterami poszczególnych rozdziałów, doktorami bądź profesorami wynalazcami. Obcowanie z przebogatym słownikiem, wszechstronną wiedzą i swoistą lemowską futurystyką daje sporo satysfakcji jednak czyni również książkę niełatwą w odbiorze. Lem napawający się potokiem własnych słów nie zachwyci, nie podbije ani nie zainteresuje każdego. Pozycja przede wszystkim dla fanów Lema. Za to Barwiński jako lektor sprawdził się.

Po lekturze przecietnych 'Dzienników gwiazdowych' pozycja jeszcze bardziej rozczarowująca. Właściwie godne uwagi są 3 rozdziały: 'Ratujmy kosmos' (bardzo, bardzo), 'Profesor A. Dońda' (dość bardzo) i 'Pożytek ze smoka' (bardzo). Nużąca narracja według schematu: 1-osobowe wprowadzenie w roz...

Rozwiń Zwiń

Przesłuchać, gdy czujesz się mocny.

Podejście drugie albowiem pierwsze, podstawówkowe starcie z 'Dziennikami' zakończyło się klęską na podróży 8. Książka, jak to zbiór osobnych opowiadań, poziom ma 'urozmaicony' - od wciągających (przygody gwiazdowo-podróżnicze) po potwornie nużące (próby stosowania logiki w tezach religijno-filozoficznych - fantastyka skrajnie przeintelektualizowana, choć w rzeczywistości to krytyka religii). W związku z tym całościowo książka przeciętna bardzo. Nieodparte wrażenie inspiracji przygodami Guliwera, przetransponowanymi na XXI wiek.

Przewidziana przez autora wielopłciowość, choć i w tym przypadku życie fantastykę przerosło.

No i fatalny, FATALNY lektor Wojciech Żołądkowicz, który czego się tknie, to skopie.

Przesłuchać, gdy czujesz się mocny.

Podejście drugie albowiem pierwsze, podstawówkowe starcie z 'Dziennikami' zakończyło się klęską na podróży 8. Książka, jak to zbiór osobnych opowiadań, poziom ma 'urozmaicony' - od wciągających (przygody gwiazdowo-podróżnicze) po potwornie nużące (próby...

Rozwiń Zwiń

Przeczytać i podać dalej.

Bawiąc uczyć - mawiali starożytni i Ryan North ich posłuchał. Ależ kapitalna zabawa, zaskakująca forma! Instrukcja obsługi nie tylko podróży w czasie ale również strategicznej (fikcyjnej) gry komputerowej, umiejętnie okraszona humorem. A trochę gra paragrafowa.

Dużo wiedzy elementarnej, z zakresu szkoły podstawowej takiej bogadej, do początku lat '90, ale uzupełnionej wiadomościami specjalistycznymi. Pobieżne i lakoniczne omówienie chemii, sztuki, medycyne, trochę jak z podręcznika surwiwalu dla zabieganych. [Uwaga do wydelikaconego, pełnego udawanego wzburzenia czytelnika: bez zasadniczego udziału zwierząt w historii ludzkości nadal biegałbyś nago po sawannach w poszukiwaniu smakowitych pędraków.] Oraz wielkie brawa dla tłumacza, który bawił się zapewne nie mniej (co widać w samym przekładzie). Bardzo dobre dodatki.

Minusy - druk dla mrówek w tabelach, no i ten odbijający światło papier... Naiwność w opisywaniu niektórych wynalazków i rozwiązań wynikająca z braku praktycznych doświadczeń, jak również stosowanie schematów zapożyczonych z 'Jak to jest zrobione': weź część A połącz z częścią B dodaj C i finalnie masz wynalazek D.

Apropo: opisy bramek i układów logicznych (a także jak je zbudować), 'tajemnice' przemysłowe typu piec martenowski i ciekły kryształ oraz wiele, wiele doświadczeń fizyko-chemicznych, jeszcze w latach '80 można było znaleźć w 'Kalejdoskopie techniki', przeznaczonym głównie dla uczniów klas 4-8. Więc dla dzisiejszych 40-latków (i młodszych) książka może eksplorować tereny niezbadane, dla 50-latków (i starszych) - odkurza jedynie wiedzę.

Przeczytać i podać dalej.

Bawiąc uczyć - mawiali starożytni i Ryan North ich posłuchał. Ależ kapitalna zabawa, zaskakująca forma! Instrukcja obsługi nie tylko podróży w czasie ale również strategicznej (fikcyjnej) gry komputerowej, umiejętnie okraszona humorem. A trochę gra paragrafowa.

...

Rozwiń Zwiń

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

O tym, jak jedna tępa dzida zamierza wykończyć cywilizację ziemską...

Dla miłośników dalekowschodnich opowieści, mentalności i kultury mrowiska tak specyfistycznych, że aż irracjonalnych. Na wstępie wyjątkowo nużący opis czasów rewolucji kulturalnej Mao. W zamyśle autora część niezbędna albowiem determinująca wydarzenie późniejsze, jednak z punktu widzenia czytelnika całkowicie zbędna.

Książka ta to zabawa w zbawcę ludzkości. Sowieci w tym względzie są o wiele bardziej realistyczni i humanistyczni: Łukjanienko czy 'Przenicowany świat' albo 'Stalker'. Oparta skrajnie na materialnym przeidealizowanym idealiźmie, mogącym zrodzić się tylko w umyśle przesiąkniętym socjalistycznymi tezami, któremu przyszło żyć w całkowiecie odmiennych realiach okresu przejściowego lat '90.

Plusem prozy Liu jest to, że korzysta w dużym stopniu z dorobku naukowego, dzięki czemu w pełni zasługuje na miano SCIENCE-fiction. W tym wypadku sięgnął po niemożność opracowania prawideł rządzących gwiezdnymi układami potrójnymi - problem nierozwiązany od czasów Newtona. I tu jeden potężny zgrzyt: gwiazdowe układy wielokrotne (nawet podwójne) tworzą warunki na tyle niestabilne, iż samo zaistnie na nich życia - nie mówiąc już o wytworzeniu cywilizacji znacznie przewyższającej ludzką - jest niemożliwe, zwłaszcza jeśli cywilizacja ta ma być humanoidalna. Bardziej prawdopodobna jest koncepcja panspermii: konieczności ucieczki i zasiedlenia tak niekorzystengo środowiska, o czym być może autor napisze w następnych częściach.

Zadziwający jest pączkujacy od pewnego czasu w literaturze mizoginizm, zapoczątkowany w 'Grze o tron' a obecny również w 'P3c'.

Co jest najbardziej irytujące w twórczości Liu? Wszelkie antycypujące komentarze wplatane w tekst. Tradycja 3-osobowego wszechwiedzącego narratora jest często zarzucana w ostatnich dekadach, ale - na ducha ojca Hamleta - czy ten tradycyjny narrator musi uprzedzać fakty?.. Do tego rozgadany styl: można powieść skondensować do 1/3 a i tak niczego nie starci. I jeszcze ta obca cywilizacja stworzona na obraz i podobieństwo ziemskiej.

Jak na tak okrzyczaną pozycję - rozczarownie.

Przeczytać w wolnej chwili, potem albo jeszcze później.

O tym, jak jedna tępa dzida zamierza wykończyć cywilizację ziemską...

Dla miłośników dalekowschodnich opowieści, mentalności i kultury mrowiska tak specyfistycznych, że aż irracjonalnych. Na wstępie wyjątkowo nużący opis czasów rewo...

Rozwiń Zwiń