Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Fennel jest niewątpliwie osobą znającą się na psim behawiorze. Koncepcja wilczej watahy w domu jest jednak nietrafna.

Fennel jest niewątpliwie osobą znającą się na psim behawiorze. Koncepcja wilczej watahy w domu jest jednak nietrafna.

Gomora, to książka przerażająca, ale i ciekawa jednocześnie. Obrazuje polski kościół katolicki jako mafię, która żyje według własnego prawa. Co smutne prawo to mało ma ono wspólnego z Ewangelią.

Książka niestety ma słabą redakcję. Niektóre fragmenty i historie się powtarzają, co sprawia, że czytanie w pewnym momencie bywa nużące. Niewątpliwą zaletą jest jednak odwoływanie się do pism i nurtów myślowych współczesnych teologów prezentowana niewątpliwie przez profesora Obirka.

Gomora, to książka przerażająca, ale i ciekawa jednocześnie. Obrazuje polski kościół katolicki jako mafię, która żyje według własnego prawa. Co smutne prawo to mało ma ono wspólnego z Ewangelią.

Książka niestety ma słabą redakcję. Niektóre fragmenty i historie się powtarzają, co sprawia, że czytanie w pewnym momencie bywa nużące. Niewątpliwą zaletą jest jednak odwoływanie...

Arcydzieło pod względem tłumaczenia, wątków i opisów. Kreowanie świata na kilku stronach ze wszystkim niuansami. Poetyckie i nienachalne poruszanie najistotniejszych tematów świata.

Arcydzieło pod względem tłumaczenia, wątków i opisów. Kreowanie świata na kilku stronach ze wszystkim niuansami. Poetyckie i nienachalne poruszanie najistotniejszych tematów świata.

Pyun świetnie prowadzi historię, czego dowodem jest bogata fabuła na niewielkiej liczbie stron. Wielowymiarowo skrojeni bohaterowie przemycają w swych zachowaniach kulturowe aspekty życia w Korei. Napięcie, które budowane jest od pierwszych stron, podsycane przez całą powieść nie traci nic w jej końcówce, wręcz przeciwnie osiąga apogeum. Zupełnie inne i różne do tych do których jesteśmy przyzwyczajeni.

Pyun świetnie prowadzi historię, czego dowodem jest bogata fabuła na niewielkiej liczbie stron. Wielowymiarowo skrojeni bohaterowie przemycają w swych zachowaniach kulturowe aspekty życia w Korei. Napięcie, które budowane jest od pierwszych stron, podsycane przez całą powieść nie traci nic w jej końcówce, wręcz przeciwnie osiąga apogeum. Zupełnie inne i różne do tych do...

Fabuła poprowadzona jest ciekawie, choć do około 250 strony wydaje się być zbyt rozwleczona. Dobrze stworzeni bohaterowie, zakończenie po prostu cymesik.

Fabuła poprowadzona jest ciekawie, choć do około 250 strony wydaje się być zbyt rozwleczona. Dobrze stworzeni bohaterowie, zakończenie po prostu cymesik.

Wybitna.

Wybitna.

Pozycja jest dość dziwna i problematyczna. Z jednej strony obszar literatury koreańskiej jest mi nieznany. Z drugiej czytając opowiadania Bandiego ma się wrażenie, że przeszły przez wprawną europejską czy amerykańską redakcję.

Pozycja jest dość dziwna i problematyczna. Z jednej strony obszar literatury koreańskiej jest mi nieznany. Z drugiej czytając opowiadania Bandiego ma się wrażenie, że przeszły przez wprawną europejską czy amerykańską redakcję.

Zbyt dużo opisów, powtarzających się co rozdział. Same wstawki Pana Lacha ciekawe i intrygujące. Można przeczytać pobieżnie.

Zbyt dużo opisów, powtarzających się co rozdział. Same wstawki Pana Lacha ciekawe i intrygujące. Można przeczytać pobieżnie.

Piękny język Łubieńskiego oddaje magię natury, która otacza nas czy tego chcemy czy nie. Autor w kilku zdaniach potrafi z podwórkowej kałuży lub podleśnej łąki uczynić safari. To nie tylko literatura ku zdobycia przygody, ale też zachęca do mikrowypraw.

Piękny język Łubieńskiego oddaje magię natury, która otacza nas czy tego chcemy czy nie. Autor w kilku zdaniach potrafi z podwórkowej kałuży lub podleśnej łąki uczynić safari. To nie tylko literatura ku zdobycia przygody, ale też zachęca do mikrowypraw.

Książkę czyta się sprawnie i szybko. Przypomina trochę bajkę dla dzieci. Bohaterowie są interesujący, a akcja toczy się wartko. Pozostaje tylko jedno, ale. Do części z obserwacji dopisano tło, które nie tyle jest antropomorfizacją ale myśleniem życzeniowym.

Książkę czyta się sprawnie i szybko. Przypomina trochę bajkę dla dzieci. Bohaterowie są interesujący, a akcja toczy się wartko. Pozostaje tylko jedno, ale. Do części z obserwacji dopisano tło, które nie tyle jest antropomorfizacją ale myśleniem życzeniowym.

Doskonałe w każdym zdaniu.

Doskonałe w każdym zdaniu.

Interesująca, tematyka przedstawiona w konwencji groteski, będąc sama niekiedy groteską.

Interesująca, tematyka przedstawiona w konwencji groteski, będąc sama niekiedy groteską.

Paniuszkin przedstawia część rosyjskich opozycjonistów różniących się od siebie dążących jednak do wspólnego celu. Autor posiada lekkość pióra, potrafiąc z poczuciem humoru ukazać sprawy najwyższej wagi.

Paniuszkin przedstawia część rosyjskich opozycjonistów różniących się od siebie dążących jednak do wspólnego celu. Autor posiada lekkość pióra, potrafiąc z poczuciem humoru ukazać sprawy najwyższej wagi.

Reportaż dotyka ciekawego, a zarazem strasznego tematu. Wydaje się jednak że dwóch francuskich pisarzy nie potrafiło stworzyć z ogromnej ilości materiału ciekawej całości. Czytelnik bywa znużony, choć temat mrozi krew w żyłach.

Reportaż dotyka ciekawego, a zarazem strasznego tematu. Wydaje się jednak że dwóch francuskich pisarzy nie potrafiło stworzyć z ogromnej ilości materiału ciekawej całości. Czytelnik bywa znużony, choć temat mrozi krew w żyłach.

Ciekawe opowiadania kryminalne, które co prawda mają dość nierówne tempo akcji. Piękne wydanie, interesujące posłowie i możliwość spojrzenia na świat z pewnej japońskiej perspektywy.

Ciekawe opowiadania kryminalne, które co prawda mają dość nierówne tempo akcji. Piękne wydanie, interesujące posłowie i możliwość spojrzenia na świat z pewnej japońskiej perspektywy.

Kawakami w odróżnieniu od innych autorów tworzy post apokaliptyczny obraz świata zmieniając lub ograniczając słowa. Wybitne.

Kawakami w odróżnieniu od innych autorów tworzy post apokaliptyczny obraz świata zmieniając lub ograniczając słowa. Wybitne.

Nowatorskie i ciekawe opowiadania ukazujące argentyńskie społeczeństwo w pełnej krasie z ich nawykami, ideami oraz problemami.

Nowatorskie i ciekawe opowiadania ukazujące argentyńskie społeczeństwo w pełnej krasie z ich nawykami, ideami oraz problemami.

Katarzyna Tubylewicz stworzyła pozycję obrazującą problemy współczesnej Europy umiejscowione w szwedzkiej scenerii, tworząc jednocześnie lustro, w którym ciężko się oglądać również nad Wisłą.

Więcej na :
https://chlopodkultury.blogspot.com/2018/04/moralisci-jak-szwedzi-ucza-sie-na.html

Katarzyna Tubylewicz stworzyła pozycję obrazującą problemy współczesnej Europy umiejscowione w szwedzkiej scenerii, tworząc jednocześnie lustro, w którym ciężko się oglądać również nad Wisłą.

Więcej na :
https://chlopodkultury.blogspot.com/2018/04/moralisci-jak-szwedzi-ucza-sie-na.html

[5/10] Polak katolik? - Stanisław Obirek

http://chlopodkultury.blogspot.com/2017/05/polak-katolik-s-obirek.html


Profesor Obierek pomimo wielkiej wiedzy, trafnych spostrzeżeń, kompletnie nie potrafi ich przekazać w formie pisemnej, co doskonale wychodzi mu w rozmowie.

[5/10] Polak katolik? - Stanisław Obirek

http://chlopodkultury.blogspot.com/2017/05/polak-katolik-s-obirek.html


Profesor Obierek pomimo wielkiej wiedzy, trafnych spostrzeżeń, kompletnie nie potrafi ich przekazać w formie pisemnej, co doskonale wychodzi mu w rozmowie.

Marcin Jacoby chciał ukazać Państwo Środka takim jakim ono jest, po części mu się to udało, zapomniał jednak zmyć makijaż do końca


http://chlopodkultury.blogspot.com/2017/02/chiny-bez-makijazu-m-jacoby.html

Marcin Jacoby chciał ukazać Państwo Środka takim jakim ono jest, po części mu się to udało, zapomniał jednak zmyć makijaż do końca


http://chlopodkultury.blogspot.com/2017/02/chiny-bez-makijazu-m-jacoby.html