Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły

Czytałam ją fragmentami na studiach, a teraz w końcu przeczytałam całą. Dobry punkt wyjścia do nowej ery wychowywania małego człowieka w atmosferze szacunku, bez negowania uczuć dziecka (bez popularnego za moich czasów "wydaje ci się").

Czytałam ją fragmentami na studiach, a teraz w końcu przeczytałam całą. Dobry punkt wyjścia do nowej ery wychowywania małego człowieka w atmosferze szacunku, bez negowania uczuć dziecka (bez popularnego za moich czasów "wydaje ci się").

Polecam wszystkim, którzy mają dzieci, chcą mieć dzieci albo po prostu chcą naprawić relacje z innymi ludźmi - tak więc to książka nie tylko dla mam :) Bardzo polecam.

Polecam wszystkim, którzy mają dzieci, chcą mieć dzieci albo po prostu chcą naprawić relacje z innymi ludźmi - tak więc to książka nie tylko dla mam :) Bardzo polecam.

Książka „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły” autorstwa Adele Faber, Elaine Mazlish to kompendium wiedzy, z którym pierwszy raz spotkałam się ponad 15 lat temu Z przyjemnością sięgam po nowsze wydania.
To książka nie tylko dla rodziców, ale także dla nauczycieli oraz ludzi, którzy mają kontakt z dziećmi.
Autorki skupiają się wokół tematu jak pomóc dzieciom, by radziły sobie z własnymi uczuciami, jak zachęcać do współpracy, co zrobić zamiast karania, w jaki sposób zachęcać do samodzielności, jak udzielać pochwał i wiele innych.
Wiadomo, że każde dziecko jest inne i nie zawsze można wszystko zastosować. Jednak to skarbnica wiedzy po którą zawsze warto sięgnąć w każdym wieku dorosłości. Polecam.

Książka „Jak mówić żeby dzieci nas słuchały, jak słuchać żeby dzieci do nas mówiły” autorstwa Adele Faber, Elaine Mazlish to kompendium wiedzy, z którym pierwszy raz spotkałam się ponad 15 lat temu Z przyjemnością sięgam po nowsze wydania.
To książka nie tylko dla rodziców, ale także dla nauczycieli oraz ludzi, którzy mają kontakt z dziećmi.
Autorki skupiają się wokół...

Bardzo polecam. Rodzicom młodszych i starszych dzieci. Nauczyłam się, na szczęście dość szybko, ze dziecko to też człowiek i wystarczy rozmowa. Taka jak z doroslym.

Bardzo polecam. Rodzicom młodszych i starszych dzieci. Nauczyłam się, na szczęście dość szybko, ze dziecko to też człowiek i wystarczy rozmowa. Taka jak z doroslym.

Wspaniały poradnik wychowawczy. Pozwala spojrzeć bardziej empatycznie i z szacunkiem na dzieci jak i na drugiego człowieka. Chodź nie wszystkie przykłady przedstawione przez autorki sprawdzą się na każdym dziecku, ponieważ dzieci są różne i w inny sposób reagują na dane sytuacje, to książka uczy rodziców spokojniejszego, bardziej wyrozumiałego podejścia do swojego dziecka. Ukazuje jak ważny jest wzajemny szacunek i przedstawia wiele pomocnych metod wychowawczych. Mi przedstawione schematy pomagają nie stracić cierpliwości w wielu sytuacjach, dlatego książkę gorąco polecam.

Wspaniały poradnik wychowawczy. Pozwala spojrzeć bardziej empatycznie i z szacunkiem na dzieci jak i na drugiego człowieka. Chodź nie wszystkie przykłady przedstawione przez autorki sprawdzą się na każdym dziecku, ponieważ dzieci są różne i w inny sposób reagują na dane sytuacje, to książka uczy rodziców spokojniejszego, bardziej wyrozumiałego podejścia do swojego dziecka....

W kwestii wychowania dzieci jest tyle rad, ile rodzin. Książka ta jest pewnym kompendium metod pomocnych w codziennych sytuacjach i w czytelny sposób pokazuje jak działa ich konsekwencja. Praktyka pokaże czy będą skuteczne i sprawdzą się wobec naszych dzieci. Przytoczone sytuacje często mnie rozbawiły, ale i dały do myślenia. Polecam.

W kwestii wychowania dzieci jest tyle rad, ile rodzin. Książka ta jest pewnym kompendium metod pomocnych w codziennych sytuacjach i w czytelny sposób pokazuje jak działa ich konsekwencja. Praktyka pokaże czy będą skuteczne i sprawdzą się wobec naszych dzieci. Przytoczone sytuacje często mnie rozbawiły, ale i dały do myślenia. Polecam.

Książkę polecam gorąco rodzicom i opiekunom. Człowiek nie zdaje sobie sprawy, jak może szkodzić dziecku poprzez niewłaściwą mowę... Wychowanie dziecka nie jest łatwe.
Na pewno jeszcze sięgnę do książek tych autorów😍

Książkę polecam gorąco rodzicom i opiekunom. Człowiek nie zdaje sobie sprawy, jak może szkodzić dziecku poprzez niewłaściwą mowę... Wychowanie dziecka nie jest łatwe.
Na pewno jeszcze sięgnę do książek tych autorów😍

Chwyciłem się tej książki jak tonący brzytwy. Z desperacją i uporem brnąłem przez jej treść. Dlaczego? Bo nie cierpię poradnikowego stylu, zwłaszcza dostosowanego do potrzeb przeciętnie inteligentnego amerykańskiego odbiorcy, a potrzebowałem znalezienia tajemnego, uniwersalnego klucza do psychiki dziecka, a właściwie moich dzieci. Ciarki mnie przechodziły, kiedy dla zilustrowania problemu autorki posługiwały się komiksami ze sztucznymi dialogami i przygotowanymi ćwiczeniami do samodzielnego rozwiązywania.
Gdybym uznał, że książka była bezwartościowa, to skłamałbym. Można z niej było wycisnąć wartościowe treści i to niemało, ale pozyskanie ich niekiedy przypominało mi drogę przez mękę. Może dlatego parę razy musiałem przerywać jej lekturę. Oczywiście parokrotnie skutecznie testowałem jej rady na swoich dzieciach. Czasami efekty wprawiały mnie w zdumienie. Można było zauważyć pewne prawidłowości w postępowaniu z dziećmi. Nawet mi się one podobały. Najbardziej interesujące były doświadczenia rodziców zarówno tych ametykańskich jak i polskich. Rady te są do stosowania na zimno, bez emocji. Inaczej wracamy do punktu wyjścia. Nie rozumiem tylko, dlaczego wszyscy, jak jeden mąż, powielają kardynalne błędy wychowawcze. Skoro właściwy sposób odnoszenia się do dzieci jest tak ważny dla ich rozwoju emocjonalnego, intelektualnego i właściwych relacji międzyludzkich, dlaczego ich stosowanie nie leży w swerze intuicyjnej?

Chwyciłem się tej książki jak tonący brzytwy. Z desperacją i uporem brnąłem przez jej treść. Dlaczego? Bo nie cierpię poradnikowego stylu, zwłaszcza dostosowanego do potrzeb przeciętnie inteligentnego amerykańskiego odbiorcy, a potrzebowałem znalezienia tajemnego, uniwersalnego klucza do psychiki dziecka, a właściwie moich dzieci. Ciarki mnie przechodziły, kiedy dla...

Nikt nie czyta tej książki, jeśli nie czuje takiej potrzeby. Długo zwlekałam, odkładałam, aż w końcu położyłam ją obok toalety i czytałam od czasu do czasu. Były momenty zwątpienia i całkowitego olśnienia. Pozycja została napisana lekkim i ludzkim językiem. Przeczytać warto, ale czy jesteśmy w stanie samodzielnie wyjść z pewnego schematu. Tę książkę trzeba przećwiczyć.

Nikt nie czyta tej książki, jeśli nie czuje takiej potrzeby. Długo zwlekałam, odkładałam, aż w końcu położyłam ją obok toalety i czytałam od czasu do czasu. Były momenty zwątpienia i całkowitego olśnienia. Pozycja została napisana lekkim i ludzkim językiem. Przeczytać warto, ale czy jesteśmy w stanie samodzielnie wyjść z pewnego schematu. Tę książkę trzeba przećwiczyć.

Od liczby dostępnych obecnie na rynku pozycji dotyczących wychowania można dostać zawrotu głowy. Wydaje się, że w niektórych kręgach temat stał się dobrą okazją do rozwinięcia skomercjalizowanych podejść, reklamowanych jako ,,przełomowe" lub ,,wreszcie skuteczne". Nic nie ujmując ich merytorycznej wartości, ta prosta, mająca już czterdzieści lat (sic!) niebieska książeczka dostępna za dwie dychy na promce oferuje ogromnie dużo rodzicom i specjalistom. Warto zacząć właśnie od niej. Czy jest archaiczna? I tak, i nie. W nowym wydaniu warto zwrócić uwagę na dodatki, które przedstawiają postaci kolejnego pokolenia rodziców, a także doświadczenia z realiów polskich. Dowodzą one, że choć w zmieniającym się świecie zmieniają się także problemy wychowawcze lub ich elementy, to potrzeby dorosłych i dzieci są wciąż takie same - a podejście proponowane przez Faber i Mazlish zapewnia ich realizację poprzez zmianę sposobu myślenia o wychowaniu, konfliktach i komunikacji.

Od liczby dostępnych obecnie na rynku pozycji dotyczących wychowania można dostać zawrotu głowy. Wydaje się, że w niektórych kręgach temat stał się dobrą okazją do rozwinięcia skomercjalizowanych podejść, reklamowanych jako ,,przełomowe" lub ,,wreszcie skuteczne". Nic nie ujmując ich merytorycznej wartości, ta prosta, mająca już czterdzieści lat (sic!) niebieska książeczka...