Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Uczucia, emocje jakie mi towarzyszyły podczas czytania : ból, cierpienie, okrucieństwo, barbarzyństw, zezwierzęcenie, strach, lek, przerażenie, obrzydzenie, nienawiść, gniew itd... Czytałem prawie wszystkie książki Stanisława Srokowskiego, szacunek za odwagę, dziękuje Panie Stanisławie.

Uczucia, emocje jakie mi towarzyszyły podczas czytania : ból, cierpienie, okrucieństwo, barbarzyństw, zezwierzęcenie, strach, lek, przerażenie, obrzydzenie, nienawiść, gniew itd... Czytałem prawie wszystkie książki Stanisława Srokowskiego, szacunek za odwagę, dziękuje Panie Stanisławie.

Świetny pomysł na połączenie dwóch tajemnic, zagadek z przeszłości (II wojna światowa) i tej z teraźniejszości (zorganizowana grupa przestępcza, porachunki mafijne). Te dwie historie doprowadziły do spotkania dwoje przyjaciół, dziennikarza z Polski i policjanta z Niemiec, którzy nie mieli kontaktu od zakończenia liceum. "Brunatne sekrety" to ciekawa i wciągająca powieść. Napisana prostym językiem, bez zbędnych opisów, dlatego lekko i przyjemnie się czyta. Zaskoczyło mnie zakończenie... być może to zamierzony cel autora i przewiduje kolejną cześć ?

Świetny pomysł na połączenie dwóch tajemnic, zagadek z przeszłości (II wojna światowa) i tej z teraźniejszości (zorganizowana grupa przestępcza, porachunki mafijne). Te dwie historie doprowadziły do spotkania dwoje przyjaciół, dziennikarza z Polski i policjanta z Niemiec, którzy nie mieli kontaktu od zakończenia liceum. "Brunatne sekrety" to ciekawa i wciągająca powieść....

byc moze to książka dla pań, mnie nie porwała. Jednym słowem rozczarowałem się.

byc moze to książka dla pań, mnie nie porwała. Jednym słowem rozczarowałem się.

Wzruszająca historia. Śmierć widziana oczami dziesięcioletniego chłopca, chorego na białaczkę. Odbieram książkę jako swego rodzaju przewodnik po życiu. Autor, stara się nam przekazać najważniejsze wartości w życiu. Pomimo dramatu, cierpienia, osamotnienia i śmierci, ksiązka jest w pewien sposób "radosna".

Wzruszająca historia. Śmierć widziana oczami dziesięcioletniego chłopca, chorego na białaczkę. Odbieram książkę jako swego rodzaju przewodnik po życiu. Autor, stara się nam przekazać najważniejsze wartości w życiu. Pomimo dramatu, cierpienia, osamotnienia i śmierci, ksiązka jest w pewien sposób "radosna".