Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Słabiutka. Lubię książki Agaty Polte, ale ta niestety nie sprostała oczekiwaniom. Błyskawicznie rozwijający się wątek miłosny, świat magiczny niczym szczególnym się nie wyróżnia - czarownicy, wilkołaki i wampiry. Na plus można zaliczyć "wątek kryminalny", ale też bez rewelacji. Mocno przeciętna.

Słabiutka. Lubię książki Agaty Polte, ale ta niestety nie sprostała oczekiwaniom. Błyskawicznie rozwijający się wątek miłosny, świat magiczny niczym szczególnym się nie wyróżnia - czarownicy, wilkołaki i wampiry. Na plus można zaliczyć "wątek kryminalny", ale też bez rewelacji. Mocno przeciętna.

Urocza! Dokładnie jak w przypadku pierwszej części, Babci Rabus! Bardzo dobrze czyta się z dziećmi. Krótkie rozdziały i zabawne dialogi.

Urocza! Dokładnie jak w przypadku pierwszej części, Babci Rabus! Bardzo dobrze czyta się z dziećmi. Krótkie rozdziały i zabawne dialogi.

Slabiutka, bardzo schematyczna.

Slabiutka, bardzo schematyczna.

O Jeżu leśny! Tragedia! Dawno nie kartkowałam (czytać się nie dało) tak źle napisanej historii. Główna bohaterka dramatycznie głupia. Niestety dorównuje jej główny bohater. Drętwe, szkolne, wyjątkowo sztuczne dialogi. No tra-ge-dia!

O Jeżu leśny! Tragedia! Dawno nie kartkowałam (czytać się nie dało) tak źle napisanej historii. Główna bohaterka dramatycznie głupia. Niestety dorównuje jej główny bohater. Drętwe, szkolne, wyjątkowo sztuczne dialogi. No tra-ge-dia!

Pan Masters,przy serii o Braciach Miles tej autorki - to naprawdę słaba pozycja. Utarty schemat, "uczucie" rozwija się błyskawicznie, seks z każdej strony aż się wylewa. Bracia Miles mieli jeszcze solidną dawkę humoru, w historii Juliana i Bree nie ma w zasadzie nic intrygującego.

Pan Masters,przy serii o Braciach Miles tej autorki - to naprawdę słaba pozycja. Utarty schemat, "uczucie" rozwija się błyskawicznie, seks z każdej strony aż się wylewa. Bracia Miles mieli jeszcze solidną dawkę humoru, w historii Juliana i Bree nie ma w zasadzie nic intrygującego.

Jako wielka fanka Brandona Mulla, muszę przyznać, że trochę mnie rozczarowała. Historia przygód Legendnika dość krótka i niezbyt porywająca. Na plus z całą pewnością przepiękne wydanie. Dla młodszych dzieci w sam raz - 6 letniej córce podobała się bardzo. Synowie, 11 i 9 lat, dla których seria Baśniobor to jedna z najukochańszych pozycji - zgodnie stwierdzili, że "może być". Zaledwie, jak na wielkiego Mistrza Mulla 😉

Jako wielka fanka Brandona Mulla, muszę przyznać, że trochę mnie rozczarowała. Historia przygód Legendnika dość krótka i niezbyt porywająca. Na plus z całą pewnością przepiękne wydanie. Dla młodszych dzieci w sam raz - 6 letniej córce podobała się bardzo. Synowie, 11 i 9 lat, dla których seria Baśniobor to jedna z najukochańszych pozycji - zgodnie stwierdzili, że...

Historia dość przeciętna. Na domiar złego słabo napisana. Na zresetowanie, dla miłośników New Adult/Young Adult - ale nie porywa.

Historia dość przeciętna. Na domiar złego słabo napisana. Na zresetowanie, dla miłośników New Adult/Young Adult - ale nie porywa.

Pierwszytom cyklu Przebudzenie powietrza Elise Kova sprawił, że z chęcią i dużymi oczekiwaniami sięgnęłam po kolejny tom.

Niestety, przyznać muszę, że Autorka w mojej ocenie nie sprostała oczekiwaniom.

Przebudzenie powietrza oparta była na ciekawej konstrukcji świata magicznego i relacji pomiędzy dwójką głównych bohaterów, która przypominała mi trochę wspaniałą Trudi Canavan i jej Trylogię Czarnego Maga.

Drugi tom to już przede wszystkim wątek romantyczny, dla którego tłem jest wielka wyprawa wojenna, w której Vhalla musi, wbrew swojej woli - wziąć czynny udział.

Magia, dramat wojny...Wszystko to zdaje się być jedynie niewyraźnym tłem dla słownych potyczek, niedomówień i dziwnych rozterek bohaterki.

Dla fanów #youngadult może to być z całą pewnością satysfakcjonująca lektura.
Dla mnie jednak Upadek ognia - nie sprostał oczekiwaniom, które miałam po pierwszej części serii.

Pierwszytom cyklu Przebudzenie powietrza Elise Kova sprawił, że z chęcią i dużymi oczekiwaniami sięgnęłam po kolejny tom.

Niestety, przyznać muszę, że Autorka w mojej ocenie nie sprostała oczekiwaniom.

Przebudzenie powietrza oparta była na ciekawej konstrukcji świata magicznego i relacji pomiędzy dwójką głównych bohaterów, która przypominała mi trochę wspaniałą Trudi...

Wierzę, że Autorka starała się stworzyć oryginalną i wciągającą historię. Niestety, to się nie udało...

Bardzo dużo jest tutaj powielania schematów, jeszcze więcej braku logiki.
Bohaterowie, choć J.L.Weil korzystała z rozwiązań , które sprawdzały się w wielu tego gatunku pozycjach - tutaj są jedynie irytujący.
Szczególnie główna bohaterka - Piper, w obliczu szeregu nieprawdopodobnych odkryć odnośnie nie tylko samej siebie, swojej rodziny, a nawet porządku świata (!) - zdawała się najbardziej przejmować się cudownym zapachem swojej sympatii i jego jeszcze cudowniejszym ciałem.

Naprawdę słaba pozycja. Jeśli zastanawiasz się nad wkroczeniem w świat "Białego Kruka", to ostrzegam - nie warto... Jest wiele dużo lepszych pozycji.

Wierzę, że Autorka starała się stworzyć oryginalną i wciągającą historię. Niestety, to się nie udało...

Bardzo dużo jest tutaj powielania schematów, jeszcze więcej braku logiki.
Bohaterowie, choć J.L.Weil korzystała z rozwiązań , które sprawdzały się w wielu tego gatunku pozycjach - tutaj są jedynie irytujący.
Szczególnie główna bohaterka - Piper, w obliczu szeregu...

Twórczość Jennifer L. Armentrout znam i lubię, jako literaturę określonego gatunku.
POdchodziłam więc do pozycji "Krew i popiół" z określonymi oczekiwaniami, ale też ze świadomością, że nie będzie to raczej książka, która mnie w jakiś sposób zaskoczy.

Wejście w świat stworzony przez Autorkę, może początkowo zniechęcać, ale i tak historia Poppy z całą pewnością można określić, jako wciągającą, choć dość schematyczną.

"Krew i popiół" z całą pewnością może spodobać się starszej młodzieży, czy miłośnikom NewAdult z elementami fantasy.
Z odpowiednim nastawieniem i oczekiwaniami - może to być przyjemnie spędzony czas.

Z całą jednak pewnością fabuła - szczególnie miłośników gatunku - nie zaskoczy. Całość jest dość przewidywalna, a język Autorki zaledwie poprawny.
Mnie nie zachwyciła.

Twórczość Jennifer L. Armentrout znam i lubię, jako literaturę określonego gatunku.
POdchodziłam więc do pozycji "Krew i popiół" z określonymi oczekiwaniami, ale też ze świadomością, że nie będzie to raczej książka, która mnie w jakiś sposób zaskoczy.

Wejście w świat stworzony przez Autorkę, może początkowo zniechęcać, ale i tak historia Poppy z całą pewnością można...

Fantastyczna! Świetny klimat, ciekawy pomysł, intrygujący bohaterowie.
Absolutnie czekam na następną część!

Fantastyczna! Świetny klimat, ciekawy pomysł, intrygujący bohaterowie.
Absolutnie czekam na następną część!

Trudno mi uwierzyć, że jest to książka tak zachwalana i polecana.
Nawet w swojej kategorii - to pozycja wg mnie zwyczajnie nudna i sztuczna.
Główna bohaterka jest delikatnie mówiąc - irytująca.

To moje drugie podejście do twórczości Autorki. Wcześniejsze to Szeptucha.
Tak jak w przypadku pierwszej pozycji, także ta, wydaje mi się ciekawym pomysłem, któremu niestety Autorka nie sprostała.

Trudno mi uwierzyć, że jest to książka tak zachwalana i polecana.
Nawet w swojej kategorii - to pozycja wg mnie zwyczajnie nudna i sztuczna.
Główna bohaterka jest delikatnie mówiąc - irytująca.

To moje drugie podejście do twórczości Autorki. Wcześniejsze to Szeptucha.
Tak jak w przypadku pierwszej pozycji, także ta, wydaje mi się ciekawym pomysłem, któremu niestety...

Przeczytałam w jeden wieczór (i trochę nocy) . Nie dało się inaczej. Dojrzała, mądra, smutna, choć zarazem przecież tak zabawna. Piękna!

Przeczytałam w jeden wieczór (i trochę nocy) . Nie dało się inaczej. Dojrzała, mądra, smutna, choć zarazem przecież tak zabawna. Piękna!

Znani z pierwszej części, rycerz Tiuri i jego wierny giermek Piaak, udają się na niebezpieczne poszukiwania przyjaciela i mentora, rycerza Rystridina. Wszystkie ślady prowadzą do budzącego niepokój tytułowego Dzikiego Boru.

Jest w tej opowieści trudne do określenia dostojeństwo i tęsknota do pięknych przecież czasów minionych. Czasów, w których dane drugiemu człowiekowi słowo, lojalność, wierność ideałom, były wartościami nadrzędnymi.

Piękna, pełna przygód i tajemnic opowieść! Dzięki Wydanictwu Dwie Siostry - mamy nie tylko ucztę dla czytelniczej duszy, ale także dla oka!
Bardzo polecam!

Znani z pierwszej części, rycerz Tiuri i jego wierny giermek Piaak, udają się na niebezpieczne poszukiwania przyjaciela i mentora, rycerza Rystridina. Wszystkie ślady prowadzą do budzącego niepokój tytułowego Dzikiego Boru.

Jest w tej opowieści trudne do określenia dostojeństwo i tęsknota do pięknych przecież czasów minionych. Czasów, w których dane drugiemu człowiekowi...

Księżycowy blask to historia Emmy Tate, młodej dziewczyny, która w wyniku śmiertelnego wypadku matki zostaje zmuszona do przeprowadzki z Waszyngtonu, wprost do deszczowej Szkocji, gdzie mieszka jej najbliższa (choć nieznana dotąd) rodzina.
Tuż po przyjeździe, w czasie akcji ratowania waleni wyrzuconych na brzeg, poznaje Caluma, w którym zakochuje się od pierwszego wejrzenia.
Chłopak skrywa tajemnicę, której odkrycie przyniesie wiele cierpienia ale i miłość.

Księżycowy blask zdecydowanie jest przeznaczony dla młodszych Czytelników (około 15 lat) i myślę, że z uwagi na historię miłosną z elementami baśni, może się podobać.
Głównym zarzutem, jeśli chodzi o fabułę, jest jej wtórność.
Książka od pierwszych stron bardzo przypomina serię Zmierzch. Dla mnie jeest to wada, ale dla wiernych fanów, może to być także zaleta.

Zaletą książki może być próba wplecenia w historię nastolatków elementów mitologii słowiańskiej. Mimo, iż pojawiające się w historii elementy są dalekie od faktycznych wierzeń, myślę, że może to być powód do większego zainteresowania mitologią słowiańską czy celtycką. A poszukiwanie wiedzy zawszę będzie zaletą :)

Głównym problemem, tej książki, obok powielania schematów, jest także dość słaby warsztat Autorki.
Początkowo czyta się bardzo ciężko, właśnie ze względu na pewien brak płynności specyficzny styl. Można się jednak do niego przyzwyczaić (choć nie przywyknąć).
Jest to debiut literacki Marah Woolf, więc jest nadzieja, że w dalszych częściach styl Autorki nabierze lekkości.

Reasumując, książka nie jest zła. Polecam dla młodych fanów Zmierzchu i książek młodzieżowych tego typu.

Księżycowy blask to historia Emmy Tate, młodej dziewczyny, która w wyniku śmiertelnego wypadku matki zostaje zmuszona do przeprowadzki z Waszyngtonu, wprost do deszczowej Szkocji, gdzie mieszka jej najbliższa (choć nieznana dotąd) rodzina.
Tuż po przyjeździe, w czasie akcji ratowania waleni wyrzuconych na brzeg, poznaje Caluma, w którym zakochuje się od pierwszego...

Nie da się oddzielić "Szklanego klosza" od życia i jego tragicznego finału samej Autorki.
Niebywale prawdziwa, niepokojąca a zarazem przyciągająca! Lektura, której się nie zapomina.

Nie da się oddzielić "Szklanego klosza" od życia i jego tragicznego finału samej Autorki.
Niebywale prawdziwa, niepokojąca a zarazem przyciągająca! Lektura, której się nie zapomina.

Bardzo przyjemna historia z jedną z ulubionych dziecięcych bohaterek. Przyznać jednak muszę, że po świetnej Jabłonce Eli - w której jest dużo więcej niż tylko opowieść o złamanym podczas wichury drzewie - może być trochę rozczarowująca.

Niejmniej, to książka ładnie wydana i przyjemna w odbiorze.

Bardzo przyjemna historia z jedną z ulubionych dziecięcych bohaterek. Przyznać jednak muszę, że po świetnej Jabłonce Eli - w której jest dużo więcej niż tylko opowieść o złamanym podczas wichury drzewie - może być trochę rozczarowująca.

Niejmniej, to książka ładnie wydana i przyjemna w odbiorze.

Ta książka ma w sobie "coś" magicznego.
Tytułowego Bjorna poznajemy jako nieśmiałego, niepewnego siebie młodszego syna, sławnego w całej Fizzlandii wikinga Eryka.
Gdy ich rodzinny dom atakuje śmiertelnie niebezpieczna Śnieżyca - Bjorn podejmuje walkę zarówno z nią jak i strachem i nieśmiałością. Uzbrojony w Siepaczkę - dar od ojca, staje w obronie ranionego Ojca, Matki, rodzeństwa i przyjaciół. Walka ze Śnieżycą pozbawia go domu, ale sprawia, że Bjorn odkrywa w sobie ducha wojownika.

Książka Lavacherego może nie spodoba się każdemu, zwłaszcza, że w odbiorze mocno "odstaje" od popularnych i często proponowanych pozycji dla Dzieci w tym wieku (proponowana jest dla Czytelników 10+). Nie znajdziecie tutaj wartkiej akcji (mimo, że to przecież opowieść o walce), a w tekście jest dużo trudniejszych wyrazów i jeszcze więcej opisów i przemyśleń narratora - samego Bjorna.

Mimo to, naprawdę warto się z nią zapoznać.

Ta książka ma w sobie "coś" magicznego.
Tytułowego Bjorna poznajemy jako nieśmiałego, niepewnego siebie młodszego syna, sławnego w całej Fizzlandii wikinga Eryka.
Gdy ich rodzinny dom atakuje śmiertelnie niebezpieczna Śnieżyca - Bjorn podejmuje walkę zarówno z nią jak i strachem i nieśmiałością. Uzbrojony w Siepaczkę - dar od ojca, staje w obronie ranionego Ojca, Matki,...

Gregor i niedokończona przepowiednia - historia 11 letniego chłopca, który śladem najmłodszej siostry zwanej Botką, trafia do Podziemia - świata "pod światem", w którym obok Podziemnych ludzi, mieszkają także umiejące mówić pająki, karaluchy, nietoperze czy szczury. Te ostatnie właśnie planują zawładnąć całym Podziemiem. Zgodnie z przepowiednią, tylko Gregor, na czele wyprawy połączej z przedstawicieli wszystkich mieszkańców, może je zatrzymać.

Książka jest świetna - od czasów "Baśniobooru" chyba nic mnie tak nie wciągnęło! Świetna do czytania z Dziećmi, dzięki przejrzystej (choć nie-nieskomplikowanej) fabule, licznym dialogom, wartkiej akcji oraz przystępnemu składowi (zwiększona interlinia, duża czcionka).
To pierwszy tom, z serii Kroniki Podziemia (w całości 5 tomów), więc na szczeście przyjemności będzie dużo więcej! POLECAM!

Gregor i niedokończona przepowiednia - historia 11 letniego chłopca, który śladem najmłodszej siostry zwanej Botką, trafia do Podziemia - świata "pod światem", w którym obok Podziemnych ludzi, mieszkają także umiejące mówić pająki, karaluchy, nietoperze czy szczury. Te ostatnie właśnie planują zawładnąć całym Podziemiem. Zgodnie z przepowiednią, tylko Gregor, na czele...

Mała wydra Miki dopiero uczy się samodzielności. Gdy jej Mama wyrusza na poszukiwanie pożywienia, zawsze towarzyszy jej przyjaciel - Amak. Jak jednak da sobie radę, gdy rozpęta się wielki sztorm, a przy niej nie będzie ani Mamy, ani przyjaciela?

Urocza, pełna ciepła i ważnych życiowych lekcji opowieść. W historii Miki, Jane Chapman ukazuje, że w niebezpieczeństwach jakie na nas czekają, obok Rodziny i najbliższych przyjaciół - możemy także liczyć na innych, na Wspólnotę, którą tworzymy tam, gdzie żyjemy.

Duże, pięknie wykonane (ich autorką jest także Chapman) i utrzymane w spokojnej, morskiej kolorystyce ilustracje - sprawiają, że to idealna lektura na wieczorne wyciszanie przed snem.

Wydawnictwo sugeruje, że jest to lektura już dla dzieci 1+
Ze względu na wydanie (miękkie, cieniutkie kartki) oraz ilość tekstu - wydaje mi się, że jednak jest to pozycja dla trochę starszych (minimum 2+)

Mała wydra Miki dopiero uczy się samodzielności. Gdy jej Mama wyrusza na poszukiwanie pożywienia, zawsze towarzyszy jej przyjaciel - Amak. Jak jednak da sobie radę, gdy rozpęta się wielki sztorm, a przy niej nie będzie ani Mamy, ani przyjaciela?

Urocza, pełna ciepła i ważnych życiowych lekcji opowieść. W historii Miki, Jane Chapman ukazuje, że w niebezpieczeństwach jakie...