Jesteśmy społecznością, która kocha książki

"Arcydzieło" to odpowiednie słowo. Cudowna historia, krótka, zabawna, niesamowicie wciągająca. Uniwersum Wiedźmina jest mi znane bardzo dobrze i zdecydowanie cieszę się, że w końcu sięgnęłam po książkę!

"Arcydzieło" to odpowiednie słowo. Cudowna historia, krótka, zabawna, niesamowicie wciągająca. Uniwersum Wiedźmina jest mi znane bardzo dobrze i zdecydowanie cieszę się, że w końcu sięgnęłam po książkę!

Jest w porządku. Trudno powiedzieć o niej coś więcej. Pomysł był całkiem fajny, jednak nawet w środku akcji potrafiłam być bardzo znudzona tym, co się dzieje. King jak zwykle ze słabym zakończeniem.

Jest w porządku. Trudno powiedzieć o niej coś więcej. Pomysł był całkiem fajny, jednak nawet w środku akcji potrafiłam być bardzo znudzona tym, co się dzieje. King jak zwykle ze słabym zakończeniem.

Książka, a właściwie zbiór opowiadań, za który próbowałam zabrać się od 2,5 roku! Jednak wciąż zasłaniałam się tym, że fantazy i klimaty literatury młodzieżowej to nie jest moja bajka. Gdybym tylko wtedy wiedziała, jak bardzo byłam w błędzie!

Aneta Jadowska swoje opowiadania publikuje od 2000 roku i na swoim koncie ma ich już całkiem pokaźną sumę. Pierwszy i ostatni "rozdział" w "Cud, Miód, Malina" został pokazany światu wcześniej właśnie w takiej formie.

Całkowicie zatraciłam się w życiu kobiet z rodziny Koźlaków. Bardzo trafiła do mnie forma tekstu, który był pisany lekkim piórem, budzący wiele emocji i często rozbawiający do łez. Nieporadność naszej głównej bohaterki, która jako młoda wiedźma dopiero poznaje swoje (jak się okazało, bardzo wyjątkowe!) moce jest wprost urzekająca. Jej matka Aronia i prababka Narcyza to mocne kobiety, które wiedzą, czego chcą i nikt nie odważy się im podskakiwać... no, prawie nikt. Ale wspólnie zawsze uda im się znaleźć wyjście nawet z najtrudniejszych sytuacji - nie boją się przy tym ryzykować swojego zdrowia i życia! Zdają sobie bowiem sprawę, że w sabacie siła.

Bohaterów jest wielu, ale łatwo jest się odnaleźć w szalonej rodzinie i ich otoczeniu. Dzieło Jadowskiej miałam okazję przesłuchać w formie audiobooka, dlatego ominęły mnie piękne ilustracje, rozrysowane drzewo genealogiczne czy podziwianie okładki, jednak ta pozycja trafi do mojej listy zakupów, ponieważ chętnie umieszczę ją na swojej półce.

Książka, a właściwie zbiór opowiadań, za który próbowałam zabrać się od 2,5 roku! Jednak wciąż zasłaniałam się tym, że fantazy i klimaty literatury młodzieżowej to nie jest moja bajka. Gdybym tylko wtedy wiedziała, jak bardzo byłam w błędzie!

Aneta Jadowska swoje opowiadania publikuje od 2000 roku i na swoim koncie ma ich już całkiem pokaźną sumę. Pierwszy i ostatni...

Niektóre opowiadania wypadają świetnie, innr są trochę bardziej bezbarwne. Całość przyjemnie się czytało, ale zabrakło mi trochę głębszego przeanalizowania biesów - gdybym nie była zapoznana z mitologią słowiańską i jej bohaterami, mogłabym się pogubić.

Niektóre opowiadania wypadają świetnie, innr są trochę bardziej bezbarwne. Całość przyjemnie się czytało, ale zabrakło mi trochę głębszego przeanalizowania biesów - gdybym nie była zapoznana z mitologią słowiańską i jej bohaterami, mogłabym się pogubić.