Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ziemski pisarz Reinah przybywa na sztuczną planetę Paradyzję, żeby napisać o niej książkę/reportaż. Planeta jest sztucznym tworem złożonym z segmentów połączonych w pierścień. Mieszkańcy żyją tam pod kontrolą służb porządkowych w idealnie równym społeczeństwie. O przydziale pracy decyduje między innymi poziom SC, a surowce zdobywane są na niegościnnej pobliskiej planecie Tartar. Pracują tam przestępcy i ci, którzy mają najniższy poziom SC. Paradyzja jest mocno odizolowana i na Ziemi krążą o niej różne plotki, bo bardzo ciężko się tam dostać. Reinah ma poznać prawdę o planecie i jej społeczności oraz zawieźć ją na Ziemię. Łatwo można się domyślić, że nic nie jest tak idealne, jak się wydaje. Ludzie dostają dodatnie i ujemne punkty, które mają wpływ na ich dalsze życie. Jedynym sposobem utrwalania wiedzy są audiozapisy. Ściany są przez większość czasu przezroczyste, a drzwi blokowane podczas ciszy nocnej... Ale to nawet nie jest połowa sekretów Paradyzji. Zajdel świetnie wplata w konwencję science fiction psychologiczne spojrzenie na totalitarne społeczeństwo. Książka jest napisana ciekawie, język jest prosty do przyswojenia, a wspomniane siły fizyczne są przywołane w ten sposób, że aż chce się więcej o nich dowiedzieć. To naprawdę dobra, dająca do myślenia książka.