Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Flis - Bartosz Działoszyński Historia alternatywna. Bizancjum nie upadło i Rzeczypospolita rozwija się pod jego wpływem. W tej rzeczywistości obserwujemy dość prostą historię. Ekwita/szlachcic małorolny, podejmuje się spływu by zbiory sprzedać w Dantychach/Gdańsku po lepszych cenach. Ot i w zasadzie wszystko. Ale pomiędzy, mamy obserwacje świata, rozważania rozmaite i trochę, chyba nie bardzo potrzebnej, magii. Zręcznie napisane, z rozumem, czyta się przyjemnie, z zainteresowaniem. 7,5/10 Dotyk zła - Grzegorz Gajek Świat fantasy a w nim kryminał spod znaku Sherlocka Holmesa. Brutalna rzeczywistość, zaskakująca pointa, rozważanie moralne całkiem na serio. Wszystko to w całkiem wymyślonym świecie ale wyraźnie odnosi się do naszej realności. Warsztatowo bez zarzutu. 7,5/10 Pierwsze przyjście Kambiona - Tomasz Kaczmarek Dość zgrabna dystopia, choć tu i ówdzie można odnaleźć pewne niespasowania. I ten świat jest głównym aktorem opowiadania, brak tu bowiem rzetelnej opowieści. Pojawiają się jakieś wydarzenia, nie wiadomo skąd i po co, niewiele z nich wynika. Wygląda to jak prolog czy może pierwszy rozdział powieści. 4/10 Panny dworskie. Opowieść barokowa y niesamowita - Krzysztof Rewiuk Odrobinę mistyczna historia dworska w silnie donkiszotowskim sosie. Niegłupia, z napięciem, nieźle napisana. 7/10 Magiczne ziarenka - Django Wexler Napędzany energią seksualną ekspres do kawy, przenosi bohaterów między rzeczywistościami, spełniając dziecinne marzenia o księżniczkowaniu. No żesz, ja pierdziu, co za kretynizm. Młodzież w wieku gimnazjalnym będzie zachwycona. Rzecz ratuje świetny warsztat i bardzo dobre tłumaczenie. 2,5/10 Rewolwerowa Śnieżka - Catherynne M. Valente Westernowa wariacja baśni o Śnieżce i kurduplach podana w brutalnym kolorycie. Bujna wyobraźnia, gęsta faktura, mnóstwo obserwacji, lekko oniryczna rzeczywistość. Niby wszystko bardzo ok, ale nie dla mnie. Po pierwsze nie lubię remake'ów ogranych tematów. Te wszystkie, kolejny raz opowiadane, historie o królu Arturze, Robin Hoodzie, Śnieżce i innych Jasiach i Małgosiach nudzą mnie niepomiernie. Nim zacznę lekturę albo seans filmowy już jestem znużony. Druga rzecz to sposób narracji Valente. Zupełnie brak między nami jakiegokolwiek rezonansu. W ogóle mnie nie obchodziły losy bohaterki. Żeby nie ustawać w lekturze, zapierałem się wszystkimi kopytami i ciągnąłem ten wóz z węglem, droga była coraz bardziej stroma a finał tej katorgi ginął w mroku, wciąż się oddalając. Nie wątpię, że znajdzie się grupa czytelników, których to opowiadanie zachwyci. Niestety ja nie poczułem nawet odrobiny przyjemności ni satysfakcji z obcowania z tą prozą. Koszmarna praca korekty a prawdopodobnie zupełny jej brak. Miejscami wygląda to jak brudnopis. 5/10