Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Dawno nie pisałam żadnej recenzji, bo po prostu fizycznie nie mam na to czasu. Ale już w trakcie czytania tej lektury wiedziałam, że będę coś musiała naskrobać.
"Tańcząc z wrogiem", to kolejna pozycja o obliczu II wojny światowej. Jest to historia o tyle szokująca, że czytając po raz enty o Holokauście, myślałam że poznałam już wszystko! A tu znowu zaskoczenie jeszcze większe niż przy Anne Frank.
Okazuje się, że Żydzi w Holandii na prawdę mieli zdecydowanie łatwiejszą sytuację w odniesieniu do możliwości ukrycia się. I gdyby ktoś mógł, a właściwie chciał ich ostrzec, to pewnie wielu by się uratowało! Niestety nie mieli szczęścia, jak to się mówi - do ludzi. Holendrzy w przeciwieństwie do Polaków masowo denuncjowali swoich obywateli narodowości żydowskiej, (a to nas wiecznie posądza się o antysemityzm na niewyobrażalną skalę). Czego efektem jest najokrutniejsza z czasów II wojny, statystyka co do ofiar Holokaustu, bo aż 70% holenderskich Żydów odeszło z tego świata!!!
Dotarło do mnie, że Hitler chyba jednak na prawdę nienawidził Polaków, zaraz oczywiście po Żydach! Polak za pomoc Żydowi od razu kula w łeb. Holender po 2 miesiącach względnego aresztu, wychodził na wolność. W Polsce stworzono okrutne umieralnie, tj. getta. W Holandii Żydzi mogli na początku wojny w miarę swobodnie się przemieszczać oraz przebywać w miejscach publicznych. A potem nawet będąc na terenie obozów, mogli dostawać listy, paczki a nawet spotykać się ze znajomymi. Oczywiście trzeba było mieć też niezłe chody.
Ale przejdźmy do meritum.
"Tańcząc z wrogiem" opowiada historię pełnej pasji, wrażliwej i przedsiębiorczej kobiety, która pomimo przeciwności losu zachowała pogodę ducha i optymizm. Rosie Glaser była niesamowitą i jak na tamte czasy, bardzo wyzwoloną kobietą. Myślę, że przyczyniła się do tego jej miłość do tańca, który to właśnie stał się w pewnym momencie, największym orężem do walki z losem. Bardzo śmiało i bez pruderii opisuje swoje związki z kolejnymi nazistami, dzięki którym w głównej mierze przeżyła. Potrafiła bez skrupułów i strachu podejść do esesmana, uśmiechnąć się i często wiele przez to zyskiwała.
Ale nie będę się już dłużej rozpisywać, tylko z całego serca polecam tę nietuzinkową historię!!!!!

Dawno nie pisałam żadnej recenzji, bo po prostu fizycznie nie mam na to czasu. Ale już w trakcie czytania tej lektury wiedziałam, że będę coś musiała naskrobać.
"Tańcząc z wrogiem", to kolejna pozycja o obliczu II wojny światowej. Jest to historia o tyle szokująca, że czytając po raz enty o Holokauście, myślałam że poznałam już wszystko! A tu znowu zaskoczenie jeszcze...