Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Ocena: 7+
Nie zgadzam się z opiniami osób, które twierdzą, że ta część zaczęła już wiać nudą, osobiście czytałam tę książkę z taką samą ochotą jak pozostałe. Uważam, że reprezentuje ona podobny poziom jak jej poprzedniczki. Jednak chyba trzeba brać tę serię z lekkim przymrużeniem oka, ponieważ tyle szczęścia, ile mają bohaterowie, unikając śmierci, jest wręcz niemożliwe w przypadku wojny i sabotowania wroga.

Ocena: 7+
Nie zgadzam się z opiniami osób, które twierdzą, że ta część zaczęła już wiać nudą, osobiście czytałam tę książkę z taką samą ochotą jak pozostałe. Uważam, że reprezentuje ona podobny poziom jak jej poprzedniczki. Jednak chyba trzeba brać tę serię z lekkim przymrużeniem oka, ponieważ tyle szczęścia, ile mają bohaterowie, unikając śmierci, jest wręcz niemożliwe w...

Książeczka ma 18 stron, a z historii w niej zawartej można by stworzyć całkiem dobrą opowieść młodzieżową o wampirach i nie byłby to zwykły denny paranormal romance. Opowieść ta ma podstawy, aby pokusić się o stworzenie mrocznego i interesującego świata wampirów z szeregiem wielobarwnych postaci i lekkim thrillerem w tle. Trochę szkoda zmarnowanego potencjału...

Książeczka ma 18 stron, a z historii w niej zawartej można by stworzyć całkiem dobrą opowieść młodzieżową o wampirach i nie byłby to zwykły denny paranormal romance. Opowieść ta ma podstawy, aby pokusić się o stworzenie mrocznego i interesującego świata wampirów z szeregiem wielobarwnych postaci i lekkim thrillerem w tle. Trochę szkoda zmarnowanego potencjału...

Początkowo książka wydawała mi się nieco gorsza niż pierwszy tom, ale wraz z upływem rozdziałów poczułam pewną więź z bohaterami, przyzwyczaiłam się do nich, nie są oni idealni, popełniają błędy, jednych lubię mniej, innych bardziej, jednak w pewien sposób stali mi się oni bliscy. Nie umiem się utożsamić z jedną z postaci, w każdej odnajduję kawałek siebie. To jest właśnie niesamowite, ta cała kreacja bohaterów. Są oni opisani w taki sposób, że mogliby istnieć naprawdę, nie są odrealnieni, sztuczni, ich dialogi nie są nienaturalne (a z tym problemem borykałam się w wielu książkach), dlatego tę książkę czyta się tak dobrze.

Początkowo książka wydawała mi się nieco gorsza niż pierwszy tom, ale wraz z upływem rozdziałów poczułam pewną więź z bohaterami, przyzwyczaiłam się do nich, nie są oni idealni, popełniają błędy, jednych lubię mniej, innych bardziej, jednak w pewien sposób stali mi się oni bliscy. Nie umiem się utożsamić z jedną z postaci, w każdej odnajduję kawałek siebie. To jest właśnie...

Książka napisana prostym, ale przyjemnym językiem. Bardzo szybko się ją czyta, początkowo myślałam, że jest dość infantylna, ale po skończeniu miałam chwilowego kaca moralnego. Polecam zarówno młodzieży, jak i osobom dorosłym (w tym rodzicom). Jest to dobre ostrzeżenie przed zabawą w narkotyki, jednak trzeba tę pozycję przeczytać od początku do końca, żeby w pełni to zrozumieć.

Książka napisana prostym, ale przyjemnym językiem. Bardzo szybko się ją czyta, początkowo myślałam, że jest dość infantylna, ale po skończeniu miałam chwilowego kaca moralnego. Polecam zarówno młodzieży, jak i osobom dorosłym (w tym rodzicom). Jest to dobre ostrzeżenie przed zabawą w narkotyki, jednak trzeba tę pozycję przeczytać od początku do końca, żeby w pełni to zrozumieć.