Wolę być z poniżoną mądrością niż z tryumfującą ciemnotą.
Najnowsze artykuły
- ArtykułyLiteracki kanon i niezmienny stres na egzaminie dojrzałości – o czym warto pamiętać przed maturą?Marcin Waincetel15
- ArtykułyTrendy kwietnia 2024: młodzieżowy film, fantastyczny serial, „Chłopki” i Remigiusz MrózEwa Cieślik2
- ArtykułyKsiążka za ile chcesz? Czy to się może opłacić? Rozmowa z Jakubem ĆwiekiemLubimyCzytać1
- Artykuły„Fabryka szpiegów” – rosyjscy agenci i demony wojny. Polityczny thriller Piotra GajdzińskiegoMarcin Waincetel2
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Teodor Parnicki
41
7,1/10
Urodzony: 05.03.1908Zmarły: 05.12.1988
Pisarz porównywany z Jamesem Joyce’em, autor ponad trzydziestu powieści historycznych. Debiutował w 1937 roku powieścią „Aecjusz, ostatni Rzymianin”, za którą otrzymał wyróżnienie Polskiej Akademii Literatury. Po II wojnie światowej Parnicki osiadł w Meksyku; w międzyczasie ukazała się jego kolejna książka, do dziś najpopularniejsza – „Srebrne orły”. W powieści autor poruszał tematykę powstawania państwa Bolesława Chrobrego z punktu widzenia ówczesnej średniowiecznej Europy.
[źródło i więcej informacji : http://www.esensja.pl/ksiazka/publicystyka/tekst.html?id=5043]http://
[źródło i więcej informacji : http://www.esensja.pl/ksiazka/publicystyka/tekst.html?id=5043]http://
7,1/10średnia ocena książek autora
515 przeczytało książki autora
1 638 chce przeczytać książki autora
37fanów autora
Zostań fanem autoraSprawdź, czy Twoi znajomi też czytają książki autora - dołącz do nas
Książki i czasopisma
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
Ja, Eurypides. Wywiady, wypowiedzi i autokomentarze z lat 1957–1988
Teodor Parnicki, Tomasz Szymon Markiewka
7,0 z 3 ocen
6 czytelników 1 opinia
2020
Trzy minuty po trzeciej. Powieść sensacyjno-egzotyczna
Teodor Parnicki
5,8 z 22 ocen
78 czytelników 8 opinii
2015
Listy 1946-1968. Część 1 i 2 (komplet)
Jerzy Giedroyć, Teodor Parnicki
6,0 z 2 ocen
11 czytelników 0 opinii
2014
28 nieznanych listów do Zofii i Włodzimierza Czachowskich / Dwadzieścia osiem ...
Teodor Parnicki
6,3 z 3 ocen
8 czytelników 2 opinie
2009
Ostatnia powieść : t.1, Czy remis. t.2, Porażka, ale czyja
Teodor Parnicki
0,0 z ocen
12 czytelników 0 opinii
2003
Opowieść o trzech Metysach. tom 2 „Raczej ja”
Teodor Parnicki
0,0 z ocen
16 czytelników 0 opinii
1994
Opowieść o trzech Metysach. tom 1 „Raczej jednak oni”
Teodor Parnicki
10,0 z 1 ocen
21 czytelników 1 opinia
1992
Kordoba z darów. Powieść na tle dziejów XI wieku
Teodor Parnicki
6,6 z 5 ocen
27 czytelników 0 opinii
1988
Koniec "Zgody Narodów" . Powieść z roku 179 przed narodzeniem Chrystusa
Teodor Parnicki
8,1 z 31 ocen
130 czytelników 10 opinii
1981
Popularne cytaty autora
Cytat dnia
Kiedy nie możesz osiągnąć czego pragniesz, pragnij tego co możesz osiągnąć.
5 osób to lubiCzłowiek - rozumiała - może narzekać na los swój, nawet nad losem tym rozpaczać, przeklinać go - w czasie, gdy jest w jego mocy; lecz gdy lo...
Człowiek - rozumiała - może narzekać na los swój, nawet nad losem tym rozpaczać, przeklinać go - w czasie, gdy jest w jego mocy; lecz gdy los się odmieni na lepsze, nie chce wcale rozdziałów tych z księgi swego życia usuwać - bo zazwyczaj cierpieniami, które ma za sobą, szczyci się w równym chyba stopniu, co i radościami; jedne i drugie bowiem składają się na to, że on to właśnie on, nie inny ktoś.
3 osoby to lubią
Najnowsze opinie o książkach autora
Koniec "Zgody Narodów" . Powieść z roku 179 przed narodzeniem Chrystusa Teodor Parnicki
8,1
Przeczytuję raz jeszcze Parnickiego. Jednego z największych pisarzy polskich. Bodajże najbardziej niedocenianego polskiego pisarza. Takim autorem mógłby poszczycić się każdy język, każda literatura.
Wśród powieści Parnickiego - fascynujących, monumentalnych źródłowo, zachwycających literacko, językowo i konstrukcyjnie - Koniec "Zgody Narodów" jawi się jako rzecz wyjątkowa. Chociaż, dodam w jednym zdaniu, dwie powieści o Aecjuszu cenię równie wysoko. Wszystkie one powinny bezwzględnie wchodzić z obowiązkowy kanon literatury polskiej, które znać winien każdy.
Nie tylko erudycja i oczytanie Autora poraża. I nie tylok jako powieści stricte historycznie należy nazwane wyżej dzieła Parnickiego czytać.
To są teksty o nieprzemijającym, wciąż aktualnym znaczeniu, jako filozoficzna zaduma nad historią. A jeśli ktoś chce, wspomniane wyżej "Aecjusza ostatniego Rzymianina" i "Śmierć Aecjusza" może czytać jako przypowieść o tym, jaki los ludziom i narodom gotuje zachłyśnięcie się nacjonalizmem czy trybalizmem.
Srebrne orły Teodor Parnicki
7,7
Parnicki jest jednym z moich ulubionych pisarzy polskich i, uważam, jeden z największych, kto kiedykolwiek tworzył w języku polskim. Jego książki czytam i przeczytuję ponownie, wciąż nie mogąc wyjść z podziwu nad erudycją Autora i wciąż zachwycając się niuansami języka i stylu.
Tak, proza Parnickiego nie jest prosta w odbiorze, przede wszystkim dlatego, że jednak wymaga od czytelnika pewnego poziomu wiedzy i wrażliwości. Oczywiście, stykam sie niekiedy z opiniami, że także język trudny... No cóż, jeśli ktoś satysfakcjonuje się znajomością polszczyzny z zasobem 500 słów, to może rzeczywiście język Parnickiego wyda się nazbyt rozwinięty. Chociaż z drugiej strony, jak można uważać, że ojczysty język jest zbyt trudny? To przecież jeden z wyznaczników i kultury, i patriotyzmu.
"Srebrne orły" po raz pierwszy przeczytałem, będąc jeszcze licealistą. I teraz ponownie, któryż to już raz, z ogromną satysfakcją zagłębiłem sie w tę literaturę, odnajdując jeszcze nowe znaczenia, nowe niuanse.
Poza samą fabułą, dla mnie - bardzo zajmującą, jest ważna interpretacja, związana z czasem, w którym powieść powstała - 1944 rok.
Rzecz o początkach państwowości polskiej i jednoznaczne, w 1944 roku (!!!),opowiedzenie się po zachodniej, łacińskiej stronie Europy. Podkreślenie nierozerwalnego związku Polski z dziedzictwem Rzymu (choćby i było w tym trochę mitologii),ukazanie wieloaspektowych powiązań Polski z Niemcami (w 1944 roku !),jako jednego z filarów wspólnej Europy.