Mężczyźni z różowym trójkątem

O tym, co działo się z tymi homoseksualistami w III Rzeszy, którzy nie zmienili w porę swojej orientacji seksualnej na inny kraj.

O tym, co działo się z tymi homoseksualistami w III Rzeszy, którzy nie zmienili w porę swojej orientacji seksualnej na inny kraj.

Głos byłego więźnia obozów koncentracyjnych, skazanego wyłącznie za swoją orientację seksualną. Wiele razy pada oskarżenie: nie zrobiłem nic złego, nikogo nie skrzywdziłem, kochałem... Wciąż aktualne, wobec hejtu na osobach innych od tzw. większości.
Josef Kohout długo milczał, jego wyzwolenie nie nastąpiło wraz z wkroczeniem Armii USA, nadal tkwił w więzieniu własnej tożsamości. Nigdy nie otrzymał odszkodowania za pięć lat więzienia, nigdy przez rząd własnego państwa nie został uznany za ofiarę.
Z porażającą szczerością mówi, w jaki sposób ułatwił sobie życie w obozie, nie ukrywa swojej funkcji kapo, bycia kochankiem obozowej obsługi. Nie z własnej woli, nie z wyboru. To też bardzo aktualne w dzisiejszym świecie łatwych osądów>

Głos byłego więźnia obozów koncentracyjnych, skazanego wyłącznie za swoją orientację seksualną. Wiele razy pada oskarżenie: nie zrobiłem nic złego, nikogo nie skrzywdziłem, kochałem... Wciąż aktualne, wobec hejtu na osobach innych od tzw. większości.
Josef Kohout długo milczał, jego wyzwolenie nie nastąpiło wraz z wkroczeniem Armii USA, nadal tkwił w więzieniu własnej ...

Wspomnienia całkiem przypadkowo przykuły moją uwagę w lokalnej księgarni. Temat nie był mi nigdy znany, ba! co dziwne moje myśli nigdy nie zawędrowały w te rejony.
Zaskakujące tym bardziej, że sam należę do społeczności LGBTQ+.
Pozycja ważna dla każdego, kto interesuje się zarówno aspektami historycznymi jak i mniejszościowymi.

Wspomnienia całkiem przypadkowo przykuły moją uwagę w lokalnej księgarni. Temat nie był mi nigdy znany, ba! co dziwne moje myśli nigdy nie zawędrowały w te rejony.
Zaskakujące tym bardziej, że sam należę do społeczności LGBTQ+.
Pozycja ważna dla każdego, kto interesuje się zarówno aspektami historycznymi jak i mniejszościowymi.

Podobnie jak francuską „Noc i Mgłę” z 1955 roku uznaje się za punkt zwrotny w historii filmów dokumentalnych o zagładzie w niemieckich obozach koncentracyjnych, tak zbliżonym wyrażeniem w świecie literatury określić należy „Mężczyzn z różowym trójkątem”. Załączoną pozycję wyzuto ze zbędnego moralizatorstwa, a ewentualne oceny etyczne katów oraz ofiar ograniczono do minimum, aby nie wprowadzać dodatkowego zamętu w głowie odbiorcy, którą wystarczająco dewastuje świadectwo o niespotykanym okrucieństwie wobec więźniów oznaczonych różowymi trójkątami. Winkle w przyjaznym kolorze o znacznie większym rozmiarze od pozostałych oznaczeń w obozowej klasyfikacji osadzonych służą stygmatyzacji, wykluczeniu i odarciu z resztek godności. Świadectwo Hegera jest do tego stopnia przejmujące, że każde ze znanych mi słów bądź skojarzeń nie wystarczają, aby w miarę oględnie wyznaczyć ramy obrazu cierpienia nieheteronormatywnych więźniów. Bicie, choroby, głód, mordercza praca jawią się jako straszliwe bestialstwo, które w skali zdehumanizowania nadal ustępuje czystemu sadyzmowi strażników oraz innych osadzonych. W narracji Hegera obozowi kaci to kompletni popaprańcy. Szaleńcy w mundurach z trupią czaszką przyjmują rolę panów życia i śmierci w masowej zbrodni przeciwko ludzkości, jaką niewątpliwie pozostaje zagłada osób nieheteronormatywnych. W „Mężczyznach z różowym trójkątem” nakreślono schemat przetrwania, wspomniano o przynależności wybranych więźniów do wyżej postawionych osadzonych, przez co można odnieść wrażenie o ich bliższych zażyłościach, czemu w sporej mierze zaprzecza relacja Hegera. W podporządkowaniu innemu mężczyźnie kryje się mechanizm przetrwania. Trzeba przeżyć, nic innego nie ma znaczenia w najprawdziwszym piekle na ziemi, do którego posłano najbardziej przez historię wykluczonych, a zarazem pozbawionych głosu we własnej sprawie.

Podobnie jak francuską „Noc i Mgłę” z 1955 roku uznaje się za punkt zwrotny w historii filmów dokumentalnych o zagładzie w niemieckich obozach koncentracyjnych, tak zbliżonym wyrażeniem w świecie literatury określić należy „Mężczyzn z różowym trójkątem”. Załączoną pozycję wyzuto ze zbędnego moralizatorstwa, a ewentualne oceny etyczne katów oraz ofiar ograniczono do minimum,...

Przerażające świadectwo.
Autor tej relacji - człowiek inteligentny i wrażliwy - przeżył piekło na ziemi.
Jedyne co mogę doradzić to czytać szybko, bo będziecie wychodzić z siebie podczas tej lektury.

Przerażające świadectwo.
Autor tej relacji - człowiek inteligentny i wrażliwy - przeżył piekło na ziemi.
Jedyne co mogę doradzić to czytać szybko, bo będziecie wychodzić z siebie podczas tej lektury.

Bardzo ważna książka, dająca (w końcu) przestrzeń tym, których historia pomija, umniejszając tym samym ogromie ich cierpienia i poświęcenia.

Polecam, nie tylko tym, którzy interesują się tematyką obozową i/lub II WŚ.

Bardzo ważna książka, dająca (w końcu) przestrzeń tym, których historia pomija, umniejszając tym samym ogromie ich cierpienia i poświęcenia.

Polecam, nie tylko tym, którzy interesują się tematyką obozową i/lub II WŚ.

Kwestia homoseksualistów w obozach koncentracyjnych często jest pomijana, a warto zauważyć, że byli oni traktowani tak samo okrutnie jak Żydzi i Romowie. Ciężka książka i bardzo szczegółowa.

Kwestia homoseksualistów w obozach koncentracyjnych często jest pomijana, a warto zauważyć, że byli oni traktowani tak samo okrutnie jak Żydzi i Romowie. Ciężka książka i bardzo szczegółowa.

Książka godna uwagi, polecam zaznajomić się z tematem homoseksualistów z obozów koncentracyjnych, mało kto wspomina o mężczyznach z różowym trójkątem.

Książka godna uwagi, polecam zaznajomić się z tematem homoseksualistów z obozów koncentracyjnych, mało kto wspomina o mężczyznach z różowym trójkątem.

"Co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?"
Książka bardzo ciężka, a wręcz wstrząsająca, ale jako świadectwo niezwykle potrzebna i ważna. Szczególnie, że jest to jedno z niewielu świadectw kogoś, komu naszyto różowy trójkąt. Tym bardziej, że nawet teraz często zaprzecza się ich historiom, nie oddając ich cierpieniu i straconym/złamanym życiom należytej uwagi. Ci, którzy przeżyli, tylko teoretycznie zostali ocaleni, tak naprawdę zostali wyklęci i odmówiono im nawet prawa uznania ich cierpień i statusu ofiar.
Ocalmy pamięć o nich i dbajmy o to, aby coś podobnego już nigdy się nie powtórzyło.

"Co to za świat i co to za ludzie, którzy decydują za dorosłego człowieka, kogo i jak wolno mu kochać?"
Książka bardzo ciężka, a wręcz wstrząsająca, ale jako świadectwo niezwykle potrzebna i ważna. Szczególnie, że jest to jedno z niewielu świadectw kogoś, komu naszyto różowy trójkąt. Tym bardziej, że nawet teraz często zaprzecza się ich historiom, nie oddając ich cierpieniu...

lektura warta przeczytania, łzy same napływają do oczu, dłonie zaciskają się w pięści, długa droga przed nami

lektura warta przeczytania, łzy same napływają do oczu, dłonie zaciskają się w pięści, długa droga przed nami