Książkę czyta się dobrze, ale bardzo przeszkadzał mi styl autorki oraz postacie które wydawały się mało realistyczne. Niektóre sytuacje były wręcz absurdalne. Sam pomysł na fabułę był bardzo dobry, ale wykonanie trochę kuleje...

Książkę czyta się dobrze, ale bardzo przeszkadzał mi styl autorki oraz postacie które wydawały się mało realistyczne. Niektóre sytuacje były wręcz absurdalne. Sam pomysł na fabułę był bardzo dobry, ale wykonanie trochę kuleje...

wbrew większości pozytywnych opinii mnie jakoś nie porwała :( miała być chyba w założeniu zabawna a wyszła taka "przaśna", momentami aż niesmaczna ( nazwisko lekarza robiącego skrobanki Skrobak ???),bohaterów trudno polubić, przeczytałam ale nie wiem po co ......

wbrew większości pozytywnych opinii mnie jakoś nie porwała :( miała być chyba w założeniu zabawna a wyszła taka "przaśna", momentami aż niesmaczna ( nazwisko lekarza robiącego skrobanki Skrobak ???),bohaterów trudno polubić, przeczytałam ale nie wiem po co ......

Początek otwiera rozdział poświęcony Ireneuszowi, ginekologowi wspomnianego różowego gabinetu. Każdy „przypadek” poznajemy z jego punktu widzenia. Muszę przyznać, że akurat ten bohater kompletnie obrzydził mi książkę (zwłaszcza jego zamiłowanie do kobiecych części ciała),na szczęście później jest już dużo, dużo lepiej. Przypuszczam, że autorka stworzyła tak specyficzną postać z poczucia humoru, ale jakoś nie przypadło mi to do gustu. Dalej zapoznajemy się z opowieściami przyszłych rodziców, z których każda jest inna, każda jest wyjątkowa i również skandaliczna, a przynajmniej z punktu widzenia przeciętnej osoby. Nic tak jednak nie dodaje pikanterii powieściom, jak porządna draka i to pewnie dlatego tak szybko pochłonęłam „Pokalane poczęcia”.
Rozdziały zostały poświęcone konkretnym parom, starającym się (lub nie) o dziecko. Mamy do czynienia z typowymi „wpadkami”, ale nie brakuje też dramatów. Właściwie to każda z przedstawionych par musi zmierzyć się z przeciwnościami losu i stanąć na wysokości zadania, bowiem wszystkie ciąże bohaterek są zaskoczeniem – zarówno dla nich samych, jak ich drugich połówek. Autorka umiejętnie przeplata medyczny humor z poważniejszymi zagadnieniami takimi jak: utrata dziecka, gwałt, zdrada, czy perspektywa samotnego macierzyństwa. Powieść została napisana prostym językiem, bynajmniej to nie oznacza kiepskiego warsztatu. Ukazane historie zaskakiwały mnie i zmuszały do postawienia się w sytuacji bohaterów. Niektóre zachowania spotkały się z moim potępieniem (Beata i jej przesadna pobożność niezmiernie irytowała),inne dawały nadzieję, a także wzbudzały podziw (chociażby upór Agaty i świadomość z jakim wyzwaniem przyjdzie jej się mierzyć). Początkowo cierpiałam na lekki niedosyt, ponieważ po przeczytaniu rozdziału poświęconemu danej parze, chciałam poznać jej dalsze losy, ale wynagrodziło mi to zakończenie, które jest zwieńczeniem wszystkich ukazanych wcześniej wydarzeń i zostało napisane z perspektywy położnej.
Według mnie książkę czyta się lekko, łatwo i przyjemnie. Jeśli ktoś lubi właśnie taki typ lektury to z pewnością będzie zadowolony.

Początek otwiera rozdział poświęcony Ireneuszowi, ginekologowi wspomnianego różowego gabinetu. Każdy „przypadek” poznajemy z jego punktu widzenia. Muszę przyznać, że akurat ten bohater kompletnie obrzydził mi książkę (zwłaszcza jego zamiłowanie do kobiecych części ciała),na szczęście później jest już dużo, dużo lepiej. Przypuszczam, że autorka stworzyła tak specyficzną...

Bohaterowie, których łączy wspólny wątek - poczęcie człowieka. Każda z tych historii wychodzi poza akceptowalne społecznie schematy, a zdarzenia zaskakują ich samych.
Poznajcie pacjentki różowego gabinetu na Chmielnej: Gretę, która desperacko pragnie macierzyństwa, Michalinę, która posuwa się bardzo daleko, aby mieć dziecko, Adrianę, która maksymalnie medykalizuje proces poczęcia córki, Beatę, tradycyjną katoliczkę, która musi zmierzyć się z niebożymi realiami, Honoratę - ofiarę, oraz Agatę, która zachodząc w ciążę bardzo wiele ryzykuje.
Początki życia absolutnie niezgodne z idealnymi wyobrażeniami. Ciąże, które nie zawsze biorą się z obopólnej decyzji partnerów, powodują problemy, wiążą się z dużym ryzykiem, obnażają prawdę o relacji przyszłych rodziców. A jednak z tych historii wynika coś dobrego - nowy start, nowe możliwości, nowa perspektywa, a przede wszystkim - nowe, kiełkujące życie.

Bohaterowie, których łączy wspólny wątek - poczęcie człowieka. Każda z tych historii wychodzi poza akceptowalne społecznie schematy, a zdarzenia zaskakują ich samych.
Poznajcie pacjentki różowego gabinetu na Chmielnej: Gretę, która desperacko pragnie macierzyństwa, Michalinę, która posuwa się bardzo daleko, aby mieć dziecko, Adrianę, która maksymalnie medykalizuje proces...

Pierwsza powieść pani Rogińskiej po którą sięgnęłam i po "Pokalanych poczęciach" chętnie sięgnę po następną.
Podoba mi się pomysł, że historie różnych kobiet- a co za tym idzie różne postawy w związku z początkiem nowego życia przelatają się jedna z drugą. Mamy tutaj Gretę- lekarkę desperacko starającą się o dziecko, Agata- która mierzy się z brutalnością genetyki, Adrianę- kobieta sukcesu, która medykalizuje proces poczęcia córki, Michalinę, która posuwa się do szwindlu mieć dziecko, Beatę- katoliczkę, która której przekonania zostaną wystawione na próbę, Honoratę - ofiarę przekonań męża.


Jest dramatycznie, ale bez przedramatyzowania. Nie zabraknie humoru, optymizmu. I nadal bardzo prawdziwie.

Pierwsza powieść pani Rogińskiej po którą sięgnęłam i po "Pokalanych poczęciach" chętnie sięgnę po następną.
Podoba mi się pomysł, że historie różnych kobiet- a co za tym idzie różne postawy w związku z początkiem nowego życia przelatają się jedna z drugą. Mamy tutaj Gretę- lekarkę desperacko starającą się o dziecko, Agata- która mierzy się z brutalnością genetyki,...

Po dwóch stronach barykady stoją dwie krzyczące strony. Jedna jest gotowa bronić świętości życia, nawet jeśli to życie ma sprowadzić się tylko do cierpienia przez kilka minut albo przyjść na świat kosztem matki. Druga żąda prawa do wolnego wyboru i traktuje aborcję jako formę antykoncepcji. Do tego los nie jest sprawiedliwy i często obdarza jednych nadmiarem dzieci, gdy inni muszą latami czekać na to jedno upragnione. Nie pomaga też rząd, który zupełnie niepotrzebnie miesza się w tak delikatne sprawy. Ta książka, składająca się z pozornie niepowiązanych ze sobą historii, pokazuje świat prokreacji nie jako czarno-biały, lecz pełen różnych odcieni szarości. I robi to naprawdę sugestywnie.

Oczywiście przedstawione przypadki są tak skrajne, że wydają się wręcz nieprawdopodobne, ale tym silniej działają na wyobraźnię. W eleganckim prywatnym gabinecie ginekologicznym zjawiają się po kolei pacjentki przyjmowane przez doktora Skrobaka. Jest wśród nich kobieta, która bardzo pragnie dziecka, ale ma szanse pół na pół, że uda się uniknąć wad letalnych. Inna błaga o aborcję, rzekomo dla dobra pozostałych dzieci. Jeszcze inna wynajęła surogatkę i ubolewa nad tym, że nie może "zaprogramować" idealnego dziecka. Na pierwszy rzut oka niektóre z nich mogą wydawać się płytkie albo okrutne, ale to celowy zabieg autorki - bliższe poznanie odkrywa nieznane motywacje i potrafi zmienić ich postrzeganie o 180 stopni. I nawet antypatyczny doktor Skrobak okazuje się bardziej ludzki niż niektórzy pobożni.

Najbardziej wstrząsnęła mną zdecydowanie jedna opowieść. Kobieta, 23 lata, przynosi do kliniki tysiąc złotych i błaga o aborcję niezgodną z prawem, na tak zwane życzenie. Pierwsza myśl - nieodpowiedzialna, chce zabić niewinne dziecko. Idąc do łóżka, trzeba było myśleć. Dopiero potem okazuje się, że to piąta ciąża, że ostatnie z dzieci jest ciężko chore. Że jeszcze w połogu została zgwałcona przez męża owładniętego patologiczną potrzebą rozmnażania się. A mąż, chociaż jest ratownikiem medycznym, nie pozwolił jej zrobić prostego USG, które mogło wykazać wadę serca córki, bo wymyślił, że badanie zabije jej radość z noszenia nowego życia pod sercem. I nagle cała moja złość przeniosła się na takich radykałów i utwierdziłam się w poglądzie, ze fanatyzm jest najgroźniejszym, z czym możemy się spotkać.

Inne rozdziały poruszyły mnie mniej lub bardziej, ale zdecydowanie skłoniły do rozmyślań o etyce i moralności. Być może styl jest nieco infantylny, a bohaterki przerysowane, ale chyba właśnie o pokazanie takich skrajności autorce chodziło. Co ciekawe, każda z tych burzliwych historii kończyła się w sposób, który dawał nadzieję i niósł ze sobą jakiś spokój. Mi poleciła tę książkę mama, a ja polecam ją wszystkim stojącym po obu stronach barykady.

Po dwóch stronach barykady stoją dwie krzyczące strony. Jedna jest gotowa bronić świętości życia, nawet jeśli to życie ma sprowadzić się tylko do cierpienia przez kilka minut albo przyjść na świat kosztem matki. Druga żąda prawa do wolnego wyboru i traktuje aborcję jako formę antykoncepcji. Do tego los nie jest sprawiedliwy i często obdarza jednych nadmiarem dzieci, gdy...

Bardzo dobra książka. Spojrzenie na ciążę z kilku perspektyw. Wszystko napisane w prosty , wciągający sposób.

Bardzo dobra książka. Spojrzenie na ciążę z kilku perspektyw. Wszystko napisane w prosty , wciągający sposób.

Ocena dobra, pomijając seksistowski wstęp w postaci monologów doktora Skrobaka byłaby może i bardzo dobra.

Ocena dobra, pomijając seksistowski wstęp w postaci monologów doktora Skrobaka byłaby może i bardzo dobra.

Sięgając po tą ksiazke spodziewałam się dramatów życiowych, płaczu i zgrzytania zębami. Bardzo miło sie zaskoczyłam. Kupa smiechu i humoru. Może nie jest to ambitna lektura, ale mega pozytywna. Polecam

Sięgając po tą ksiazke spodziewałam się dramatów życiowych, płaczu i zgrzytania zębami. Bardzo miło sie zaskoczyłam. Kupa smiechu i humoru. Może nie jest to ambitna lektura, ale mega pozytywna. Polecam

Jak dla mnie super!!! W krótkich historiach o poczęciu dziecka autorka porusza wiele różnych ważnych spraw, poglądów, potrzeb czy zachcianek... Ale po drugiej stronie jest też los, który często krzyżuje nasze wizje i plany z rzeczywistością. Polecam!!!

Jak dla mnie super!!! W krótkich historiach o poczęciu dziecka autorka porusza wiele różnych ważnych spraw, poglądów, potrzeb czy zachcianek... Ale po drugiej stronie jest też los, który często krzyżuje nasze wizje i plany z rzeczywistością. Polecam!!!