Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Gdybym miała ocenić to pod względem schematyczności, kreacji bohaterki itd. dałabym ocenę niższą, może 5/10 lub 6/10 (ten dodatkowy punkt byłby za smoki).

Gdybym jednak miała mówić tylko o samej rozrywce czerpanej z tej książki, byłoby 8/10 lub nawet 9/10.

Niech więc to 7/10 stanowi średnią.

Gdybym miała ocenić to pod względem schematyczności, kreacji bohaterki itd. dałabym ocenę niższą, może 5/10 lub 6/10 (ten dodatkowy punkt byłby za smoki).

Gdybym jednak miała mówić tylko o samej rozrywce czerpanej z tej książki, byłoby 8/10 lub nawet 9/10.

Niech więc to 7/10 stanowi średnią.

„Foul Lady Fortune” to wielowątkowa powieść, która swoją zawiłością zdecydowanie przebija poprzednie powieści Chloe Gong. Tym razem walki rozgrywają się nie między gangami, a siłami politycznymi. W międzyczasie czytelnik obserwuje śledztwo Rosalind i Oriona, dwójki szpiegów, których celem jest rozwiązanie tajemnicy serii morderstw. Nie ukrywam – rozwiązanie tej sprawy mnie zaskoczyło!

Uważam tę powieść za wciągającą, choć nieco mniej emocjonującą niż „These Violent Delights”. Być może przyczynia się do tego obserwowana przeze mnie wtórność w kreacji bohaterów. Uważam to za największy minus tej powieści i liczę, że Chloe Gong uda się od tego odbić w kontynuacji.

Mimo to polecam poznać tę historię dla ciekawej intrygi, przystępnego stylu oraz – mimo swojej wtórności – dających się lubić bohaterów!

Pełna recenzja: https://www.kulturalnameduza.pl/2023/07/foul-lady-fortune-chloe-gong-recenzja.html

„Foul Lady Fortune” to wielowątkowa powieść, która swoją zawiłością zdecydowanie przebija poprzednie powieści Chloe Gong. Tym razem walki rozgrywają się nie między gangami, a siłami politycznymi. W międzyczasie czytelnik obserwuje śledztwo Rosalind i Oriona, dwójki szpiegów, których celem jest rozwiązanie tajemnicy serii morderstw. Nie ukrywam – rozwiązanie tej sprawy mnie...

Gdyby nie czytanie tej książki w ramach swoistego „klubu książkowego”, zrobiłabym DNF po 20%. Dotarłam jednak do końca, więc oto parę słów opinii.

Mój główny problem z tą książką jest taki, że niewiele się tutaj udało. Fabuła, a właściwie główna intryga, jest przewidywalna i potraktowana po łebkach. Wydarzenia okołopolityczne (i fantastyczne) były wrzucane w całość dość losowo. Być może zignorowałabym ten aspekt (w końcu dominować miał romans), gdyby nie to, że między bohaterami nie było ani grama chemii. Ich dialogi były frustrujące, a relacja wymuszona (i to na wielu płaszczyznach). Przekłada się to nie tylko na nieudane fantasy, ale również na nieudany romans.

Dodajmy do tego, że bohaterów trudno jest polubić – główna bohaterka jest impulsywna, a jej postępowanie nielogiczne. Bohater może i byłby lepszy, gdyby dać jego postaci trochę więcej przestrzeni do rozważań dotyczących jego dwojakiej natury.

Gdyby nie czytanie tej książki w ramach swoistego „klubu książkowego”, zrobiłabym DNF po 20%. Dotarłam jednak do końca, więc oto parę słów opinii.

Mój główny problem z tą książką jest taki, że niewiele się tutaj udało. Fabuła, a właściwie główna intryga, jest przewidywalna i potraktowana po łebkach. Wydarzenia okołopolityczne (i fantastyczne) były wrzucane w całość dość...