Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Książka skutecznie obrzydzona mi w trakcie studiów na filologii angielskiej. Pani doktor była śliniącą się erotomanką i w każdym zdaniu doszukiwała się podtekstów, a każdy rumieniec na twarzy bohaterów musiał mieć zabarwienie erotyczne. "Duma i uprzedzenie" wpadła mi w ręce na lotnisku, kupiłem, aby zabić czas w trakcie lotu i okazała się całkiem przyjemną lekturą. Miło, w czasach gdy wszystko jest otwarte i ogólnie dostępne, poczytać o konwenansach, skromności, hamowaniu uczuć... Taka opowieść ze starych, może lepszych czasów. Czytało się przyjemnie, a klątwa ze studiów odczarowana.
P.S. Ogromny plus za piękne wydanie.

Książka skutecznie obrzydzona mi w trakcie studiów na filologii angielskiej. Pani doktor była śliniącą się erotomanką i w każdym zdaniu doszukiwała się podtekstów, a każdy rumieniec na twarzy bohaterów musiał mieć zabarwienie erotyczne. "Duma i uprzedzenie" wpadła mi w ręce na lotnisku, kupiłem, aby zabić czas w trakcie lotu i okazała się całkiem przyjemną lekturą. Miło, w...

Bardzo dobry kryminał utrzymany w dość mrocznej tonacji. Przyjemnie wraz z Mockiem i Anwaldtem przemykać uliczkami Wrocławia, tropiąc mordercę, którego misja sięga XII wieku. Krajewski stanowczo na duży plus.

Bardzo dobry kryminał utrzymany w dość mrocznej tonacji. Przyjemnie wraz z Mockiem i Anwaldtem przemykać uliczkami Wrocławia, tropiąc mordercę, którego misja sięga XII wieku. Krajewski stanowczo na duży plus.

Gdyby się dało, dałbym 11/10. Sięgając po książki Grzebałkowskiej zawsze mam wysokie oczekiwania, ale tym razem to istny majstersztyk. Spodziewałem się książki o warszawskich dzieciach wojny, a poznałem historie z całego świata. Opowieści trudne, pełne bólu, strachu, niepewności, ale też nadziei, niegasnącego optymizmu i wiary w ludzi. Czyja historia jest smutniejsza? Artura Pawłowskiego, który nie wiedział nawet ile ma rodzeństwa i kim byli jego rodzice? Czy Gieorgija Karietnikowa, który nie rozumiał słowa matka? A może któraś z pozostałych? Ciężko oceniać, ciężko porównywać. Książka chwyta za włosy i czołga po ziemi. To jest to, czego szukam w literaturze.

Gdyby się dało, dałbym 11/10. Sięgając po książki Grzebałkowskiej zawsze mam wysokie oczekiwania, ale tym razem to istny majstersztyk. Spodziewałem się książki o warszawskich dzieciach wojny, a poznałem historie z całego świata. Opowieści trudne, pełne bólu, strachu, niepewności, ale też nadziei, niegasnącego optymizmu i wiary w ludzi. Czyja historia jest smutniejsza?...

Jak usłyszałem zapowiedź, to myślałem, że to nowe wydanie książki Reymonta, okazało się jednak, że to biografia Baracka Obamy i okazuje się, że bardzo dobra autobiografia. Obama dość sumiennie opisuje swoje dojście do władzy i okres sprawowania urzędu. Czyta się to jak powieść, nie jest wydumane ani przesadnie koloryzowane. Dobra opowieść ciekawego człowieka.

Jak usłyszałem zapowiedź, to myślałem, że to nowe wydanie książki Reymonta, okazało się jednak, że to biografia Baracka Obamy i okazuje się, że bardzo dobra autobiografia. Obama dość sumiennie opisuje swoje dojście do władzy i okres sprawowania urzędu. Czyta się to jak powieść, nie jest wydumane ani przesadnie koloryzowane. Dobra opowieść ciekawego człowieka.

Książka rewelacyjna. Jako belfer z chęcią przeczytałem inny punkt widzenia. W obliczu tego, co dzieje się z nauczaniem zdalnym i nagonką obecnej władzy na nauczycieli to bardzo ważny głos. Książkę czyta się błyskawicznie, mimo sporej objętości. Bardzo polecam każdemu, bo każdy z nas jest w jakiś sposób z edukacją związany.

Książka rewelacyjna. Jako belfer z chęcią przeczytałem inny punkt widzenia. W obliczu tego, co dzieje się z nauczaniem zdalnym i nagonką obecnej władzy na nauczycieli to bardzo ważny głos. Książkę czyta się błyskawicznie, mimo sporej objętości. Bardzo polecam każdemu, bo każdy z nas jest w jakiś sposób z edukacją związany.

Jak dla mnie - petarda. Mary L. Trump - bratanica obecnego prezydenta USA, a przy okazji psycholog - rzuca całkiem nowe światło na postać prezydenta. Przedstawia jego historię od dzieciństwa i ukazuje aspekty, które miały wpływ na rozwój jego osobowości. Nie przepadam za biografiami, jednak "Zbyt wiele..." czyta się praktycznie jednym tchem. Opracowanie zupełnie inne niż to co czytałem o Trumpie do tej pory. Historia jest bardzo personalna, Autorka sporo mówi o rodzicach Trumpa, domu, w którym się wychował, jego rodzeństwa i wielu codziennych sytuacjach. Despotycznym ojcu i matce, która nie miała zbyt wielkiego wpływu na wychowanie własnych dzieci. Dobra, ciekawa historia. Polecam wszystkim zainteresowanym tematem lub lubiącym biografie.

Jak dla mnie - petarda. Mary L. Trump - bratanica obecnego prezydenta USA, a przy okazji psycholog - rzuca całkiem nowe światło na postać prezydenta. Przedstawia jego historię od dzieciństwa i ukazuje aspekty, które miały wpływ na rozwój jego osobowości. Nie przepadam za biografiami, jednak "Zbyt wiele..." czyta się praktycznie jednym tchem. Opracowanie zupełnie inne niż to...

Szczygielski po raz kolejny nie zawodzi. Każdy temat którego ten facet się dotknie, obraca się w złoto. Tym razem źródłem inspiracji jest mitologia słowiańska, tak mało znana i doceniania. Każdy z nas zna bogów greckich i rzymskich, a co wiemy o wierzeniach naszych praprzodków? Tytułowa Królowa Wody pokolenie po pokoleniu upomina się o swoje, a dopiero temperamentna Aga mierzy się z boginią i... ale o tym musicie przeczytać sami. Jak zawsze historia wciąga od pierwszej strony, bohaterowie są wyraziści i bliscy współczesnemu czytelnikowi. Świetne pióro, błyskotliwy humor - te wszystkie znaki rozpoznawcze czynią ze Szczygielskiego markę samą w sobie, a po jego powieści można sięgać w ciemno. Polecam!

Szczygielski po raz kolejny nie zawodzi. Każdy temat którego ten facet się dotknie, obraca się w złoto. Tym razem źródłem inspiracji jest mitologia słowiańska, tak mało znana i doceniania. Każdy z nas zna bogów greckich i rzymskich, a co wiemy o wierzeniach naszych praprzodków? Tytułowa Królowa Wody pokolenie po pokoleniu upomina się o swoje, a dopiero temperamentna Aga...

Wiele książek czyta się dla rozrywki. "Akan" trudno nazwać pozycją rozrywkową, ale niewątpliwie sprawia przyjemność, jest czymś jednocześnie dla koneserów, ale i dla średniozaawansowanych czytelników. Znajdą tu coś dla siebie zarówno miłośnicy biografii, historii, powieści psychologicznej, pamiętników i wielu innych gatunków. Losy bohatera są niezwykle frapujące, a Goźliński opisuje je w iście epicki sposób - z rozmachem, świetnym piórem, w ciekawy sposób, ale przede wszystkim z ogromną znajomością tematu. Chapeau bas przed Autorem, że zdecydował się opisać postać tak mało znaną w kulturze masowej. Większość z nas na nazwisko "Piłsudski" reaguje imieniem "Józef". A Bronisław? Jest równie interesującą postacią. Brat Marszałka to świetny materiał na powieść i cieszę się, że Goźliński nie zmarnował tego potencjału, mam wrażenie, że stworzył swego rodzaju majstersztyk. Polecam!

Wiele książek czyta się dla rozrywki. "Akan" trudno nazwać pozycją rozrywkową, ale niewątpliwie sprawia przyjemność, jest czymś jednocześnie dla koneserów, ale i dla średniozaawansowanych czytelników. Znajdą tu coś dla siebie zarówno miłośnicy biografii, historii, powieści psychologicznej, pamiętników i wielu innych gatunków. Losy bohatera są niezwykle frapujące, a...

Królowa kryminału jak zwykle w formie. Tym razem akcja rozgrywa się wśród wykopalisk, a ofiarą jest młoda kobieta. Niezastąpiony Hercules Poirot tradycyjnie zmierzy się z zagadką niemożliwą do rozwiązania i w swój genialny sposób będzie dociekał prawdy. W zasadzie każda książka Christie to strzał w dziesiątkę, tutaj dodatkowym smaczkiem jest przeniesienie akcji w tropiki - idealna lektura na letnie dni :)

Królowa kryminału jak zwykle w formie. Tym razem akcja rozgrywa się wśród wykopalisk, a ofiarą jest młoda kobieta. Niezastąpiony Hercules Poirot tradycyjnie zmierzy się z zagadką niemożliwą do rozwiązania i w swój genialny sposób będzie dociekał prawdy. W zasadzie każda książka Christie to strzał w dziesiątkę, tutaj dodatkowym smaczkiem jest przeniesienie akcji w tropiki -...

Czytanie zbioru przypomina zbieranie zbitego talerza - niby są podobne fragmenty, ale już nigdy nie utworzą całości. Zbiór felietonów, przemówień i przemyśleń z różnych okresów - część myśli adekwatna tylko do konkretnych sytuacji i bez znajomości kontekstu niezrozumiała dla czytelnika, część prawd uniwersalnych, Vonnegut jak zawsze jest świetnym obserwatorem i komentatorem rzeczywistości. Całość dość strawna - może być.

Czytanie zbioru przypomina zbieranie zbitego talerza - niby są podobne fragmenty, ale już nigdy nie utworzą całości. Zbiór felietonów, przemówień i przemyśleń z różnych okresów - część myśli adekwatna tylko do konkretnych sytuacji i bez znajomości kontekstu niezrozumiała dla czytelnika, część prawd uniwersalnych, Vonnegut jak zawsze jest świetnym obserwatorem i komentatorem...

Co siedzi u tego człowieka w głowie jest dla mnie nie do pojęcia :) "Odprysk" to chyba najbardziej pogmatwana książka jaką czytałem. Czyta się ją szybko, ale trzeba się bardzo skupić, bo całość przypomina zagadkę, lub grę, którą Autor podejmuje z czytelnikiem. Zastanawiałem się czy zgodziłbym się na wymazanie złych wspomnień kosztem utraty tych dobrych. Moja odpowiedź to zdecydowanie NIE! To wspomnienia kształtują nas i naszą osobowość, to dzięki nim mamy tożsamość i (nawet jeżeli o czymś chcemy bardzo zapomnieć) wyciągamy z nich życiowe lekcje. Pan Sebastian udowadnia, że człowiek bez wspomnień jest nikim, a robi to w naprawdę fajny sposób. Książka dziwna, elektryzująca, budząca zdziwienie i po prostu dobra. Warto poświęcić jej czas.

Co siedzi u tego człowieka w głowie jest dla mnie nie do pojęcia :) "Odprysk" to chyba najbardziej pogmatwana książka jaką czytałem. Czyta się ją szybko, ale trzeba się bardzo skupić, bo całość przypomina zagadkę, lub grę, którą Autor podejmuje z czytelnikiem. Zastanawiałem się czy zgodziłbym się na wymazanie złych wspomnień kosztem utraty tych dobrych. Moja odpowiedź to...

Książkę dosłownie pochłonąłem - ciekawa zagadka kryminalna wciąga od pierwszej strony i w zasadzie można się od niej oderwać dopiero kończąc. Harry Hole to człowiek po przejściach i nie jest to postać krystaliczna, ale dzięki temu jest bardziej naturalny i prawdziwy. Ogromnym plusem były opisy Sydney - chwilami miało się wrażenie, że opisywane miejsca i wydarzenia widzi się na własne oczy. Jo Nesbo bardzo na tak, pora sięgać po kolejne tomy. Polecam!

Książkę dosłownie pochłonąłem - ciekawa zagadka kryminalna wciąga od pierwszej strony i w zasadzie można się od niej oderwać dopiero kończąc. Harry Hole to człowiek po przejściach i nie jest to postać krystaliczna, ale dzięki temu jest bardziej naturalny i prawdziwy. Ogromnym plusem były opisy Sydney - chwilami miało się wrażenie, że opisywane miejsca i wydarzenia widzi się...

Serię o Wiedźminie przeczytałem po raz pierwszy, ale już wiem, że do niej wrócę. Każdy tom miał swój własny klimat, poszczególne części nie były pisane "na jeden kopyt", a Sapkowski zawsze potrafił czymś zaskoczyć, jednak były też pewniki: piękna polszczyzna, błyskotliwe dialogi i, tak przeze mnie uwielbiany, wisielczy humor. Nie będę streszczał tu tego co wydarzyło się w całej sadze i jej zwieńczeniu, ale zaskoczenie było naprawdę zaskakujące. Nieprzewidywalne i niesztampowe, spodziewałem się czegoś zupełnie innego, ale jestem pozytywnie zaskoczony. Z całego serca polecam Wam przygodę z Wiedźminem i jego kompanią. Czas spędzony z nimi dostarcza śmiechu i smutku, radości i wzruszeń, a przeżywanie z nimi wzlotów i upadków naprawdę budzi spore emocje.

Serię o Wiedźminie przeczytałem po raz pierwszy, ale już wiem, że do niej wrócę. Każdy tom miał swój własny klimat, poszczególne części nie były pisane "na jeden kopyt", a Sapkowski zawsze potrafił czymś zaskoczyć, jednak były też pewniki: piękna polszczyzna, błyskotliwe dialogi i, tak przeze mnie uwielbiany, wisielczy humor. Nie będę streszczał tu tego co wydarzyło się w...

Omega jest mega!
Przeczytałem pierwszą książkę Szczygielskiego dopiero teraz, po wydaniu wznowienia. Już swoją pierwszą powieścią ustawił się na pozycji jednego z najlepszych pisarzy dla dzieci i młodzieży w tym kraju, a pewnie i w sporej części Europy. Jego książki są po prostu mądre, pokazują dzieci, takimi jakie są naprawdę - szczerymi aż do bólu i nie zawsze potrafiącymi trzymać język za zębami, a jednak pełnymi marzeń, nadziei i lęków. Joanna to dość samotna dziewczynka, a jej rodzice się rozwodzą. Prawdziwa sobą jest w internecie gdzie działa pod pseudonimem "Omega". W dniu urodzin dostaje link do gry komputerowej i... tu zaczyna się cała przygoda. Nie miałem przyjemności czytać pierwotnego wydania, to z 2019 jest zmienione, Autor nawiązał trochę do wydarzeń politycznych, niemniej zrobił to w subtelny sposób. Standardowo dobry język i ciekawa fabuła, pan Marcin po raz kolejny mnie nie zawiódł i ja, stary koń, czuję się jak przedstawiciel młodzieży :)

Omega jest mega!
Przeczytałem pierwszą książkę Szczygielskiego dopiero teraz, po wydaniu wznowienia. Już swoją pierwszą powieścią ustawił się na pozycji jednego z najlepszych pisarzy dla dzieci i młodzieży w tym kraju, a pewnie i w sporej części Europy. Jego książki są po prostu mądre, pokazują dzieci, takimi jakie są naprawdę - szczerymi aż do bólu i nie zawsze...

Wspominało o tym wiele osób przede mną, ale książka rzeczywiście odstaje od innych części cyklu. Oprócz fragmentów wartkiej akcji, mamy tu też niespiesznie snutą opowieść, która jest jednak bardzo interesująca. Poznajemy trochę faktów z przeszłości, a Ciri nie jest już słodkim lwiątkiem z Cintry, a młodą wojowniczką, która potrafi bez wahania zabić. Sapkowski rzuca nowe światło na wielu z bohaterów, a historia robi się przez to bardziej interesująca i pikantna. Niezwłocznie sięgam po kolejny, ostatni, tom. Polecam!

Wspominało o tym wiele osób przede mną, ale książka rzeczywiście odstaje od innych części cyklu. Oprócz fragmentów wartkiej akcji, mamy tu też niespiesznie snutą opowieść, która jest jednak bardzo interesująca. Poznajemy trochę faktów z przeszłości, a Ciri nie jest już słodkim lwiątkiem z Cintry, a młodą wojowniczką, która potrafi bez wahania zabić. Sapkowski rzuca nowe...

Zarówno książka, jak i bohaterka przypadły mi do gustu. Każdy, kto zna chociaż jednego "mohera" odnajdzie w nim ślady pani Wilkońskiej. Bohaterka jest bezpardonowa i uważa, że z racji wieku, wszystko jej wypada. Naraża się tym samym na śmieszność i wprawia innych w zakłopotanie. Rozwiązując zagadkę kryminalną, kieruje się tymi samymi zasadami co w życiu - twardymi łokciami i wyćwiczonym przez lata głosem. Autor ma świetne poczucie humoru i potrafi podzielić się nim z Czytelnikami. Każdy kto szuka literatury wysokich lotów - zawiedzie się. Osoby szukające książki na kilka godzin, miłego czytadła do oderwania się od codzienności - powinny być zadowolone.

Zarówno książka, jak i bohaterka przypadły mi do gustu. Każdy, kto zna chociaż jednego "mohera" odnajdzie w nim ślady pani Wilkońskiej. Bohaterka jest bezpardonowa i uważa, że z racji wieku, wszystko jej wypada. Naraża się tym samym na śmieszność i wprawia innych w zakłopotanie. Rozwiązując zagadkę kryminalną, kieruje się tymi samymi zasadami co w życiu - twardymi łokciami...

Zanim napisałem recenzję, musiałem nieco ochłonąć. Jest to naprawdę wspaniała książka. Jeżeli sądzisz, że Kościół to nakazy i zakazy kardynałów i biskupów, to jesteś w wielkim błędzie. Autor pokazuje nam, gdzie bije serce Kościoła. To biedni i bogaci, zdrowi i chorzy, hetero i homoseksualiści, ludzie grzeszni i podnoszący się z tego grzechu, to w końcu Ty i ja! To my tworzymy Kościół. Sam Papież mówi "kimże jestem, żeby oceniać osobę szukającą Boga?" dodając, że każdy ma prawo należeć do Kościoła, szukać Chrystusa, być częścią wspólnoty. W książce "Raban!", napisanej po porządnym dziennikarskim researchu i napisanej doskonałym piórem znajdziemy dowody, że każdy z nas zasługuje na to, żeby być częścią Kościoła i każdy z nas ma do tego prawo. Zapominają osądzający nas bliźni i księża, że pewnego dnia sami będą sądzeni. Mirosław Wlekły w sposób o wiele doskonalszy niż niejeden kaznodzieja pokazuje, że wiara jest pięknym darem i łaską, a skostniałe struktury Kościoła raczej zniechęcają i odpędzają wiernych, zamiast ich przyciągać. To dzięki nowemu Papieżowi "z końca świata" Kościół zyskał nowego ducha. Idźmy więc za zawołaniem naszego Papieża i "róbmy raban", a przede wszystkim bądźmy dobrymi i wyrozumiałymi ludźmi. Polecam!

Zanim napisałem recenzję, musiałem nieco ochłonąć. Jest to naprawdę wspaniała książka. Jeżeli sądzisz, że Kościół to nakazy i zakazy kardynałów i biskupów, to jesteś w wielkim błędzie. Autor pokazuje nam, gdzie bije serce Kościoła. To biedni i bogaci, zdrowi i chorzy, hetero i homoseksualiści, ludzie grzeszni i podnoszący się z tego grzechu, to w końcu Ty i ja! To my...

Nareszcie książka, w której końcówce sypały się iskry. Ale od początku: ekscytowałem się powrotem Harrisa po 13 latach, ale starałem się nie robić sobie zbyt wielkich nadziei, do książki podszedłem neutralnie, starając się zapomnieć o Hannibalu Lecterze. Okazało się, że Autor mnie nie zawiódł, a niektóre opisy przyprawiały o dreszcze i ciarki. Mistrz gatunku :) Dla kogo jest ta książka? Na pewno dla fanów thrillerów i kryminałów, ale też książek przygodowych - wszak gra toczy się o odnalezienie ukrytego złota. Fani "Milczenia owiec" też się nie zawiodą. Dla mnie dodatkowym smaczkiem był język hiszpański pojawiający się w dialogach - wzbogaciłem swój leksykon o kilka potocznych i krwistych wyrażeń. Zdecydowanie polecam!

Nareszcie książka, w której końcówce sypały się iskry. Ale od początku: ekscytowałem się powrotem Harrisa po 13 latach, ale starałem się nie robić sobie zbyt wielkich nadziei, do książki podszedłem neutralnie, starając się zapomnieć o Hannibalu Lecterze. Okazało się, że Autor mnie nie zawiódł, a niektóre opisy przyprawiały o dreszcze i ciarki. Mistrz gatunku :) Dla kogo...

Wspaniale jest razem z Wiedźminem przemierzać knieje i bezdroża w poszukiwaniu jego przeznaczenia - Ciri. Znakomita kompania i mrożące krew w żyłach przygody zapewniają świetną rozrywkę i ciężko się od książki oderwać. Przygody Ciri i bandy Szczurów są równie emocjonujące. Nigdy nie sądziłem, że aż tak może spodobać mi się coś z gatunku fantasy. Sapkowski zrobił kawał dobrej roboty. Kolejnym wątkiem wartym uwagi jest wątek magiczny. Jako fan Harry'ego Pottera szybko polubiłem świat czarodziejów opisany w sadze Sapkowskiego, a postępki czarodziejek mogą być naprawdę kontrowersyjne i zabawne. Bardzo polecam i chwytam za kolejną część!

Wspaniale jest razem z Wiedźminem przemierzać knieje i bezdroża w poszukiwaniu jego przeznaczenia - Ciri. Znakomita kompania i mrożące krew w żyłach przygody zapewniają świetną rozrywkę i ciężko się od książki oderwać. Przygody Ciri i bandy Szczurów są równie emocjonujące. Nigdy nie sądziłem, że aż tak może spodobać mi się coś z gatunku fantasy. Sapkowski zrobił kawał...

Książka absolutnie niezwykła, z miejsca trafia do ulubionych. Przedstawia niezbite dowody na to, że nie warto sądzić po pozorach i że rzeczywiście powinniśmy spieszyć się kochać ludzi. Para bohaterów dość niezwykła jak na kryminalną intrygę: wnuczek ze swoją na pozór zdziecinniałą babcią. Jak silna może być między nimi więź? Okazuje się, że na tyle, by razem pokusili się o skok stulecia... Czy udany? Zachęcam do lektury :)

Książka absolutnie niezwykła, z miejsca trafia do ulubionych. Przedstawia niezbite dowody na to, że nie warto sądzić po pozorach i że rzeczywiście powinniśmy spieszyć się kochać ludzi. Para bohaterów dość niezwykła jak na kryminalną intrygę: wnuczek ze swoją na pozór zdziecinniałą babcią. Jak silna może być między nimi więź? Okazuje się, że na tyle, by razem pokusili się o...