Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Podkradłam siostrze tą książkę, która ma być jej lekturą, bo wiem, że historie Christie są lekkie i momentami nawet zabawne, co dla mnie mało się wiąże z kryminałami, więc w sam raz na wakacje. Jednak jako lekturę nie chciałabym jej musieć czytać. Za dużo bohaterów do zapamiętania jak dla mnie.

Oczywiście opowiadania czytało się łatwo i przyjemnie. Często zaskakiwało mnie, że Herkules już znalazł rozwiązanie i nagle następny rozdział. Chciałabym trochę bardziej poznać bohaterów, móc jakoś samemu pogłówkować a tu ni stąd ni zowąd Poirot podsumowuje jak do czegoś doszedł mimo, że we wcześniejszej akcji nikt nie wspomniał o jego działaniu..

Podkradłam siostrze tą książkę, która ma być jej lekturą, bo wiem, że historie Christie są lekkie i momentami nawet zabawne, co dla mnie mało się wiąże z kryminałami, więc w sam raz na wakacje. Jednak jako lekturę nie chciałabym jej musieć czytać. Za dużo bohaterów do zapamiętania jak dla mnie.

Oczywiście opowiadania czytało się łatwo i przyjemnie. Często zaskakiwało mnie,...

Komu podobał się klimat powieści Dana Browna np. "Anioły i Demony" temu powinna się spodobać i ta książka.
Tylko, że mam wrażenie, że tłumaczenie jest jakieś toporne.. No albo faktycznie styl autorów. Nie wiem czy po pewnym czasie się przyzwyczaiłam czy tylko na początku występowały jakieś problemy z dialogami i z synonimami przez co momentami miałam wrażenie, że jestem nauczycielką polskiego. Niels to, Niels tamto, powiedział do Nielsa. Może mężczyzna, bohater? Ile można?
Pomijając powyższe to historia moim zdaniem jest bardzo ciekawa. Lubię morderstwa które mają coś wspólnego z religijnymi przypowieściami (czy czym to właściwie jest). Mogę się założyć, że np. na religii o tym nie słyszeliście ;)

Komu podobał się klimat powieści Dana Browna np. "Anioły i Demony" temu powinna się spodobać i ta książka.
Tylko, że mam wrażenie, że tłumaczenie jest jakieś toporne.. No albo faktycznie styl autorów. Nie wiem czy po pewnym czasie się przyzwyczaiłam czy tylko na początku występowały jakieś problemy z dialogami i z synonimami przez co momentami miałam wrażenie, że jestem...

W sam raz na poprawę nastroju. Lekka, krótka lektura. Historia o dziewczynie, która od małego uczona była, że rodziny trzeba zawsze słuchać a nagle postanawia uciec do najbardziej podejrzanego mężczyzny w miasteczku. Z radością stwierdza że odnalazła swój "błękitny zamek" ale jak zniesie to jej rodzina? Jaką tajemnicę skrywa ukochany? O tym dowiecie się po przeczytaniu ;)

W sam raz na poprawę nastroju. Lekka, krótka lektura. Historia o dziewczynie, która od małego uczona była, że rodziny trzeba zawsze słuchać a nagle postanawia uciec do najbardziej podejrzanego mężczyzny w miasteczku. Z radością stwierdza że odnalazła swój "błękitny zamek" ale jak zniesie to jej rodzina? Jaką tajemnicę skrywa ukochany? O tym dowiecie się po przeczytaniu...

Książkę przeczytałam dopiero po oglądnięciu filmu. Była ona wydana w 6 częściach. Nie podobało mi się w niej to, że praktycznie w każdej części zostają powtórzone fragmenty poprzednich.. Jeśli ktoś czytałby ją w długich odstępach czasu (np. po miesiącu tak jak była wydawana) może zapomniałby o co chodzi i wtedy się to przydaje.

Stephen King wprowadza nas w świat za murami więzienia. Dokładniej na oddział gdzie wykonuje się kary śmierci przez porażenie prądem. Opowieść pisana jest jako wspomnienia tamtejszego strażnika, który jest już w domu starców.
Moim zdaniem w każdym z bohaterów jest coś niezwykłego, godnego uwagi. Na największą pamięć zasługuje na pewno John Coffey (jak napój tylko inaczej się pisze :) ) - olbrzymi czarny człowiek oskarżony o zabójstwo 2 małych dziewczynek obdarzony niezwykłym darem uzdrawiania ludzi. Chciał jeszcze uratować dzieci, ale było za późno. Pod koniec dowiadujemy się kto był prawdziwym mordercą. Innym mieszkańcem więzienia jest Bill Wharton - szalony 19-latek, któremu wielką radość sprawia uprzykrzanie pracy strażnikom. Nie ukrywam czasem w bardzo zabawny sposób :P Innym mieszkańcem jest francuz Delacroix, który oswaja mysz i uczy ją sztuczek.
Na uwagę zasługuje też m.in. strażnik Percy. Lubi bić więźniów i na nich krzyczeć. Nigdy nie lubił francuza jak i jego myszy, którą nieraz próbował zabić. Percy tak naprawdę jest strasznym tchórzem. Swoją pracę zawdzięcza tylko i wyłącznie znajomościom, przez co koledzy boją się donieść na jego wyczyny.
Po wykonaniu kary na Johnie nasz narrator - Paul odchodzi z pracy.

Historia jest cudowna. Rzadko śmieszy chociaż zdarzają się takie momenty, jest też smutna i zaskakująca.. Interesujące jest.. wszystko! Bohaterowie, samo to miejsce, mysz, życie Paula, praca strażników (np. jak obiecują wszystko więźniom, żeby się nie stresowali. Po co mówić im prawdę? I tak umrą.)

Naprawdę polecam. Jeśli ktoś nie ma dostępu do książki to chociaż film!

Książkę przeczytałam dopiero po oglądnięciu filmu. Była ona wydana w 6 częściach. Nie podobało mi się w niej to, że praktycznie w każdej części zostają powtórzone fragmenty poprzednich.. Jeśli ktoś czytałby ją w długich odstępach czasu (np. po miesiącu tak jak była wydawana) może zapomniałby o co chodzi i wtedy się to przydaje.

Stephen King wprowadza nas w świat za murami...

Nikt nie ocenił? Nikt nie napisał recenzji? W zasadzie to się nie dziwię.. Książka ani zła, ani dobra. Niby akcja dość oryginalna - kobiety wymierzające sprawiedliwość na gwałcicielach, i to nawet nie byle jakie, bo pani prokurator i policjantka. Tyle, że thriller powinien jednak dawać dreszczyk emocji a tu wszystko dzieje się tak spokojnie..

Nikt nie ocenił? Nikt nie napisał recenzji? W zasadzie to się nie dziwię.. Książka ani zła, ani dobra. Niby akcja dość oryginalna - kobiety wymierzające sprawiedliwość na gwałcicielach, i to nawet nie byle jakie, bo pani prokurator i policjantka. Tyle, że thriller powinien jednak dawać dreszczyk emocji a tu wszystko dzieje się tak spokojnie..

Książka dostała taką ocenę, bo totalnie mnie zaskoczyła. Nie przepadam za książkami o magii czy jakimś innym science fiction, ale ta była strasznie wciągająca i krótka w dodatku. Gdybym miała ją opowiedzieć pewnie wyszłaby historia dziwna i nudna, ale czyta się szybko a to bardzo oryginalna opowieść ;)
Bohaterka po zjedzeniu jakiegoś dziwnego korzenia rozumie mowę swojego niemowlaka, który dostał od pijanego urzędnika jakże oryginalne imię Jonyk. Przyplątuje się wielki kocur, który przenosi ich w śnie w swój własny niezwykły świat.. i tak sobie żyją w rozdwojeniu jaźni TU udając normalną rodzinkę gdzie tatuś nie ma o niczym pojęcia, a TAM rozwiązując jakieś dziwne zagadki odwiedzając tajemnicze królestwa. Brzmi dziwnie, nie? To przeczytaj ;)

Książka dostała taką ocenę, bo totalnie mnie zaskoczyła. Nie przepadam za książkami o magii czy jakimś innym science fiction, ale ta była strasznie wciągająca i krótka w dodatku. Gdybym miała ją opowiedzieć pewnie wyszłaby historia dziwna i nudna, ale czyta się szybko a to bardzo oryginalna opowieść ;)
Bohaterka po zjedzeniu jakiegoś dziwnego korzenia rozumie mowę swojego...

Książka opisuje historie kilku poetów i wydawcy którzy spotykają się żeby tłumaczyć dzieło Dantego. I nikt nie przypuszcza że nastąpią tak dziwne rzeczy. Akcja dzieje się w XIX wieku, bohaterowie wszędzie jeżdżą powozami i klimat jest dla mnie taki inny.. Wyobrażam sobie grubszych panów w wysokich kapeluszach i długich płaszczach.
Podoba mi się, że powieść toczy się dzięki prawdziwej książce. Zawsze mogę po nią sięgnąć i kto wie, może zastanowić się jak by wyglądały dalsze morderstwa. Bo mogę się przyznać iż choć kojarzę "Boską Komedię" z tytułu, to nie miałam z nią styczności.
Jednak jak na 500 stron moim zdaniem akcja mogłaby się toczyć szybciej. Nie spodziewałam się kto będzie mordercą, końcówka trzymała mnie w napięciu. Ale początek się ciągnął i ciągnął. Nie mogłam się wtedy nawet połapać kto jest kim. W dodatku bohaterowie są dwojga imion z reguły jeśli nie jest o nich mowa w dialogu.

Książka opisuje historie kilku poetów i wydawcy którzy spotykają się żeby tłumaczyć dzieło Dantego. I nikt nie przypuszcza że nastąpią tak dziwne rzeczy. Akcja dzieje się w XIX wieku, bohaterowie wszędzie jeżdżą powozami i klimat jest dla mnie taki inny.. Wyobrażam sobie grubszych panów w wysokich kapeluszach i długich płaszczach.
Podoba mi się, że powieść toczy się dzięki...

Książka jest chyba klasyką wprowadzenia w świat filozofii nie czysto podręcznikowo a troszkę.. ciekawiej?
Przez historie małej dziewczynki możemy się sporo dowiedzieć o filozofach i rozmyślać nad trudnymi pytaniami.
I niby wszystko fajnie, tylko jakoś niebardzo chce mi się przez to przebrnąć :/ Póki co nie dowiem się o co chodziło z Hildą.

Książka jest chyba klasyką wprowadzenia w świat filozofii nie czysto podręcznikowo a troszkę.. ciekawiej?
Przez historie małej dziewczynki możemy się sporo dowiedzieć o filozofach i rozmyślać nad trudnymi pytaniami.
I niby wszystko fajnie, tylko jakoś niebardzo chce mi się przez to przebrnąć :/ Póki co nie dowiem się o co chodziło z Hildą.

No nie będę taka zła, dam 6 gwiazdek.. Niby Sparks, historia nie taka zła, ale jednak chyba nie dla mnie :( Nie jest przewidywalna, nie jest jak inne dotąd czytane, a jednak..

No nie będę taka zła, dam 6 gwiazdek.. Niby Sparks, historia nie taka zła, ale jednak chyba nie dla mnie :( Nie jest przewidywalna, nie jest jak inne dotąd czytane, a jednak..

Pierwszy raz mam styczność z tą autorką, a ta książka zachęciła mnie do bliższego poznania jej dzieł ;)
Książkę czyta się szybko, dzieje się w niej niemało i niełatwych do przewidzenia rzeczy. Oryginalna historia zabójstw księży w której trochę brakuje mi zakończenia :( Parę stron przed końcem pomyślałam "to już brzmi jak kończenie książki, ale kto ich pozabijał?", i w sumie nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy. Czy wymiar sprawiedliwości mógłby pozwolić zabójcom tak po prostu odlecieć?

Pierwszy raz mam styczność z tą autorką, a ta książka zachęciła mnie do bliższego poznania jej dzieł ;)
Książkę czyta się szybko, dzieje się w niej niemało i niełatwych do przewidzenia rzeczy. Oryginalna historia zabójstw księży w której trochę brakuje mi zakończenia :( Parę stron przed końcem pomyślałam "to już brzmi jak kończenie książki, ale kto ich pozabijał?", i w...

Z reguły z seriami jest taka tendencja, że pierwsze parę tomów (albo tylko pierwszy) są świetne, zachęcają żeby potem rozczarować. Czy Alex Kava ma tendencję odwrotną, że dopiero potem się rozwija czy trzeba trafić po prostu na dobrą sprawę?
I choć nie czytam ich i tak po kolei to przeniesienie się z 5 tomu na 3 mnie zawiodło :(
Może moja opinia jest spowodowana tym, że nie miałam już tyle czasu żeby czytać i rozkładanie książki spowodowało że ciągłe odrywanie mnie od wątku jakoś nie zainteresowało historią? Bo książek o sektach (tak to nazwę choć nie wiem czy poprawnie, bo Boga tu gra Ojciec Everett) nie czytałam i spodziewałam się, że ta mnie zainteresuje. Nawet wątek mordercy który chce uwiecznić uciekającą duszę na zdjęciach mnie nie ruszył.
Książkę jako tako nie czytało się źle ale dopiero pisząc recenzję uzmysłowiłam sobie że nie jest taka porywająca jak np. 5 tom ;)

Z reguły z seriami jest taka tendencja, że pierwsze parę tomów (albo tylko pierwszy) są świetne, zachęcają żeby potem rozczarować. Czy Alex Kava ma tendencję odwrotną, że dopiero potem się rozwija czy trzeba trafić po prostu na dobrą sprawę?
I choć nie czytam ich i tak po kolei to przeniesienie się z 5 tomu na 3 mnie zawiodło :(
Może moja opinia jest spowodowana tym, że...