Muszę przyznać, że sięgnęłam po drugi tom mangi właśnie teraz ponieważ już końcówka miesiąca, a ja nie mam pomysłu ani energii na wyzwanie miesiąca. Książka wschodniego autora.
Teraz już mam - o ile nie uda mi się przeczytać nic innego - to właśnie to będzie październikowym trafem.
Biegniemy dalej - Teru i Kurosaki to bohaterowie, których trudno nie lubić. Ich przekomarzanie, kłótnie a jednocześnie dbanie o siebie nawzajem. Relacja biegnąca do przodu... Bardzo mi się podoba.
Ogólnie - jeśli ktoś pragnie się pośmiać, a jednocześnie przeżyć trochę przygody z pozytywnymi bohaterami - to polecam!

Muszę przyznać, że sięgnęłam po drugi tom mangi właśnie teraz ponieważ już końcówka miesiąca, a ja nie mam pomysłu ani energii na wyzwanie miesiąca. Książka wschodniego autora.
Teraz już mam - o ile nie uda mi się przeczytać nic innego - to właśnie to będzie październikowym trafem.
Biegniemy dalej - Teru i Kurosaki to bohaterowie, których trudno nie lubić. Ich...

Czytałam to dość dawno, a dzisiaj postanowiłam sobie odświeżyć pamięć i jeszcze raz wgłębić się w tej mandze.
Bardzo podoba mi się relacja między Teru i Kurosaki, pomimo tego, że jest ciut ... brutalna (można by tak powiedzieć). Wszystko wydaje się być autentyczne.
Manga ma w sobie to coś i wiem, że będę do niej wracała, bo to naprawdę ciekawa i cudowna historia.

Czytałam to dość dawno, a dzisiaj postanowiłam sobie odświeżyć pamięć i jeszcze raz wgłębić się w tej mandze.
Bardzo podoba mi się relacja między Teru i Kurosaki, pomimo tego, że jest ciut ... brutalna (można by tak powiedzieć). Wszystko wydaje się być autentyczne.
Manga ma w sobie to coś i wiem, że będę do niej wracała, bo to naprawdę ciekawa i cudowna historia.

To nie jest zwykła manga shoujo, gdzie bohaterowie się zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia. To komiks, do którego wracam kilka razy w roku. Tajemnice, zagadki, miłość, przyjaźń i duża ilość dobrego humoru - fenomen, który podbił moje serce.

Teru uczęszcza do dość elitarnego liceum. Z powodu śmierci swojego brata, zostaje się sierotą. Brat jednak podarował jej telefon, informując ją, że gdyby miała problem niech skontaktuje się z Daisym. On dla niej zrobi dosłownie wszystko. Teru, czując się samotnie, e-mailuje z tajemniczą osobą. Opowiada mu, że u niej wszystko dobrze - co nie jest prawdą. W elitarnej szkole jest gnębiona przez radę uczniowską. Powód? Większości może to zdziwić, ale dręczą ją tylko dlatego, że jest biedna. Większość uczniów musi płacić za swój pobyt w szkole, jednak ona i jej przyjaciel są stypendystami - co radzie uczniowskiej kompletnie się to nie podoba. Po pewnym zdarzeniu, gdzie Teru uwalnia się od swoich dręczycieli i niechcący zbija okno w szkole. W taki sposób poznaje młodego i bardzo przystojnego dozorcę - Kurasakiego. On porywa Teru i robi z niej.. parobka. Dziewczyna musi odpracować szkody jakie wyrządziła w szkole. Staje się służącą. Czy dozorca wyjawi Teru swoje prawdziwe oblicze? Czy Teru może liczyć na swoich przyjaciół? Czy Teru, mimo pomocy Deisyiego, będzie czuła się bezpiecznie? Kim tak naprawdę on jest?

Główna bohaterka jest specyficzną osobą. Z jednej strony, zawsze skłonna pomóc, nie ważne czy to przyjaciel, czy wróg. Z drugiej, przez swoją dobroć często wpada w niemałe tarapaty. Mimo tego, ile przeszła w swoim życiu, nie traci pogody ducha. W jakiś magiczny wręcz sposób, przyciąga do siebie dosłownie wszystkich. Mnie również. Jej odwaga, szczerość i wiara w innych ludzi. Może być przykładem dla każdego człowieka.

Co do woźnego.. Kurasaki to bardzo ciekawa osoba. Z jednej strony pomocny i bardzo mądry. Z drugiej tak wredny i władczy, że aż współczuje Teru. To jak ją wykorzystuje do dosłownie wszystkiego - przynieś, podaj, pozamiataj - to aż chciałabym mu przywalić. Z drugiej jednak strony, ma to coś, co powoduje, że mam miękkie nogi.

Poznajemy również innych bohaterów jak, przewodniczącą rady uczniowskiej Ichinose. Zadufana w sobie dziewczyna, która uważa, że pieniędzmi wszystko załatwi. Z drugiej zaś strony mam wrażenie, że jest zagubiona i strasznie samotna. Na siłę poszukuje kogoś, kto ją pokocha. Nie ważne, czy to chłopak poznany w klubie, czy starszy od niej o 10 lat biznesmen.

Świat stworzony przez Kyouseke Motomi nie różni się od naszego. Nie jest to magiczny świat z czarami i z wróżkami. To jak najbardziej nasz świat i nasze problemy. Bardzo podoba mi się ten klimat lekko tajemniczy, zagadkowy.. może nawet kryminalny. Z jednej strony haker komputerowy, z drugiej tajemnica śmierci brata Teru. Tak różni bohaterowie, tacy indywidualni, że każdy z nas może utożsamić się z jedną z nich. Plusem jest to, że większość bohaterów to osoby dorosłe a nie tylko uczniowie. No i to co bardzo lubię - poczucie humoru. Nie tylko to, jak do siebie odzywają się postacie, ale również żarty sytuacyjne. Tego jest tak dużo, że czytając mangę, uśmiech nie schodzi nam z twarzy.

Polecam ją każdej osobie, która poszukuje nietuzinkowego romansu w mandze. Dodatkowo tajemnica, która z każdą stroną wciąga nas co raz bardziej. Czego chcieć więcej? Zapraszam zatem do lektury

To nie jest zwykła manga shoujo, gdzie bohaterowie się zakochują w sobie od pierwszego wejrzenia. To komiks, do którego wracam kilka razy w roku. Tajemnice, zagadki, miłość, przyjaźń i duża ilość dobrego humoru - fenomen, który podbił moje serce.

Teru uczęszcza do dość elitarnego liceum. Z powodu śmierci swojego brata, zostaje się sierotą. Brat jednak podarował jej...

Jestem w totalnym szoku, nie myślałam, że wciągnę się w tą mangę jakoś specjalnie, a tu zonk – okazała się naprawdę fajna. Ciepłe i pozytywne przesłanie z niej płynie i pomimo formy, która czasem mi się podoba, a czasem kłuje po oczach, jestem zachwycona i wciągam całość z zainteresowaniem.

Bardzo podoba mi się relacja pomiędzy Teru a Kurosakim, zarówno ta humorystyczna („Wyłysiej, wyłysiej! Łysiej, zboczuchu!”),jak i ta delikatna i romantyczna. Całość daje sporo do myślenia.

Wciąż drażnią mnie szkolne intrygi, ale tutaj było już zdecydowanie lepiej niż w pierwszym tomie, sama ekspresyjna forma prezentowania wydarzeń również była już dla mnie bardziej przyswajalna.

Podsumowując, na chwilę obecną nie mogę zaliczyć Dengeki Daisy do moich ulubionych, ale mam nadzieję, że będę miała możliwość w przyszłości poznać dalszą część tej historii.

Jestem w totalnym szoku, nie myślałam, że wciągnę się w tą mangę jakoś specjalnie, a tu zonk – okazała się naprawdę fajna. Ciepłe i pozytywne przesłanie z niej płynie i pomimo formy, która czasem mi się podoba, a czasem kłuje po oczach, jestem zachwycona i wciągam całość z zainteresowaniem.

Bardzo podoba mi się relacja pomiędzy Teru a Kurosakim, zarówno ta humorystyczna...

"Cierpisz, prawda, Tasuku? Dlatego właśnie proszę ciebie. Będziesz chronił moją siostrę."

Teru- licealistka, niewolnica, która musi pracować dla woźnego, będącego zarazem zbolem i cieciem, któremu z całego serca życzy, aby wyłysiał. Po stracie mieszkania, musi zamieszkać z nim.
Kurosami- zbol, cieć, woźny. Posiada ukrytą tożsamość, której nie chce ujawnić Teru. Tak naprawdę jest jej wiernym i ciepłym Daisy'm.

Osobiście uwielbiam tą mangę odkąd pierwszy raz się z nią zetknęłam. Dostarczyła mi wielu miłych chwil i jestem pewna, że jeszcze nie raz do niej wrócę. Piękna kreska i pomysłowość sprawiają, że aż chce się złapać za ołówek i samemu narysować takie cuda :)

"Cierpisz, prawda, Tasuku? Dlatego właśnie proszę ciebie. Będziesz chronił moją siostrę."

Teru- licealistka, niewolnica, która musi pracować dla woźnego, będącego zarazem zbolem i cieciem, któremu z całego serca życzy, aby wyłysiał. Po stracie mieszkania, musi zamieszkać z nim.
Kurosami- zbol, cieć, woźny. Posiada ukrytą tożsamość, której nie chce ujawnić Teru. Tak...

"Wyłysiej dziadu!" czyli kwintesencja relacji Niewolnicy Teru oraz Pana i Władcy Kurosakiego.

Dawno się tak nie uśmiałam, a fabuła z każdym tomem powoli (ale!) nabiera rumieńców.

Polecam przygotować sobie garść chusteczek na łzy ze śmiechu i płaczu jednocześnie...

"Wyłysiej dziadu!" czyli kwintesencja relacji Niewolnicy Teru oraz Pana i Władcy Kurosakiego.

Dawno się tak nie uśmiałam, a fabuła z każdym tomem powoli (ale!) nabiera rumieńców.

Polecam przygotować sobie garść chusteczek na łzy ze śmiechu i płaczu jednocześnie...

Oni są tacy... nienormalni ♡

Oni są tacy... nienormalni ♡

Jestem żółtodziobem w kwestii mang, ale pokochałam shoujo. :)

Jestem żółtodziobem w kwestii mang, ale pokochałam shoujo. :)

mam tylko jedno słowo CIEĆ <3

mam tylko jedno słowo CIEĆ <3

Jedna z moich pierwszych mang, którą gorącą polecam. Lekki romans z wątkiem kryminalnym. Bardzo wciągająca i interesująca seria.

Jedna z moich pierwszych mang, którą gorącą polecam. Lekki romans z wątkiem kryminalnym. Bardzo wciągająca i interesująca seria.