Nadzieja: Opowiadanie bizantyńskie - Bartosz Działoszyński
Najlepsza pozycja w numerze. Oryginalny pomysł, takiż świat, świetne wykonanie - napisane bardzo eleganckim stylem, spokojnie, bez szarpaniny. Mamy tu jakiś dylemat moralny, odrobinę filozofii, powód do zastanowienia się. Dzięki takim opowiadaniom wciąż kupuję Fantastykę. 8/10

Coś za coś - Tomasz Przewoźnik Bliski zasięg, lekko antyutopijne. Trochę schematu, trochę oryginalności. Przeszkadza mi wciskanie, w moim pojmowaniu, dwóch równorzędnych konceptów i brak decyzji na którym się skupić. Pod koniec wkrada się jakiś chaos. Językowo zupełnie w porządku. 6/10

Doskonały wzrok - Arie Coleman
Oryginalne podejście do podróży w czasie, niecodzienny koncept fabularny, napisane porządnie. 6/10

A za nami ginęła chwała Babel - Michael Swanwick
Fabuła zupełnie pretekstowa ale rzecz nadrabia bogactwem ornamentyki i wyobraźni, pozytywna też jest próba odnalezienia jakiejś głębi acz już nie tak pierwszorzędna. W sumie zupełnie dobra rzecz, warta lektury. 7/10

Lilia i róg - Catherynne M. Valente
Ciekawy pomysł, napisane w miarę, i prawie całkowity brak fabuły. Gdyby w tak wykreowanej rzeczywistości opisać jakąś interesującą historię to byłoby coś. A tak to tylko wygładzony pomysł z brudnopisu. 5/10

Selfie - Sandra McDonald
Podróże w czasie i rozwój AI w których można zapisać świadomość żyjącego człowieka i jakie mogą tego być konsekwencje. Moim zdaniem te podróże w czasie zupełnie niepotrzebne, ale nie szkodzą. Dobry pomysł, dobrze napisany, dobrze nakreślony problem i dylematy. 7/10

Nieliterackiej części pisma nie chce mi się komentować, po prostu osiągnąłem stan w którym mnie takie rzeczy w zasadzie nie interesują i szkoda mi czasu. No dobra, felietony czytam z zainteresowaniem. Były ok. No i wywiad z Wnukiem-Lipińskim też ok, chociaż rozmawiająca redaktorka niezbyt wybitna.

Nadzieja: Opowiadanie bizantyńskie - Bartosz Działoszyński
Najlepsza pozycja w numerze. Oryginalny pomysł, takiż świat, świetne wykonanie - napisane bardzo eleganckim stylem, spokojnie, bez szarpaniny. Mamy tu jakiś dylemat moralny, odrobinę filozofii, powód do zastanowienia się. Dzięki takim opowiadaniom wciąż kupuję Fantastykę. 8/10

Coś za coś - Tomasz Przewoźnik Bliski...

Genialny wywiad przeprowadzony przez Iwonę Prusicką z prof. Edmundem Wnuk-Lipińskim to wystarczający powód by zapoznać się z treścią tego numeru. Socjologia w literaturze bez wątpienia nie powiedziała nawet połowy z tego, co zamierza nam wyjawić o nas samych.
Tekst Bartosza Działoszyńskiego zaimponował koncepcją tanatora oraz wizją imperium bizantyńskiego trwającego nadal w czasie i przestrzeni, ukazane miraże i oniryzm, w późniejszej części tekstu zaczęły mnie nużyć. Momentami miałem wrażenia jakby cała opowieść utonęła na morzu znaczeń i interpretacji pod własnym ciężarem.
„Coś za coś” Tomasza Przewoźnika bezustannie pędzi w swej cyber-rzeczywistości, być w tym świecie, chociaż przez chwilę to przyprawić się o zawrót głowy, bez lajków. Niestety ikonki normal brak.
Z kolei Arie Coleman wtłacza w umysł czytelnika koncept medycyny temporalnej – co to za wizja! Budzi rządze, strach, przerażenie i sakralny chichot w jednym. Niezwykle dynamiczny tekst, jeden z tych, który implikuje noc pełną snów.
„Lilia i Róg” to niesamowite opowiadanie, z tego typu wizją świata przedstawionego zetknąłem się po raz pierwszy. Opowiadanie otwiera świetna ilustracja Tomasza Niewiadomskiego. W świecie, w którym każdy posiłek to wyzwanie, gdzie wojna uzyskuje kulinarny, przy czym równie zabójczy wymiar nie ma miejsce na wahania, a każda decyzja lub wątpliwość może być ostatnia, współczesny odbiorca czuje się zadziwiająco dobrze. Niezwykle cywilizowane oblicze wojny. Dla mnie to opowiadanie jest prawdziwą perłą.
Technologia wobec straty najbliższych, człowieczeństwo wobec możliwości technologicznej kreacji – Sandra Mcdonald, pozostawia nas z tymi hasłami w niepokojącej ciszy. Postęp technologiczny jest nieunikniony, jednak czy człowieczeństwo jest wstanie pozostać człowieczeństwem?

Genialny wywiad przeprowadzony przez Iwonę Prusicką z prof. Edmundem Wnuk-Lipińskim to wystarczający powód by zapoznać się z treścią tego numeru. Socjologia w literaturze bez wątpienia nie powiedziała nawet połowy z tego, co zamierza nam wyjawić o nas samych.
Tekst Bartosza Działoszyńskiego zaimponował koncepcją tanatora oraz wizją imperium bizantyńskiego trwającego nadal...

Numer nie zachwyca, ale kilka smakołyków można znaleźć między okładkami:

"NADZIEJA. OPOWIADANIE BIZANTYŃSKIE" Bartosz Działoszyński - Długaśne, dziwne opowiadanie. Cyberpunkowa przyszłość/teraźniejszości ubrana w piórka późnego antyku. Ciekawa konstrukcja. Sam tekst krąży wokół melancholii, terapii, samobójstwie. I krąży jest tu najlepszym określeniem. Połamaną narracja sprawia, że jest dziwacznie i momentami można się zgubić. Na końcu jednak jest satysfakcja, chyba głównie dzięki temu że udało się uchwycić ciężki, depresyjny, wciągający klimat. Z tym, że chyba wyszłoby temu opowiadaniu na dobre, gdyby je trochę odchudzić. Parę mielizn się znalazło niestety.

"COŚ ZA COŚ" Tomasz Przewoźnik - nie wiem o czym jest ten tekst. O masonach którzy gnębią religię? O ataku terrorystycznym. Nic nie zrozumiałem. Wyglądało mi to na pisarską wprawkę jedynie.

"DOSKONAŁY WZROK" Arie Coleman - powiadanie o lekarzach podróżujących w czasie żeby naprawiać błędy w sztuce. Kółek do zawieszania niewiary naciągnięte mocno jak to zazwyczaj w przypadku podróży w czasie, ale w sumie pomysł fajny i nieźle zrealizowany.

"A ZA NAMI GINĘŁA CHWAŁA BABEL" Michael Swanwick - ludzki ambasador i kosmita owad uciekają razem z ginącego miasta. Przecięte opowiadanie, za dużo tu zmian tempa i tematów. Wyszła kolorowa wydmuszka tylko.

"LILIA I RÓG" Catherynne M. Valente - przewrotne opowiadanie Fantasy gdzie władcy toczą wojny nie na polach bitew, a przy zatrutych wieczerzach.

"SELFIE" Sandra McDonald - proste opowiadanie ale działa. Podróże w czasie, zastępcze opakowania dla ludzi i trudy radzenia sobie ze stratą. Do mnie trafiło i nie potrzebne były żadne fajerwerki

Numer nie zachwyca, ale kilka smakołyków można znaleźć między okładkami:

"NADZIEJA. OPOWIADANIE BIZANTYŃSKIE" Bartosz Działoszyński - Długaśne, dziwne opowiadanie. Cyberpunkowa przyszłość/teraźniejszości ubrana w piórka późnego antyku. Ciekawa konstrukcja. Sam tekst krąży wokół melancholii, terapii, samobójstwie. I krąży jest tu najlepszym określeniem. Połamaną narracja...

LILIA I RÓG Catherynne M. Valente

LILIA I RÓG Catherynne M. Valente