Jesteśmy społecznością, która kocha książki

chociaż jest to krótka pozycja, to jest napisana językiem uniwersyteckim i wymaga skupienia i możliwie nie przerywania lektury w trakcie rozdziału, bo można się zgubić. Autor ze współczesnej perspektywy prowadzi rozważania na temat definicji faszyzmu oraz jego form współczesnych. Jest tutaj rys społeczno-historyczny, analiza powstania tej doktryny i jej korzenie. Chociaż wydawało mi się, że poza satysfakcją, niewiele z tej książki mi w głowie zostanie, to jednak pamiętam zaskakująco wiele. Najlepiej, uważam, autor obalił mity związane z tą doktryną, np. tę mówiącą o tym, że był to nurt socjalny. I też należy pamiętać, że skoro jest to książka filozofa, to nie daje ona jednoznacznej definicji ani odpowiedzi, natomiast zwraca uwagę na pewne aspekty i trendy. Dla niektórych może być to więc nudne pitu-pitu lub zwyczajnie za trudny język. Byłoby lepiej dla tej książki, gdyby przeszła redakcję pod kątem uproszczenia tekstu i dodania przypisów co trudniejszych słów. W obecnej formie będzie mieć bardzo ograniczone grono odbiorców.